Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera) jest dużym drzewem liściastym z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). Pochodzi ze wschodnich terenów Stanów Zjednoczonych i w Appalachach jest jednym z podstawowych drzew tworzących lasy liściaste.

Drzewo jest szybko rosnące i dorasta do ok. 30 m wysokości (w naturze potrafi mieć nawet 60 m!). Korona dość wąska, z początku stożkowa, z czasem przybiera pokrój owalny. Jest też bardzo rzadka w stanie bezlistym. Tulipanowiec wytwarza pojedynczy, gruby pień o szarej i brunatnej (czasem lekko pomarańczowej), lekko spękanej korze.

Roślina wytwarza gęstą masę zieloną. Liście są ozdobne, duże (10-15 cm), długoogonkowe i mają oryginalny 4-klapowany kształt w tzw. zarysie kwadratu. Jesienią przebarwiają się na pomarańczowo-żółty kolor.

Roślina wytwarza duże, zielono-żółte kwiaty pojawiające się w maju i czerwcu, które kielichowatym kształtem przypominają tulipany. Pojawiają się one jednak na przynajmniej 15 letnich już osobnikach i dosyć wysoko w koronie.

Dojrzałe owoce tulipanowca amerykańskiego to oskrzydlone orzeszki zebrane w szyszkowatych owocostanach o długości do 10 cm. Dojrzewają późną jesienią (X-XI).

Wymagania i uprawa

Roślinę tę najlepiej sadzić na stanowisku słonecznym i zacisznym – ładnie się wtedy wybarwia i wykształca równomierną koronę. Jest to drzewo mało wymagające, najlepiej jednak zapewnić mu średnią lub wysoką żyzność gleby. Najlepsze są przepuszczalne, świeże, średnio wilgotne, o pH od obojętnego do kwaśnego.

Młode okazy powinniśmy podlewać i osłaniać w bardziej mroźne zimy. Starsze (6-8 letnie rośliny) są już znacznie silniejsze i odporne na zmienne warunki klimatyczne.

Tulipanowiec potrzebuje dość dużo czasu na ukorzenienie, dlatego zaleca się go sadzić wczesną wiosną.

Zastosowanie

Tulipanowiec amerykański można stosować w parkach lub dużych ogrodach jako soliter. Ze względu na dość dużą łamliwość i wrażliwość na zasolenie gleby odradzany do nasadzeń miejskich.

Ze względu na piękne przebarwianie się jesienią na kolor żółty (czasem pomarańczowy) dobrze wygląda w sąsiedztwie z drzewami, które przybierają kolory czerwone, takie jak ambrowiec czy dąb czerwony.

Wybrane odmiany

  • 'Fastigiatum' – wąski, kolumnowy pokrój korony
  • 'Aureomarginatum' – nieregularnie, żółto obrzeżone liście
  • 'Glen Gold' – jasno żółte liście


Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Plant Image Library from Boston/CC BY-SA 2.0/Wikimedia Commons, Dieter Staab/Pixabay, "The Tulip Tree"/Michiel Thomas/CC BY 2.0, Hans Braxmeier/Pixabay