Wybieramy wrzosy do ogrodu: Które zasługują na uwagę?
Wrzosy to krzewinki o dzwonkowatych bądź pączkowych kwiatach, których nie powinno zabraknąć w kompozycjach późnego lata i jesieni. Zimozielone liście, duże zróżnicowanie pod względem barwy kwiatów, długi okres kwitnienia i dość łatwa uprawa to bez wątpienia zalety wrzosów, niemniej należy pamiętać o ich specyficznych wymaganiach.
Wrzosy (Calluna) w stanie dzikim tworzą bardzo malownicze skupiska, tzw. wrzosowiska, które można podziwiać także w Polsce. Warto postarać się, aby warunki panujące w ogrodzie były zbliżone do naturalnych, a nawet jeszcze bardziej przyjazne roślinom, zwłaszcza jeżeli chodzi o jakość podłoża, ponieważ odmiany dostępne w sprzedaży są nawet bardziej wymagające od gatunku.
Wrzosy zróżnicowane są m.in. pod względem wysokości (15-60 cm), pokroju (od odmian bardziej płożących po wzniesione), barwy liści (zielone, jasnozielone, szare, srebrzyste, ciemnozielone) oraz kwiatów (białe, odcienie różu, fioletu, czerwieni i purpury), terminu kwitnienia (pierwsze odmiany zakwitają już w lipcu), a także kształtu kwiatów (pojedyncze, pełne oraz pączkowe).
Fot. Pixabay |
Kiedy i jak sadzić wrzosy? Praktyczne wskazówki!
W słonecznych ogrodach, nawet niewielkich, można pokusić się o stworzenie większego bądź niewielkiego wrzosowiska. Na mniejszy warto wybrać jedynie wrzosy. Jeśli dysponujemy większą powierzchnią, dobrym rozwiązaniem będzie włączenie innych roślin, które podkreślą dekoracyjność wrzosów, a także urozmaicą ogród wrzosowy, zakątek z wrzosami bądź też rabatę.
Idealne miejsce dla wrzosów: Sekrety wyboru lokalizacji
Wrzosy sadzimy na stanowisku słonecznym oraz zacisznym, na którym obficiej kwitną, lepiej zimują i są mniej narażone na choroby, np. szarą pleśń.
Rośliny warto posadzić na niewielkim wzniesieniu, aby mieć pewność, że w okresie zimy nie dojdzie do zalegania wody w podłożu, które jest zabójcze dla wrzosów.
Wrzosy uprawiane w odpowiednich warunkach nie należą do kłopotliwych i absorbujących. Wysadzając krzewinki (najlepiej późnym latem i jesienią), należy zwrócić uwagę na głębokość sadzenia, która powinna być równa głębokości, na której rosły w szkółce. Sadzimy je w grupach co 20-30 cm, wykorzystując przeważnie 9-15 krzewinek na metr kwadratowy (zależnie od odmiany). Staramy się tak dobierać odmiany, aby kwitnienie wrzosów towarzyszyło nam od połowy lata do późnej jesieni. Warto wspomnieć, że wrzosy należą do roślin krótkowiecznych, które w środowisku naturalnym dożywają do 20-25 lat. W ogrodach żywotność tych roślin, zależnie od warunków i pielęgnacji, może wynieść od kilku do kilkunastu lat. Miejmy to na uwadze, decydując się na wrzosowisko.
Na wrzosowisku wielogatunkowym można wykorzystać m.in. wrzosy, wrzośce, jałowce, brzozy, kiścienie, janowce, świerki, cyprysiki, klony palmowe, ostrokrzewy, trawy (m.in. kostrzewa sina, śmiałek darniowy, turzyca Buchanana, trzcinnik piaskowy), kosodrzewinę, andromedę, dabecję, rododendrony, rozchodniki, macierzanki oraz rośliny cebulowe.
Fot. Pixabay |
Podłoże dla wrzosów: Klucz do zdrowych i pięknych roślin
Uprawiane w ogrodach wrzosy wymagają podłoża kwaśnego (pH 3,5-5,5) z dużym udziałem próchnicy, przepuszczalnego, a także umiarkowanie żyznego. Trudno o takie podłoże w naszych ogrodach, dlatego też zazwyczaj konieczne jest uzupełnienie zastanego podłoża np. kwaśnym torfem, przekompostowaną korą, kompostem, piaskiem.
W przypadku ciężkiej, gliniastej, słabo przepuszczalnej gleby najlepiej usunąć podłoże na głębokość 15-30 cm i zastąpić je odpowiednią dla wrzosów mieszanką, nie zapominając o kilkucentymetrowym drenażu, zabezpieczającym korzenie wrzosów przed zalegającą wodą.
Warto zastosować mikoryzę przeznaczoną dla roślin wrzosowatych, czyli szczepionkę zawierającą grzybnię. Dzięki niej system korzeniowy zyska większą powierzchnię chłonną, co przełoży się na lepszą kondycję roślin, które będą obficiej kwitły i staną się bardziej odporne na nieprzychylne im warunki.
Fot. iVerde |
Pielęgnacja po posadzeniu: Jak dbać o młode wrzosy?
Po posadzeniu wrzosy podlewamy, unikając moczenia części nadziemnej rośliny, a następnie ściółkujemy, np. korą sosnową. Ściółkowanie jest niezbędne, ponieważ rośliny te charakteryzują się płytkim systemem korzeniowym, więc są bardziej narażone na przesuszenie bryły korzeniowej. Kilkucentymetrowa warstwa ściółki ograniczy parowanie wody z podłoża, podniesie walory estetyczne rabaty, ograniczy rozprzestrzenianie się chwastów oraz – jeśli zastosujemy przekompostowaną korę sosnową – będzie także zakwaszała podłoże.
Kompleksowa pielęgnacja wrzosów: Proste kroki do sukcesu
Nawożenie
W uprawie wrzosów unikamy nadmiernego nawożenia i stosujemy nawozy przeznaczone dla roślin kwasolubnych, zgodnie z instrukcją producenta. Warto zdecydować się na nawozy o spowolnionym działaniu, które rozsypujemy wokół roślin wczesną wiosną zaraz po przycięciu krzewinek. Stosując inne nawozy, należy pamiętać, że ostatnie nawożenie wykonujemy do końca czerwca.
Podlewanie
Jak już wcześniej wspomniano, wrzosy charakteryzują się płytkim systemem korzeniowym, dlatego też tak ważne jest, aby zwracać uwagę na wilgotność podłoża, zwłaszcza w okresie ukorzeniania się roślin. W razie potrzeby krzewinki podlewamy, najlepiej wczesnym rankiem, nie za często, ale obficie, unikając moczenia liści.
Przycinanie
Aby zapewnić obfite kwitnienie, a także ładny, zwarty pokrój krzewinek, należy je każdego roku dokładnie przyciąć, zanim jeszcze ruszy wegetacja. Ścinamy pędy kwiatostanowe poniżej kwiatów.
Rozmnażanie
Wrzosy można rozmnożyć wegetatywnie – poprzez kopczykowanie, odkłady lub sadzonki. Niemniej jednak cena wrzosów nie jest wygórowana i za niewielkie pieniądze można kupić ładnie rozrośnięte krzewinki i zdecydowanie szybciej uzyskać efektowne kompozycje z wrzosów.
Zimowanie w gruncie
Na okres zimy wrzosy warto okryć, ponieważ mimo dość dobrej mrozoodporności mogą przemarzać, zwłaszcza w bezśnieżne zimy. Dobrym materiałem zabezpieczającym będą gałęzie roślin iglastych.
Tekst: Grzegorz Bogucki, zdjęcie tytułowe: New Africa, leszekglasner / Adobe Stock oraz boreckajustyna / Pixabay