Lobelia przylądkowa

Poprzedni
artykuł

203

Podziel się Anuluj

Okazje

Lobelia przylądkowa

Lobelia erinus

Grupa roślin: Na balkon i taras

Podgrupa roślin: Znoszące zacienienie, Na słoneczne stanowisko, Kwitnące wiosną, Kwitnące latem, Kwitnące jesienią, Ozdobne kwiaty

Dekoracyjność kwiaty

Gleba próchniczna, przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta

Kolor kwiatów białe, czerwone, różowe, niebieskie, fioletowe

Kwiatostan wiechowaty

Kwiaty pachnące, pojedyncze, drobne

Odczyn gleby lekko kwaśna

Owoce torebka

Pokrój pokładający się, wzniesiony, zwarty, kępy

Wysokość 20-25 cm

Okres kwitnienia V, VI, VII, VIII, IX, X

Trwałość liści sezonowe

Wilgotność gleba umiarkowanie wilgotna

Stanowisko słońce, półcień

Zastosowanie tarasy, skalniaki, obwódki rabat, skarpy, miejsca eksponowane, w grupie, ogrody przydomowe, pojemniki, balkony

OPIS ROŚLINY

Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) jest często spotykana pod nazwą stoiczka. To niewielka, jednoroczna roślina należąca do rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Pochodzi z Afryki Południowej, gdzie rośnie na wilgotnych łąkach.

Roślina dorasta do ok. 20-25 cm wysokości. Tworzy gęste kępy i kobierce składające się w wiotkich łodyg. Posiada drobne (1 cm dł.), czasem błyszczące liście – te bliżej podłoża i w niższych partiach rośliny są owalne z ząbkowanym brzegiem, a te na wyższych partiach łodyg (bliżej kwiatu) są wąskie i często całobrzegie.

Lobelia kwitnie od wiosny i może utrzymywać kwiaty aż do jesieni. Znana jest z tego, że wytwarza bardzo dużo kwiatów zebranych w wiechy – ich obfitość często sprawia, że nie widać liści rośliny! Pojedynczy kwiat jest mały (1 cm średnicy) oraz charakterystycznie zbudowany (pięciopłatkowe, gdzie 2 górne płatki są znacznie mniejsze, a trzy dolne częściowo zrośnięte). Możemy spotkać lobelie o kwiatach fioletowych i niebieskich, ale też białych, różowych i czerwonych. Lobelia jest chętnie odwiedzana przez pszczoły.

Wymagania i uprawa

Roślina najlepiej roślinie na stanowiskach jasnych, ale warto wiedzieć, że na pełnym słońcu jej kwiaty mogą tracić swoje wybarwienie – płowieją. Najlepiej sadzić ją w glebach niezbyt żyznych, przepuszczalnych, próchniczych lub piaszczysto-gliniastych.

Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest systematyczne podlewanie lobelii – potrzebuje mieć umiarkowanie wilgotne podłoże. W czasie kwitnienia warto dokarmiać ją płynnymi nawozami wieloskładnikowymi.

Przycinając roślinę zaraz po przekwitnięciu, pobudza się ją do ponownego kwitnienia. Lobelia przylądkowa jest niestety często atakowana przez szkodniki (mszyce i przędziorki), więc musimy systematyczne ją sprawdzać na ich obecność.

Lobelię rozmnaża się przez wysiew nasion. Wykonujemy to w lutym i marcu do inspektu, lub w kwietniu i maju wprost do gruntu. Należy do tzw. "piątki szklarniowej", czyli do roślin, które można wysiewać już w styczniu.

Zastosowanie

Lobelia przylądkowa ma zastosowanie w ogrodzie przede wszystkim jako roślina uprawiana w wiszących pojemnikach dekorujących balkony, tarasy i altany. Dobrze wygląda w kompozycji z gazaniami i werbenami.

Z powodzeniem można ją również sadzić rabatach mieszanych.

Polecane odmiany

Roślinę możemy spotkać w kilku formach. Najbardziej znanymi są: lobelia zwisająca (syn. zwieszająca się, nazywana pendula), kopulasta i kompaktowa (nazywana czasem pumila lub compacta).