Aster alpejski (Aster alpinus) to roślina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie (gł. w Alpach) ale też w Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest gatunkiem rzadkim i można go spotkać tylko w Tatrach i Pieninach.
To bylina o wzniesionym, kępiastym pokroju, osiągająca do 25 cm wysokości i 40 cm szerokości. Posiada lancetowate lub łopatkowate, całobrzegie liście o długości ok. 9 cm.
Aster alpejski kwitnie wiosną, od maja do czerwca. Kwiaty są zebrane w okazałe koszyczki o średnicy do 5 cm. Mają różowe lub fioletowe kwiaty języczkowe (zewnętrzne i żółte kwiaty rurkowe (wewnętrzne).
Wymagania i uprawa
Roślinę powinno się uprawiać na stanowiskach słonecznych, wtedy najobficiej kwitnie. Preferuje podłoża średnio żyzne, luźne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne o odczynie alkalicznym. Gatunek jest mrozoodporny, młode okazy zaleca się jednak na wszelki wypadek okrywać.
W początkowym okresie uprawy aster wymaga umiarkowanego podlewania, starsze okazy wytrzymują krótkotrwałe susze. Roślinę warto dokarmiać nawozami organicznymi. Astry bardzo dobrze reagują na ściółkowanie.
Aster alpejski rozmnaża się głównie przez podział. Można też wysiewać nasiona (do inspektu od kwietnia do lipca). Sadzonki wysadza się na miejsce stałe pod koniec lata.
Zastosowanie
Aster alpejski warto wykorzystywać to tworzenia rabat i ich obwódek w słonecznych, suchych miejscach. Dobrze dekoruje skalniaki i murki. Jest jedną z głównych roślin w ogrodach naturalistycznych na suchych terenach. Kwiaty astrów po ścięciu długo zachowują świeżość, dlatego dobrze nadają się do bukietów.
Wybrane odmiany
- 'Dark Beauty' – ciemnopurpurowe kwiaty
- 'Goliath' - niebiesko-liliowe kwiaty
- 'White Beauty' – białe kwiaty
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: olive.titus/Public Domain Mark 1.0./Flickr , olive.titus/Public Domain Mark 1.0./Flickr,