Porzeczka krwista (Ribes sanguineum)

Porzeczka krwista (Ribes sanguineum) to krzew z rodziny agrestowatych (Ribes). Naturalnie występuje w Ameryce Północnej, ale ze względu na atrakcyjne kwiaty jest też uprawiamy w ogrodach jako roślina ozdobna.

Krzew dorasta do ok. 2 m wys. i posiada szeroki, wzniesiony, rozłożysty pokrój. Tworzy liczne, bezkolcowe, rozgałęzione, sztywne pędy, pokryte sezonowymi, długoogonkowymi, dużymi, pomarszczonymi, ząbkowanymi na brzegach, 3-5 klapowymi liśćmi, zielonymi z wierzchu i biało owłosionymi od spodu. Liście po potarciu wydzielają silny aromat, a jesienią przebarwiają się na żółto.

Porzeczka krwista kwitnie wczesną wiosną (IV-V). Rozwija małe kwiaty, zebrane po kilkanaście w gęste, wydłużone, zwisające grona. Kwiaty mają różne odcienie koloru czerwonego i różowego, dlatego wyglądają bardzo dekoracyjnie. Po przekwitnieniu, przekształcają się w kuliste, granatowe owoce (jagody), które wprawdzie nie są trujące, ale ze względu na nieprzyjemny smak, uznawane za niejadalne. Chętnie korzystają z nich natomiast ptaki.

Wymagania i uprawa

Porzeczka krwista oczekuje słonecznego lub półcienistego, ciepłego i osłoniętego od wiatru stanowiska oraz żyznego, próchniczego, przepuszczalnego, lekko wilgotnego podłoża o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie pH. Poradzi sobie też na każdej typowej glebie ogrodowej, ale nie będzie tolerować podłoży ciężkich, zimnych i mokrych.

Ze względu na umiarkowaną mrozoodporność (ok. -18/-20°C), poleca się sadzenie jej w najcieplejszych rejonach kraju.

Ważnym zabiegiem w uprawie porzeczki krwistej jest ciecie, które przeprowadza się każdego roku wiosną, po kwitnieniu (pąki kwiatowe zawiązują się na pędach ubiegłorocznych). Ponieważ krzewy najobficiej kwitną na pędach 1-3 letnich, podczas zabiegu warto usuwać też pędy 4-letnie i starsze.

Porzeczkę krwistą rozmnaża się za pomocą pobieranych jesienią sadzonek zdrewniałych oraz przez odkłady.

Zastosowanie

Ze względu na swój efektowny pokrój i piękne kwiaty, porzeczka krwista może być sadzona w ogrodzie jako soliter na tle trawnika lub jasnej ściany domu. Nadaje się też do tworzenia żywopłotów. Na rabatach ładnie prezentuje się w towarzystwie forsycji, tawuł (w tym wcześnie kwitnących np. szarych i wczesnych), berberysów, pięciorników, kalin, pęcherznic kalinolistnych, żylistków i krzewuszek.

Wybrane odmiany

• 'Atrorubens' – ciemnoczerwone kwiaty
• 'Brianjou' – różowoczerwone kwiaty i żółte liście
• 'King Edward VII' – czerwone kwiaty
• 'Pulborough Scarlet' – ciemnoczerwone kwiaty z białym środkiem
• 'Pulborough Scarlet Variegated' – ciemnoczerwone kwiaty i pstre liście
• 'White Icicle' – białe kwiaty

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Hans, Florian, Manfred Richter / Pixabay

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!