Liliowiec żółty (Hemerocallis lilioasphodelus) to gatunek należący rodziny złotogłowowych, asfodelowych (Asphodeloideae). To jeden z najbardziej rozpowszechnionych liliowców, które w naturze znajduje się w Chinach ale też w wielu miejscach środkowo wschodniej Europy. Jest jednym z pierwszych gatunków, które dały początek liliowców ogrodowych.
Bylina ta jest wieloletnia, bardzo wytrzymała i częściowo zimozielona. Ma kępiasty, gęsty pokrój. Liście dorastają do 50-65 cm długości, są wąskie, łukowate i ciemnozielone.
Liliowiec żółty kwitnie wczesnym latem. Wytwarza długie (1 m), wiotkie pędy kwiatostanowe, które kończą się wiechami licznych, dużych pąków kwiatostanowych. Żywotność pojedynczego kwiatu to jeden dzień, a same kwiaty rozwijają się po sobie przez długi czas. Kwiaty mają kształt gwiazdkowy, średnicę do 9 cm, kolor od żółtego do jaskrawo-cytrynowego i są pachnące. Są kwiatami nocnymi co oznacza, że otwierają się późnym popołudniem i utrzymują się przez noc (do 16 godz.).
Organem podziemnym jest mocne i grube kłącze.
Wymagania i uprawa
Liliowiec żółty dobrze czuje się zarówno na stanowisku słonecznym jak i półcienistym. Nie ma także dużych wymagań glebowych ale najlepiej rośnie na żyznych, próchniczych, przepuszczalnych, wilgotnych, lekko kwaśnych ziemiach. Jest mrozoodporny i dobrze wytrzymuje krótkotrwałe susze.
Roślinę w razie potrzeby podlewamy i odchwaszczamy. Warto ją nawozić nawozami mineralnymi szczególnie w czasie kwitnienia, jak i organicznymi. Dobrze reaguje na ściółkowanie.
Liliowce rozmnaża się przez podział kępy najlepiej wiosną lub przez wysiew nasion (w zimnym inspekcie).
Zastosowanie
Liliowiec żółty efektownie wygląda w pobliżu oczek wodnych. Poleca się go sadzić na rabatach obok większych roślin, by nie zagłuszył ich siłą swojego wzrostu. Dobrze wygląda w sąsiedztwie traw ozdobnych i kwitnących krzewów. Można go uprawiać w dużych pojemnikach.
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Johabu/CC BY-SA 3.0/Link, Col Ford and Natasha de Vere/Hemerocallis lilioasphodelus/CC BY 2.0/Link