Pustynnik himalajski (Eremurus himalaicus)

Pustynnik himalajski (Eremurus himalaicus) to okazała bylina z rodziny złotogłowowatych (Asphodeloideae). Jej ojczyzną są górzyste rejony Azji Środkowej, ale jest też uprawiana w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.

Pustynnik himalajski w czasie kwitnienia może dorastać do ok. 1,5-2 m wysokości. W sezonie wegetacyjnym tworzy szarozielone, mieczowate liście, wyrastające z bulwiastego, kłączowego korzenia i zbabrane nad ziemią w gęstą rozetę.

Późną wiosną (V/VI-VIII) spomiędzy liści wyrastają sztywne, wzniesione, nagie, strzeliste, wysokie pędy, na szczycie których rozwijają się drobne, liczne kwiaty z długimi pręcikami, zebrane w gęsty, wysoki, okazały, smukły, "puszysty", groniasty kwiatostan, mogący mieć nawet 50-80 cm dł. Kwiaty w kwiatostanie rozwijają się stopniowo od dołu do góry.

Po kwitnieniu liście pustynnika żółkną i zamierają, a roślina przechodzi w stan spoczynku.

Wymagania i uprawa

Pustynnik himalajski to roślina piękna, ale też dość wymagająca. Doskonale czuje się na ciepłych, zacisznych, słonecznych stanowiskach i żyznych, umiarkowanie wilgotnych, bardzo przepuszczalnych glebach.

Jednym z kluczowych elementów powodzenia uprawy jest zapewnienie roślinie odpowiedniej wilgotności podłoża. Pustynnik w okresie kwitnienia lubi mieć wilgotną glebę, dlatego podczas okresów bezdeszczowych może wymagać podlewania. Poza okresem kwitnienia preferuje jednak suszę i nie toleruje mokrego podłoża, które może być dla niego szczególnie niebezpieczne w okresie zimowym (bulwy w mokrej glebie łatwo gniją), dlatego przed sadzeniem roślin dno dołka dobrze jest wyłożyć warstwą drenażu (np. żwirku), który odprowadzi nadmiar wody.

Pustynnik himalajski jest stosunkowo odporny na niskie temperatury, ale w chłodniejszych rejonach kraju wymaga osłony przed zimą warstwą naturalnej ściółki.

Pustynniki himalajskie rozmnaża się głównie przez podział kłącza, gdyż rośliny uzyskane z nasion kwitną dopiero po kilku latach.

Zastosowanie

Pustynnik himalajski to piękna i okazała bylina, dlatego w ogrodzie powinna rosnąć na eksponowanych stanowiskach i stanowić górne piętro rabaty. Dobrze komponuje się z ostróżkami, czosnkami ozdobnymi, irysami czy liliowcami. Może też tworzyć piękne grupy na trawniku. Nadaje się także do uprawy w ogródkach żwirowych i skalnych oraz na kwiat cięty.

Wybrane odmiany

• 'Pinokkio' – kwiatostany pomarańczowe, gęste
• 'Romance' – kwiatostany różowo-łososiowe
• 'White Beauty Favourite' – kwiatostany długie, białe
• 'Bungei' – odm. o intensywnie żółtych, grubych kwiatostanach
• 'Cleopatra' – kwiatostany czerwono-pomarańczowe

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Patrick Standish/Flickr; Hans Linde, Ulrike Leone/Pixabay; Sten Porse/CC BY-SA 3.0/Link