Skimia japońska (Skimmia japonica) to niski, krzew należący do rodziny rutowatych (Rutaceae). Naturalnie można ją spotkać np. w Japonii, Korei i Chinach.
Skimia to wolno rosnąca roślina, osiągająca do 1,5 m wysokości, dobrze się rozgałęzia się i ma szeroki pokrój. Ma skórzaste, lancetowate liście (niektórym przypominające różaneczniki).
Krzew wytwarza drobne, niezwykle ozdobne i słodko pachnące kwiatki, zebrane w grona barwy białej, żółtej lub różowej. Jest to roślina dwupienna – aby zawiązywała owoce trzeba posadzić razem męskie i żeńskie egzemplarze. Skimia japońska kwitnie od maja do czerwca.
Roślina wytwarza dekoracyjne, kuliste, czerwone owoce-pestkowce, zawierające jedno nasiono.
Wszystkie części są trujące.
Wymagania i uprawa
Skimia japońska dobrze rośnie w półcieniu (w miejscach słonecznych zżółknieją liście) w glebie przepuszczalnej, próchniczej, lekko wilgotnej o średniej zawartości składników pokarmowych. Preferowane podłoża kwaśne o odczynie pH 3,5-4.0. Lubi miejsca osłonięte od wiatru.
Roślina jest mało tolerancyjna na suszę i w okresie upałów należy regularnie ją podlewać. Dobrze reaguje na nawożenie, do którego używamy nawozów do roślin kwasolubnych.
Skimia jest w naszym klimacie częściowo mrozoodporna, więc trzeba ją okrywać na zimę.
Zastosowanie
W ogrodach sadzi się ją w grupie lub z innymi krzewami. Jest wykorzystywana do obsadzania ścieżek ogrodowych, miejsc koło drzwi wejściowych czy tarasów. Jest szczególnie przydatna przy tworzeniu wrzosowisk, z racji bardzo zbliżonych wymagań uprawowych z wrzosami.
Nadaje się również do sadzenia w większych pojemnikach.
Zdjęcia: Ardfern/CC BY-SA 3.0/ink, thejoyofplants.co.uk, Amber/Pixabay