Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis) to bylina z rodziny różowatych (Rosaceae). Naturalnie występuje w Europie i w Azji przez Syberię do Japonii. Można spotkać go też w Ameryce Północnej, gdzie został zawleczony.
Roślina ta może osiągać 30-140 cm wysokości. Ma rozgałęziające się u góry i wzniesione łodygi, które często przybierają czerwonawe zabarwienie. Liście krwiściąga są charakterystyczne złożone, pierzaste, z wieloma listkami. Pojedyncze listki ogonkowe, jajowate, wydłużone, sercowate u nasady, wyraźnie i grubo ząbkowane. Na spodniej stronie szarawe.
Drobne kwiaty rośliny są gęsto zebrane w wyprostowane kwiatostany. U formy podstawowej rośliny kuliste lub podługojajowate (1-3 cm dł.), a u odmian ozdobnych mogą mieć nawet do 7 cm długości.
Kwiaty są obupłciowe i miododajne. Bardzo drobne, niemal niepozorne, nie mają płatków korony, za to długie, nitkowato zbudowane, czerwonawe pręciki – dzięki nim kwiatostan robi wrażenie miękko owłosionego. Krwiściąg lekarski kwitnie od końca czerwca nawet do października.
Częścią podziemną rośliny jest kłącze i wyrastające z niego długie, wrzecionowe korzenie.
Wymagania i uprawa
Krwiściąg lekarski dla najlepszego kwitnienia potrzebuje stanowiska słonecznego lub półcienistego. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, torfowa i umiarkowanie wilgotna. Roślina jest mrozoodporna.
Krwiściąg jest łatwy w uprawie i nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Tak jak większość bylin musi być podlewany w czasie susz, można go nawozić i ogławiać przekwitłe kwiatostany, by dłużej i piękniej kwitł.
Roślinę można rozmnażać przez wysiew nasion, ale lepiej jest to stosować rozmnażanie wegetatywne, czyli podział kępy. Zabieg wykonujemy wczesną wiosną.
Zastosowanie
Krwiściągi to piękne kwiaty późnego lata i jesieni. Powinniśmy je sadzić jako wysokie piętro rabat bylinowych, które rozrośnie się najpiękniej wraz z jeżówkami, dzielżanami czy koło przetaczników. Są idealne jako wypełnienie łąk kwietnych i świetnie radzą sobie przy zbiornikach wodnych.
Krwiściąg był wykorzystywany roślina lecznicza (obecnie można na niego natrafić m.in. w homeopatii i w medycynie chińskiej). Bylina ta ma też jadalne liście, które można przygotowywać tak jak szpinak.
Ciekawe odmiany
- 'Arnhem' – wys, 140 cm, kwiaty czerwone
- 'Blackhorn' – ciemno różowe, 5 cm kwiaty i proste łodygi (zdj. 4)
- 'Shiro-fukurin' – biało, nieregularnie obrzeżone liście
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia tytułowe: U Hd/Pixabay, cultivar413/CC BY 2.0/Wikimedia Commons, Carola68/Pixabay, xxx