Winorośl japońska (Vitis coignetiae) to okazałe pnącze z rodziny winoroślowatych (Vitaceae). Naturalnie występuje w Azji (głównie w Japonii), gdzie porasta drzewa na skraju lasu, ale jest też uprawiana w wielu innych rejonach świat jako roślina ozdobna.
Pnącze rośnie bardzo szybko (nawet 2-3 m rocznie) i może dorastać do ok. 12-15 m wys. Tworzy długie, elastyczne pędy, które owijają się wokół podpór lub wspinają po nich za pomocą długich, elastycznych wąsów czepnych. Roślina wytwarza sezonowe, bardzo duże liście (średnica ok. 20-30 cm), które są trójklapowe, okrągłe w zarysie, ciemnozielone z wierzchu i jaśniejsze od spodu. Ich blaszka pokryta jest wyraźnym rysunkiem nerwów (wydaje się być karbowana). Jesienią liście przebarwiają się na piękny, czerwony lub szkarłatny kolor.
Winorośl japońska kwitnie wczesnym latem (VI-VII). Kwiaty są małe, niepozorne, żółtozielone i zebrane w zwisające grona. Po przekwitnieniu przekształcają się w kuliste, mięsiste, granatowoczarne owoce (jagody), które dojrzewają jesienią (IX˗X.). Owoce nie są trujące, ale ze względu na nieprzyjemny, kwaśny i cierpki smak, uważne są za niejadalne.
Wymagania i uprawa
Winorośl japońska najlepiej czuje się na słonecznym lub lekko półcienistym stanowisku i niezbyt żyznej, a nawet ubogiej (najlepiej się wybarwia), przepuszczalnej, lekko wilgotnej glebie o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie pH. Jest w pełni mrozoodporna, dlatego może być uprawiana na terenie całego kraju. Jedynie młode egzemplarze w pierwszych latach po posadzeniu warto okrywać na zimę np. włókniną
Pnącze nie wymaga systematycznego przycinania, ale gdy nadmiernie się rozrośnie, można bez obaw skracać jej pędy, gdyż zabieg znosi bardzo dobrze. Ciecie należy jednak przeprowadzać przed rozpoczęciem wegetacji (pod koniec zimy) lub na początku lata, gdyż pnącze cięte wiosną wydziela z ran duże ilości soku! (tak samo jak aktinidia).
Winorośl można rozmnażać przez wysiew nasion (daje samosiew), odkłady poziome, półzdrewniałe sadzonki pędowe lub przez szczepienie.
Zastosowanie
Winorośl japońska to piękne pnącze, nadające się do okrywania altan, łuków wejściowych, ogrodzeń, betonowych filarów, murów, kratownic i pergoli, a także ścian domów czy pni wysokich drzew. Ponieważ jednak rośnie silnie i ma dość ciężkie pędy, wymaga mocnych i stabilnych podpór.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Prajzner, Mark, pikumin / AdobeStock