Lilak Meyera (Syringa meyeri) to mały krzew należący do rodziny oliwkowatych (Oleaceae). W środowisku naturalnym występuje w Azji. Najbardziej popularna odmiana w Polsce to 'Palibin'.
Nie osiąga dużych rozmiarów – zwykle dorasta do 1,5 m wysokości (jest krzewem karłowym). Posiada kopulasty, zwarty pokrój. Liście są niewielkie, sercowate i pofałdowane. Największą ozdobą są wiechowate kwiatostany złożone z drobnych, intensywnie i przyjemnie pachnących kwiatów o barwie białej, różowej lub liliowej.
W przeciwieństwie do innych gatunków lilaków, jego kwiatostany są sztywne, wzniesione bez tendencji do wyginania się w łuk. Lilak kwitnie w maju i czerwcu.
Wymagania i uprawa
Lilak Meyera jest łatwy w uprawie – ma podobne wymagania co jego popularny kuzyn – lilak pospolity. Dobrze radzi sobie na stanowiskach półcienistych, ale najobficiej kwitnie na słonecznych wystawach. Preferuje żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne podłoża. Toleruje gorsze typy gleb. Jest mrozoodporny i znosi warunki miejskie.
W czasie susz zaleca się go podlewać. Wiosną warto go zasilić nawozami (zwłaszcza ze zwiększoną ilością fosforu). Dobrze reaguje na nawozy organiczne.
Podłoże pod lilakami zaleca się ściółkować (w ten sposób ograniczy się zachwaszczenie i jednocześnie zmniejszy wyparowywanie wody z gleby). To istotne, gdyż rośliny te wytwarzają płytki system korzeniowy.
Po kwitnieniu warto usunąć przekwitające kwiatostany, aby nie osłabiały rośliny. Na tym etapie krzew warto lekko przyciąć, będzie lepiej zagęszczał się. Co 2-3 lata pędy warto skrócić o 1/3 do 1/2 długości. Nie można go ciąć zbyt późno, ponieważ zawiązuje pąki kwiatowe latem! Roślina jest mało podatna na choroby i szkodniki.
Zastosowanie
Pomimo że krzew jest najbardziej dekoracyjny późną wiosną, z jego walorów można korzystać przez cały rok. Dobrze sprawdza się sadzony przy ogrodzeniach oraz w kompozycjach z innymi gatunkami krzewów (lub drzew). Tworzy ciekawe kompozycje z forsycjami, krzewuszkami, jaśminowcami oraz budlejami.
Warto go sadzić także w wyeksponowanych miejscach na trawniku, w pobliżu okien, drzwi wejściowych oraz przy obiektach rekreacyjnych małej architektury (altany, ławki). Nadaje się do dekoracji oczek wodnych.
Wiele odmian można uprawiać w pojemnikach jako dekorację balkonów, tarasów czy drzwi wejściowych. To ceniony gatunek na kwiat cięty – kwiaty utrzymują się długo i roztaczają intensywny, słodkawy zapach.
Inne gatunki lilaków
- lilak chiński (Syrnga chinensis)
- lilak hiacyntowy (S. hiacynthiflora)
- lilak pospolity (S. vulgaris)
Tekst: Michał Mazik, zdjęcia tytułowe: iVerde