Kokoryczka wielokwiatowa (Polygonatum multiflorum) to roślina należąca do rodziny szparagowatych (Asparagaceae). W naturze możemy ją spotkać w niemal Polsce oprócz terenów górzystych. Rośnie w miejscach zalesionych, cienistych i wilgotnych. Jest cenną rośliną ozdobną do zacienionych ogrodów.
Wygląd kokoryczki wielkokwiatowej
Roślina jest byliną, która rośnie w kępach i osiąga do 1 m. Jej główną ozdobą są przewieszające się, charakterystycznie ulistnione i nagie u podstawy łodygi. Jajowato-eliptyczne liście zwężają się ku nasadzie i bardzo przypominają liście konwalii.
Kokoryczka wielokwiatowa kwitnie w maju i czerwcu. Ma niepozorne, białe kwiaty w kształcie dzwoneczków z zielonymi ząbkami korony. Wyrastają z kątów liści i zwisają na długich szypułkach. Jesienią przekształcają się w niebieskoczarne owoce (jagody), które są wyjątkowo trujące. Cała roślina ma w sobie trujące glikozydy i asparganinę.
Dzięki płożącym się kłączom kokoryczka łatwo się rozrasta.
Uprawa i wymagania kokoryczki wielkokwiatowej
Kokoryczka wielokwiatowa to gatunek ekspansywny, który przy sprzyjających warunkach może wymknąć się z pod kontroli i zagłuszać rośliny sąsiadujące. Najlepiej rośnie na stanowiskach cienistych lub półcienistych (choć w niektórych ogrodach może sobie radzić również w słońcu) w podłożu żyznym, próchniczym, przepuszczalnym, o dość dużej wilgotności i obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Jest mrozoodporna.
Rośliny najlepiej sadzić wczesną jesienią i wiosną (w kwietniu).
Kokoryczkę wielokwiatową najłatwiej rozmnaża się przez podział roślin wiosną lub w sierpniu. Można ją też wysiewać, ale tą metodę stosuje się rzadko.
Pielęgnacja kokoryczki wielkokwiatowej
Kokoryczka potrzebuje wilgotnego podłoża, dlatego wymaga systematycznego podlewania. Bardzo dobrze jest ją ściółkować korą (co utrzymuje wyższą wilgotność podłoża i ogranicza wzrost chwastów). Dobrze reaguje na nawożenie naturalne, organiczne ale nawożenie często nie jest konieczne.
Szkodniki i choroby kokoryczki wielkokwiatowej
Kokoryczka wielkokwiatowa jest bardzo rzadko atakowana przez choroby grzybowe, ale jeśli już się pojawią są to najczęściej zgnilizny spowodowane zbyt dużą wilgocią podłoża. Ze szkodników uciążliwe są ślimaki, które wygryzają dziury w liściach jak i kwiatach!
Zastosowanie kokoryczki wielkokwiatowej
Jako roślina cieniolubna znakomicie nadaje się do uprawy pod drzewami, dlatego idealnie nadaje się do ogrodów leśnych i naturalistycznych. Sprawdza się również do obsadzania miejsc wilgotnych przy stawach i w obniżeniach terenu. Można ją traktować jako roślinę okrywową.
Kokoryczka bardzo ładnie wygląda sadzona w grupach obok innych roślin cieniolubnych takich jak paprocie, rodgersja, itp..
Liście kokoryczki są wykorzystywane na kwiat cięty, jako cenne wypełnienie bukietów.
Kokoryczka wielkokwiatowa należy do roślin zielarskich, z których pozyskuje się kłącze. Trzeba wiedzieć, że roślina jest trująca i należy ją poddać odpowiedniej obróbce przed stosowaniem w jakiejkolwiek formie. Preparaty z kłącza kokoryczki mają właściwości moczopędne, antyseptyczne i obniżające poziom cukru.
Polecane odmiany kokoryczki wielkokwiatowej
- 'Variegatum' – bardziej rozłożysty pokrój; duże, zielone liście z białym marginesem
Zdjęcia: koromelena / AdobeStock, annca, KristinaBonander, berger_anja, Jürgen Köditz/Pixabay