Jak przygotować ogród i rośliny do wiosny? To musisz zrobić!
Zakres poszczególnych prac na przedwiośniu często weryfikuje pogoda. W ostatnich latach anomalie rzadko pozwalają na realizację "długoterminowych" planów. Dlatego warto korzystać z dobrodziejstwa cieplejszych dni i wykonać przynajmniej najważniejsze prace w ogrodzie. Które zaliczają się do nich?
Na pomoc trawnikowi
Zdarza się, że trawnik na początku wiosny jest obrazem nędzy i rozpaczy. Straszy kopcami kretów, nienaturalną barwą trawy, pustymi miejscami, a także grubą warstwą filcu.
- O ile pogoda jest sprzyjająca (umiarkowanie sucho i ciepło) od drugiej połowy marca można wykonać aeracje i wertykulacje. Pierwszy zabieg polega na wykonywaniu licznych pionowych otworów w trawniku. Ma to na celu lepsze napowietrzenie gleby a tym samym korzeni traw.
Aeracja i wertykulacja to najważniejsze wiosenne zabiegi regeneracyjne na trawniku. Jeśli jednak trawnik jest wilgotny, ziemia zapadająca się, miejscami zalegają resztki śniegu lub lodu, lepiej poczekać z tym do kwietnia (to najczęściej zalecany termin). - Druga praca to poziome, niezbyt głębokie nacinanie darni. W ten sposób likwiduje się filc a pośrednio także mech. W sprzedaży dostępny jest sprzęt, który pełni obie funkcje.
- W tym czasie można wypróbować różnorodne sposoby odstraszania kreta. Pamiętajmy aby systematycznie zasypać kopce, a wszystkie puste miejsca obsiewać trawą.
- Wiosną zaczynamy też pozbywać się chwastów. Można je zwalczać herbicydami (Chwastox, Mniszek). Szczególnym utrapieniem może być mniszek lekarski. Dla zwolenników ekologicznych rozwiązań optymalne rozwiązanie to usuwanie na bieżąco mniszka w czasie przekwitania. Ważne, aby nie dopuszczać do pojawienia się dmuchawców, a jednocześnie pozwolić chwastom na wytworzenie kwiatów.
Mniszek to cenny pożytek dla zapylaczy, kwitnący w trudnym dla nich okresie. Jest to więc roślina niepożądana tylko dla nas. - Pierwsze nawożenie trawnika powinno się wykonać najwcześniej na przełomie marca i kwietnia.
Porządki na rabatach
Są dwie "szkoły" dotyczące przycinania bylin po sezonie:
- Jedna mówi o tym, aby zabieg wykonać już jesienią, dzięki temu wiosną będzie mniej pracy. Przy okazji można dodać kolejne pryzmy nawozowe, z których szybciej powstanie wartościowy nawóz organiczny. I rzeczywiście – nie można odmówić sensu takiemu rozwiązaniu.
- Druga metoda to przycinanie suchych fragmentów roślin (a także wyrywanie roślin jednorocznych) dopiero na przedwiośniu. Później przeprowadzany zabieg również ma swoje zalety: ogród jest bardziej ozdobny zimą (niektóre suche pędy to ozdoby), a poza tym wiele gatunków dostarcza ptakom cennego pokarmu.
Kopczyki, gałązki iglaków i inne osłony zdejmuje się w zależności od przebiegu pogody i mrozoodporności poszczególnych gatunków. Nadmierny pośpiech nie jest w tym wypadku wskazany. Jednocześnie warto przeprowadzić lustrację piwnicy (lub budynku gospodarczego) i sprawdzić stan cebulek, karp i bulw.
Przygotowywanie przydomowego sadu
Najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne w sadzie wykonuje się w czasie zimy (cięcie, bielenie). Ostatni dzwonek na cięcie u większości popularnych gatunków drzew i krzewów owocowych to pierwsza dekada marca. Czasem jest to konieczność, jeśli przykładowo w lutym panują mrozy (cięcia nie można wykonywać w temp. poniżej -8°C). Dłużej można ciąć jeżynę (optymalnie do końca marca) i aktinidię (do drugiej dekady marca).
Ponadto warto opryskać brzoskwinie (Syllit) przeciwko kędzierzawości liści brzoskwini. Przy dobrej pogodzie czasem zabieg wykonuje się już pod koniec lutego. Należy go przeprowadzić nie później niż w fazie nabrzmiewania pąków. Wiosną drzewa ziarnkowe i pestkowe warto potraktować Topsinem przeciwko brunatnej zgniliźnie. Zabieg wykonuje się przed kwitnieniem.
Przygotowanie materiału do sadzenia
W przypadku posiadania szklarni lub ogrodu zimowego na przedwiośniu można przygotować sadzonki wielu roślin – od jednorocznych ozdobnych po rozsadę warzyw. Dobrym rozwiązaniem jest zakup wielodoniczek z tworzywa sztucznego z tackami.
Z reguły nasiona wysiewa się w żyznej, uniwersalnej ziemi lub mieszaniny torfu i piasku. Rozsady warzyw często przygotowywane są nawet na okiennych parapetach. Aby oszczędzić na pojemnikach, można korzystać z odpadów: pojemników po margarynie, serkach, jogurtach, niektórych lodach. Zawsze należy wykonać otwory w dnie (pojemniki można ustawiać na tackach).
Brązowienie iglaków: jak reagować?
Jednym z najpowszechniejszych rezultatów błędów pielęgnacyjnych jest brązowienie iglaków. Chociaż objawy są najczęściej widoczne dopiero po ruszeniu sezonu wegetacyjnego, przyczyny pojawiły się dużo wcześniej. To niedobór wody w okresie późnojesiennym, zimowym a także przedwiosennym (w czasie mrozów). Dlatego iglaki (i w ogóle rośliny zimozielone) powinno się sporadycznie podlewać także zimą, w umiarkowanie ciepłe lub przynajmniej bezmroźne dni. Gdy już jednak brązowienie wystąpiło, stosowanie nawożenia (a właśnie w ten sposób często się reaguje) nie ma większego sensu. W dodatku przy nadmiernych dawkach można jeszcze spotęgować problem suszy fizjologicznej przez zasolenie podłoża.
Co więc robić? Roślinom trzeba zapewnić dostęp do wody, stosować zrównoważone i niezbyt intensywne nawożenie (nie awaryjne), a oszpecone fragmenty przyciąć. Niestety cenny egzemplarz może wymagać czasu, nawet lat, by odzyskać zdrowy, atrakcyjny wygląd. Dodatkowo, choć jest to rzadka przyczyna, warto przy tym sprawdzić czy brązowienie nie jest wynikiem wystąpienia chorób grzybowych.
Tekst: Michał Mazik, zdjęcie tytułowe: Alexander Raths / Dreamstime oraz Manfred Antranias Zimmer / Pixabay