Następna
roślina

Lnica pospolita

Katarzyna Jeziorska

20-12-2022

2-3 minuty

Łubin ogrodowy (Lupinus hybridus) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.

Łubin ogrodowy

Lupinus hybridus

Grupa roślin: Byliny

Podgrupa roślin: Pachnące kwiaty lub liście, Na słoneczne stanowisko, Kwitnące latem, Kwitnące jesienią, Na kwiat cięty, Ozdobne kwiaty

Dekoracyjność kwiatostany, kwiaty

Gleba każda ogrodowa, świeża, piaszczysto-gliniasta

Kolor kwiatów białe, kremowe, żółte, pomarańczowe, łososiowe, czerwone, purpurowe, różowe, niebieskie, fioletowe, zielonkawe

Kwiatostan kłos

Kwiaty pachnące, wargowe, duże

Odczyn gleby kwaśna, lekko kwaśna

Owoce strąki

Pokrój wzniesiony, krzaczkowaty, wyprostowany

Zapach kwiaty

Wysokość 70-120 cm

Okres kwitnienia VI, VII, VIII

Trwałość liści sezonowe

Wilgotność gleba wilgotna, gleba umiarkowanie wilgotna

Stanowisko słońce, półcień

Zastosowanie tarasy, ogrody wiejskie, rabaty, nasadzenia naturalistyczne, w grupie, ogrody przydomowe, małe ogrody, pojemniki, kwiat cięty

Spis treści

Opis rośliny

Wymagania i uprawa

Zastosowanie

Łubin ogrodowy, mieszańcowy (Lupinus × hybridus) to krótko żyjąca bylina z rodziny rodziny bobowatych (Fabaceae). Jest mieszańcem uprawianym w ogrodach powstałym głównie ze skrzyżowania łubinu trwałego z innymi (dlatego czasem możemy go spotkać pod nazwą L. polyphyllus).

Bylina ta jest krótkowieczna – obumiera po ok. 4-6 latach. Zależnie od grupy odmian uprawnych może dorastać od 50 do 120 cm. Ma strzelisty, wyprostowany pokrój. Łodygi są grube, sztywne i rozgałęzione. Liście łubinu ogrodowego są długoogonkowe, dłoniastodzielne, złożone z wydłużonych, lancetowatych listków (10-17 sztuk o długości nawet do 12 cm).

Kwiaty łubinu są zebrane w kłosokształtne, długie (nawet 50 cm) kwiatostany. Występują w bardzo wielu barwach – białej, żółtej, różowej, purpurowej, niebieskiej, fioletowej i często są dwukolorowe. Łubin ogrodowy kwitnie w czerwcu-lipcu (czasem też w sierpniu). Może powtarzać kwitnienie. Jest rośliną lubianą przez pszczoły.

Nasiona łubinu są zebrane w strąkach i są trujące!

Łubin, tak jak pozostałe rośliny z rodziny bobowatych, żyje w symbiozie z grzybami brodawkowatymi na korzeniach. Dzięki nim roślina jest zdolna gromadzić duże ilości azotu z powietrza.

Wymagania i uprawa

Łubin ogrodowy wymaga stanowiska słonecznego lub jasnego półcienia. Nie jest wymagający w stosunku do gleby, ale najlepiej jeśli jest ona mało lub średnio żyzna, lekka (piaszczysto-gliniasta), przepuszczalna, umiarkowanie sucha i lekko kwaśna lub kwaśna (nie toleruje gleb zasadowych). Roślina potrzebuje podlewania w początkowej fazie wzrostu i dłuższych okresach suszy.

Z reguły jest mrozoodporny, ale niektóre odmiany mogą przemarzać, wtedy należy je okryć przed zimą warstwą ściółki.

Łubin ogrodowy jest uprawiany z siewu wprost do gruntu. Nasiona wysiewa się w końcu kwietnia – kiełkują po 20 dniach. Sadzimy je na miejsce stałe pamiętając, że starsze okazy nie znoszą przesadzania.

Rośliny mogą być atakowane przez mszyce i ślimaki.

Przekwitające kwiatostany należy usunąć, wtedy roślina powtórnie zakwitnie jesienią.

Zastosowanie

Łubin ogrodowy to idealna roślina na słoneczne, letnie rabaty. Bardzo dobrze wygląda w dużych grupach. Jest jedną z podstawowych gatunków do ogrodów naturalistycznych.

Pomimo, że kwiaty łubinu nie utrzymują się długo po ścięciu, jest to lubiana roślina wstawiana do wazonów.

Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Michelle Raponi, Wolfgang Michalke, Анна Иларионова, Antranias/Pixabay