Zestaw sprawdzonych kwiatów dla pszczół | Posadź te gatunki w swoim ogrodzie!

Fot. iVerde

Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

Ta wieloletnia krzewinka dorastająca do ok. 60 cm wysokości ma srebrzyste liście i kwitnie od czerwca do lipca. Większość odmian na kwiaty fioletowe, ale w sprzedaży znajdziemy też białe lawendy. Roślina najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Lubi suche, przepuszczalne podłoże o zasadowym odczynie pH. Świetnie sprawdza się na żwirowych rabatach oraz na skalniakach. Lawendę można też uprawiać w doniczkach na balkonach i tarasach, ale w trzeba pamiętać, że w mroźne, bezśnieżne zimy źle zabezpieczone okazy mogą przemarznąć.

Fot. iVerde

Kocimiętka (Nepeta)

Łatwa w uprawie bylina kwitnąca latem. Przypomina pokrojem i wyglądem lawendę, ale jest zdecydowanie bardziej odporna na mrozy. Świetnie radzi sobie w bardzo mocno nasłonecznionych, suchych miejscach. Może rosnąć zarówno na próchnicznym podłożu, jak i na piaszczysto-gliniastym. Powinno ono jednak mieć odczyn obojętny lub lekko kwaśny. Kocimiętkę można z powodzeniem sadzić na skarpach, pod okapami blisko domu. Ma rozłożysty pokrój –nadaje się do sadzenia w pojemnikach pod roślinami szczepionymi na pniu, np. pod różami. Oczywiście wymaga wody, ale dobrze znosi przesuszenie podłoża. Warto wiedzieć, że gdy przekwitnie, należy ją przyciąć. Wówczas powtórzy kwitnienie po kilku tygodniach.

Fot. iVerde

Rdest wężownik (Persicaria bistorta)

To mało jeszcze w Polsce popularna, ale efektowna bylina o walcowatych, jasnofioletowych kwiatostanach i soczyście zielonych, podłużnych liściach. Rdest uwielbi wilgotne podłoże i lekki cień, ale może też rosnąć na słonecznym stanowisku. Rdest wężownik wykorzystuje się głównie do zadarniania. Ten gatunek można sadzić nad strumieniami i oczkami wodnymi. Kwitnie od maja do lipca. Ciekawie komponuje się z funkiami, liliowcami i paprociami.

Fot. iVerde

Szałwia omszona (Salvia nemorosa)

Kwitnie od maja aż do września i jest jedną z najbardziej wartościowych bylin na rabaty, które mają za zadanie przyciągać owady. Świetnie znosi suszę i uwielbia mocne słońce. Najlepiej jednak rozwija się w żyznym, umiarkowanie wilgotnym podłożu. Wszystkie przekwitłe kwiatostany należy od razu przycinać, aby pobudzić roślinę do wytworzenia nowych kwiatów. Szałwia ma drobne kwiaty i tworzy kępki, które doskonale sprawdzają się jako tło dla innych bylin, np. jeżówek, ale też dla traw ozdobnych, karłowych odmian sosen czy płożących jałowców.

Fot. iVerde

Baptysja błękitna (Babtisia australis)

Rzadko spotykana, ale ciekawa rozłożysta bylina osiągająca nawet 100 cm wysokości. Ma fioletowe kwiaty, które rozwijają się od czerwca do lipca. Kwiatostany baptysji są podobne do kwiatostanów łubinu. Ten gatunek najlepiej rośnie w przepuszczalnym, średnio żyznym podłożu. Rozrośnięte, starsze egzemplarze są odporne na suszę. Roślina wytwarza palowy korzeń, dlatego nie lubi przesadzania. Warto więc dobrze przemyśleć, gdzie najlepiej będzie wyglądała. Ładnie prezentuje się na rabatach, np. w ich środkowej części, pomiędzy niższymi bylinami oraz posadzona w dużej donicy.

Fot. iVerde

Chaber (Centaurea)

To rodzaj, do którego należy kilka gatunków do uprawy w ogrodach – gatunki jednoroczne i byliny. Kwitną na początku lata. Chabry zwykle wykorzystuje się na łąkach kwietnich, na rabatach naturalistycznych i rustykalnych. Wymagają słonecznego stanowiska. Najlepiej kwitną na żyznym, przepuszczalnym podłożu. Choć najbardziej popularne są chabry niebieskie i fioletowe, można znaleźć również rośliny o kwiatach białych, żółtych i czerwonych. Wszystkie są chętnie odwiedzane przez owady. Wysokie wieloletnie chabry zwykle sadzi się na rabatach, np. żwirowych, a te niższe można uprawiać między kamieniami na skalniakach.