Budleja Davida ROCKETSTAR INDIGO 'Smnbdbt'

18-07-2022

2-3 minuty

Berberys zwyczajny (Berberis vulgaris) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.

Berberys zwyczajny

Berberis vulgaris

Grupa roślin: Krzewy

Podgrupa roślin: Krzewy, Liściaste, Do dużych ogrodów lub parków, Żywopłotowe, Na słoneczne stanowisko, Trujące, Przebarwiające się liście, Ozdobne owoce, Ozdobne kwiaty

Dekoracyjność kwiatostany, owocostany

Gleba każda ogrodowa, małe wymagania glebowe, świeża, przepuszczalna, bogata w wapń

Kolor kwiatów żółte

Kwiatostan grono

Kwiaty drobne

Odczyn gleby obojętna, lekko zasadowa

Owoce jagody

Pokrój kulisty

Przydatność do spożycia owoce

Zapach kwiaty

Wysokość do 3 m

Okres kwitnienia V

Kolor owoców czerwone

Trwałość liści sezonowe

Wilgotność gleba sucha

Stanowisko słońce, półcień

Zastosowanie żywopłoty, skarpy, sadzona przy ogrodzeniach, nasadzenia naturalistyczne, duże ogrody, parki, zieleń miejska, roślina lecznicza

Berberys zwyczajny, pospolity (Berberis vulgaris) to kolczasty krzew liściasty z rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Występuje w Europie środkowej, południowej i w Azji zachodniej. Jest rzadko uprawiany jako roślina ozdobna (znacznie częściej spotyka się berberys Thunberga).

Osiąga 3 m wysokości i ok. tyle samo szerokości. Ta duża roślina ma pokrój okrągły, a jej pędy są na początku wyprostowane, później lekko zwisające. Berberys zwyczajny ma trójdzielne ciernie (1-2 cm dł.).

Liście wyrastają w pęczkach na krótkopędach, są różnej wielkości (wahającej się ok 4 cm), pojedyncze, odwrotnie jajowate i mają drobno ząbkowany brzeg. Bardzo efektownie przebarwiają się jesienią na żółto, pomarańczowo i czerwono. Kwiaty są drobne, żółte i zebrane w charakterystyczne, krótkie, zwisające grona. Berberys zwyczajny kwitnie w maju.

Berberys jest rośliną trującą oprócz owoców, które są jadalne. Są to małe, czerwone, wielonasienne jagody o eliptycznym lub wydłużonym kształcie. Są pokarmem dla ptaków w okresie zimowym.

Korzenie są płytko rozgałęzione. Szeroko się rozrastają, a starsze rośliny maja tendencję do tworzenia odrostów.

Wymagania i uprawa

Jest mało wymagający. Najładniej kwitnie i przebarwia się jesienią na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Lubi gleby suche, świeże i wapienne (o pH zasadowym). Jest mrozoodporny. Roślina dobrze znosi cięcie.

Berberysów nie można sadzić w sąsiedztwie upraw zbożowych, gdyż jest drugim żywicielem rdzy źdźbłowej.

Zastosowanie

Berberys zwyczajny jest postrzegany jako roślina pionierska. Gatunek ten świetnie nadaje się do miejskich parków, na skarpy i tereny, które są narażone na suszę. Z berberysów można robić nieformowane lub formowane żywopłoty. Rośliny te pasują do założeń naturalistycznych.

Owoce berberysu zwyczajnego są coraz częściej doceniane w polskiej kuchni – są bogate w witaminy i nadają się do produkcji różnych przetworów: soków, nalewek czy konfitur.

Roślina ta była wykorzystywana lecznictwie, ale obecnie odchodzi się od niej, gdyż jeden z alkaloidów odkłada się w organizmie. Kora i korzenie stosowano jako lekki zamiennik antybiotyku, a napar z liści na problemy trawienne (stymuluje działanie m.in. wątroby).