Skalnica Arendsa (Saxifraga arendsii) należy do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). To mieszaniec wyselekcjonowany przez Georga Arendsa (stąd nazwa). Roślina ma pokrój kępiasty - tworzy gęste, zwarte, zimozielone poduszki.
Bylina ma nieduże wymagania dotyczące stanowisk i żyzności podłoża. Lubi stanowiska silnie słoneczne, ale może rosnąć także w częściowym zacienieniu. Optymalne są gleby przepuszczalne, próchniczo-piaszczyste, umiarkowanie zasobne w składniki pokarmowe. Gatunek znosi jednakże także jałowe, kamieniste lub piaszczyste podłoża. Jest mrozoodporny. Dobrze wytrzymuje susze. Warto go sadzić jesienią. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do regularnego odchwaszczania, usuwania obumarłych rozet i przekwitłych kwiatostanów. Podlewanie jest konieczne tylko w czasie długotrwałych susz. Nawożenia - szczególnie azotowego - lepiej unikać. Gatunek nie lubi zasolenia podłoża (które powoduje intensywne dokarmianie nawozami mineralnymi). Roślinę łatwo można rozmnażać przez podział kęp. Zabieg najlepiej wykonywać w okresie letnim - po przekwitnięciu.
Skalnicę Arendsa warto stosować jako ozdobę skalniaków lub słonecznych rabat (sadzi się ją na obrzeżach). Roślina dobrze prezentuje się uprawiana między kamieniami oraz w szczelinach murów. Tworzy efektywne kompozycje z rozchodnikami, rojnikami, żurawkami i turzycami.
zdjęcie: Hedwig Storch - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20048266
