Skalnica Arendsa (Saxifraga arendsii) należy do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). To mieszaniec wyselekcjonowany przez Georga Arendsa (stąd nazwa). Roślina ma pokrój kępiasty - tworzy gęste, zwarte, zimozielone poduszki.

Liście są drobne, klinowate, trójdzielne o żywozielonej barwie. Drobne pięciopłatkowe kwiaty wyrastają na długich pędach tworząc wiechowate kwiatostany. Mogą mieć białą, różową lub czerwoną barwę. Skalnica kwitnie od maja do czerwca.

Bylina ma nieduże wymagania dotyczące stanowisk i żyzności podłoża. Lubi stanowiska silnie słoneczne, ale może rosnąć także w częściowym zacienieniu. Optymalne są gleby przepuszczalne, próchniczo-piaszczyste, umiarkowanie zasobne w składniki pokarmowe. Gatunek znosi jednakże także jałowe, kamieniste lub piaszczyste podłoża. Jest mrozoodporny. Dobrze wytrzymuje susze. Warto go sadzić jesienią. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do regularnego odchwaszczania, usuwania obumarłych rozet i przekwitłych kwiatostanów. Podlewanie jest konieczne tylko w czasie długotrwałych susz. Nawożenia - szczególnie azotowego - lepiej unikać. Gatunek nie lubi zasolenia podłoża (które powoduje intensywne dokarmianie nawozami mineralnymi). Roślinę łatwo można rozmnażać przez podział kęp. Zabieg najlepiej wykonywać w okresie letnim - po przekwitnięciu.

Skalnicę Arendsa warto stosować jako ozdobę skalniaków lub słonecznych rabat (sadzi się ją na obrzeżach). Roślina dobrze prezentuje się uprawiana między kamieniami oraz w szczelinach murów. Tworzy efektywne kompozycje z rozchodnikami, rojnikami, żurawkami i turzycami.

zdjęcie: Hedwig Storch - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20048266