6 błędów w uprawie borówki amerykańskiej. To dlatego chorują i nie mają owoców

Unikaj tych błędów, a Twoje borówki będą owocować jak nigdy wcześniej

Borówka amerykańska to roślina, której uprawa w przydomowym ogrodzie może przynieść wiele satysfakcji, ale wymaga także odpowiedniej wiedzy i staranności. Choć jest ceniona za swoje zdrowotne właściwości i pyszne owoce, uprawa borówki nie należy do najłatwiejszych. Kluczowe dla jej powodzenia jest zapewnienie roślinom odpowiednich warunków glebowych, właściwego stanowiska oraz regularnej pielęgnacji.

Poniżej omawiamy najczęściej popełniane błędy, które mogą utrudnić rozwój borówki, powodować choroby i wpłynąć negatywnie na jej owocowanie, oraz podpowiadamy, jak ich unikać.

Fot. Wlodzimierz / Adobe Stock

Borówka amerykańska do obfitego owocowania potrzebuje kwaśnej, dobrze przepuszczalnej gleby o pH 3,5-4 oraz stanowiska dobrze nasłonecznionego, osłoniętego od silnych wiatrów. Roślina ta wymaga regularnego nawadniania, zwłaszcza w okresach suszy, ale jednocześnie nie toleruje nadmiaru wody w glebie. Ważne jest także nawożenie odpowiednimi składnikami odżywczymi, szczególnie azotem, fosforem, potasem oraz mikroelementami, jak żelazo i bor. Dla lepszego owocowania zaleca się również sadzenie co najmniej dwóch różnych odmian borówki, aby umożliwić zapylenie krzyżowe.

Niewłaściwy odczyn gleby 

Podstawowy błąd zdarzający się w czasie uprawy tych wartościowych krzewów owocowych, to sadzenie ich w nieodpowiednim dla nich podłożu. Trzeba pamiętać, że borówka amerykańska (Vaccinium corymbosum) należą one do rodziny wrzosowatych (Ericaceae), której przedstawiciele potrzebują kwaśnej gleby o pH 3,5-4 i nie tolerują wapnia w podłożu. Jest to niezbędne, aby delikatne korzenie tych roślin mogły przyswoić z gleby potrzebne składniki pokarmowe.

Gdy pH jest zbyt wysokie, w wyniku różnych procesów biochemicznych w podłożu, składniki te są niedostępne i rośliny nie mogą ich przyswoić – stąd ich słaby wzrost i kiepska odporność. Należy więc zapewnić krzewom przy sadzeniu odpowiednie, kwaśne podłoże, np. dostępne w sprzedaży substraty zawierające kwaśny torf albo podłoże dla roślin kwasolubnych lub do borówek). 

Sadzenie pojedynczych krzewów borówek 

Bardzo często brak owocowania i słabszy wzrost borówek wynika z braku zapylenia ich kwiatów. Warto pamiętać, że wiele odmian borówek, to rośliny obcopylne, czyli do zapylenia kwiatów, a potem dobrego owocowania potrzebują zapylenia pyłkiem kwiatów innych odmian, rosnących w pobliżu.

Oznacza to, że najkorzystniej jest posadzić obok siebie co najmniej dwie różne odmiany borówki. I choć znajdziemy w sprzedaży także samopylne odmiany borówek (nie wymagające zapylania), to z pewnością będą one lepiej owocować, gdy zapewnimy im towarzystwo jeszcze jednej, dwóch lub trzech krzewów różnych odmian. 

Niewłaściwe stanowisko 

Dla borówek najlepiej wybrać stanowisko dobrze nasłonecznione (w cieniu będą słabo kwitnąć i owocować) i osłonięte od silnych wiatrów. Mimo, że borówki lubią dobrze nawodnione podłoże, to jednak nie lubią gleb podmokłych, na których często lub stale zalega woda (np. gliniastych). Ich drobne i delikatne korzenie w takich warunkach będą gnić, a rośliny mogą zamierać lub chorować. Oprócz właściwego pH, gleba dla borówek powinna mieć więc też dobrą przepuszczalność. 

Brak ściółki wokół krzewów 

Podobnie, jak większość roślin z rodziny wrzosowatych borówki mają delikatne korzenie i dość płytki system korzeniowy. Z tego względu są narażone na łatwe przesychanie, co jest bardzo niekorzystne dla tych roślin. Aby zapobiec ubytkowi wilgoci z gleby, utrzymywać jej właściwy odczyn pH i temperaturę, ale też ograniczać rozwój i konkurencję chwastów należy regularnie (wiosną i jesienią) ściółkować glebę wokół borówek. Najczęściej do tego celu stosuje się kilkucentymetrową warstwę kory lub trocin (także igieł) z drzew iglastych. 

Niedostateczne nawadnianie i zasilanie borówki 

Wrażliwy i płytki system korzeniowy borówek wymaga stałego, systematycznego podlewania i utrzymywania w glebie stałego poziomu wilgotności (ok. 70%). Oznacza to, że borówki (szczególnie w pierwszych latach posadzeniu) dla optymalnego rozwoju i wzrostu potrzebują regularnego i równomiernego nawadniania. Trzeba jednak pamiętać, że niebezpieczne jest zarówno przesuszenie, jak i przelewanie krzewów. Warto więc, zastosować nawadnianie kropelkowe w uprawie borówek, co pozwoli odpowiednio nawodnić glebę, jak i kontrolować potrzebną roślinom ilość wilgoci.

Nie można też zapominać, że młode borówki, obok wody potrzebują też nawożenia. Niedostateczna ilość składników pokarmowych w glebie po posadzeniu krzewów, to także jedna z częstych przyczyn słabszego wzrostu, rozwoju i owocowania. Przede wszystkim potrzebują one nawożenia azotem, a także fosforem i potasem. Dla optymalnego wzrostu krzewów niezbędne jest też zasilanie mikroelementami, takimi jak: żelazo, bor, mangan, miedź, cynk, molibden, ponieważ niedobory tych pierwiastków mogą negatywnie odbijać się na kondycji borówek. Aby nawożenie przyniosło pożytek i było bezpieczne dla roślin, najlepiej stosować nawozy wieloskładnikowe przeznaczone do zasilania borówek, stosując zalecenia producenta, a szczególnie wskazane dawki i terminy. 

Brak przycinania krzewów borówek 

Aby borówki wytworzyły odpowiedni pokrój i owocowały w kolejnych latach uprawy, należy je odpowiednio ciąć. Warto pamiętać, że krzewy te najlepiej owocują na pędach młodych (o czerwonym odcieniu) - dwuletnich, a także trzy i czteroletnich, dlatego należy tak przycinać rośliny, by było ich najwięcej. Bez cięcia borówki będą owocowały coraz słabiej, ponieważ pędów będzie za dużo, wiele z nich będzie się pokładać i starzeć się. W przypadku młodych (2-3 letnich) sadzonek nie wykonujemy mocnego cięcia, a jedynie wiosenne skracanie pędów o około 1/3 długości. Starsze krzewy należy tak formować, by ich korona składała się z 6-8 najsilniejszych pędów głównych. Pędy stare (6-letnie i starsze) należy nawet całkowicie wycinać.

Zdjęcie tytułowe: Kara, Profotokris / Adobe Stock