Logo
Logo

Choroby i szkodniki malin | Najczęstsze i najgroźniejsze problemy oraz metody ochrony

Maliny uchodzą za jedne z najsmaczniejszych, najbardziej soczystych owoców deserowych. Aby uzyskać wysoki i zdrowy plon wymagają wykonywania szeregu zabiegów pielęgnacyjnych, w tym ochronnych. Dużą uwagę poświęca się profilaktyce bądź walce doraźnej z chorobami i szkodnikami. Co jest największym zagrożeniem dla maliny?

Jak ograniczyć choroby i szkodniki malin?

  • Należy jak najszybciej wykonywać cięcie suchych pędów. Resztki po cięciu powinno się utylizować. Usuwa się pędy mocno porażone chorobami lub ze szkodnikami wewnątrz.
  • Rośliny zaleca się nawozić w sposób zrównoważony (wiele makro- i mikroelementów). Trzeba unikać nadmiernego dokarmiania azotem, co m.in. zwiększa podatność na szkodniki, np. mszyce.
  • Przesuszenie – poza osłabieniem plonu – przyciąga szkodniki (w największym stopniu przędziorek). W czasie długotrwałych susz maliny trzeba podlewać. 
     
JAGODNIKHORTUSMEDIA / YouTube


Szkodniki malin – rozpoznawanie i zwalczanie

  1. Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) – to drobne roztocza, ledwie widoczne gołym okiem, ale wytwarzające delikatne pajęczynki. W szczególności są zagrożeniem dla odmian owocujących na pędach jednorocznych, np. ‘Polka’ i ‘Polana’. Przędziorek wysysa sok z roślin powodując powstawanie drobnych, ale bardzo licznych jasnych plam. Silnie uszkodzone liście żółkną, brązowieją, wysychają i przedwcześnie opadają. Często brzegi liści zawijają się do góry. Krzewy opanowane przez przędziorki słabiej rozwijają się i są osłabione (m.in. gorzej znoszą zimy).
    Zwalczanie –stosuje się środki przędziorkobójcze (np. Ortus 05 SC). W uprawach po osłonami często stawia się na biologiczną ochronę, np. wprowadza drapieżne roztocza z rodziny dobroczynkowatych. 

  2. Kistnik malinowiec (Byturus tomentosus) – to rudobrązowy chrząszcz o długości ciała wynoszącej ok. 4 mm. Larwy są długie (6 mm), brudnobiałe. Dorosłe owady uszkadzają wiosną młode, często nierozwinięte liście. Później żerują w pąkach kwiatowych wyjadając słupki, pręciki, nektarnik, płatki kwiatowe i dno korony. To powoduje straty w plonie. Jednakże największą szkodliwością cechują się larwy, które żerują w dnie kwiatowym oraz w owocach (powodując ich robaczywienie). Niezwalczane mogą uszkodzić do 80% owoców. Zimują owady dorosłe w glebie. Kistnik malinowiec raczej nie stanowi zagrożenia dla malin owocujących pod koniec lata.
    Zwalczanie: Zaleca się stosowanie insektycydów: pierwszy zabieg na 2-3 tygodnie przed kwitnieniem, drugi – tuż przed kwitnieniem. Warto przy malinach montować pułapki do odłowu chrząszczy. 

  3. Kwieciak malinowiec (Anthonomus rubi) – to czarny chrząszcz z jasnoszarymi włoskami. Osiąga wielkość do 4 mm. Zimuje w glebie. Wczesną wiosną żeruje na liściach maliny (i jeżyny) wygryzając niewielkie otwory (1-2 mm średnicy). Później – w fazie kwitnienia malin – samice składają jaja do pąków, pojedynczo. Następnie nakłuwa szypułkę w kilku miejscach podcinając pod pąkiem, który więdnie i usycha (opada lub utrzymuje się na w formie suchej). Larwy cały cykl rozwoju przechodzą wewnątrz pąk wyjadając wnętrze.
    Zwalczanie – zaleca się wykonanie zabiegu insektycydowego (np. Mospilanem) w okresie intensywnego żerowania dorosłych chrząszczy na liściach (często przypada to na początek kwietnia), a najpóźniej po zauważeniu pierwszym uszkodzonych pąków. 

  4. Przeziernik malinowiec (Pennisetia hylaeiformis) – to motyl o rozpiętości skrzydeł 22-26 mm. Skrzydła są przezroczyste z ciemnobrązowym wzorkiem. Na odwłoku znajduje się sueden poprzecznych pasów, co nieco upodabnia owada do przedstawicieli osowatych. Gąsienice są grube, białe, z ciemnobrązową głową. To stadium szkodliwe i stadium zimujące. Żerują wewnątrz pędów – oznaką są nabrzmiałe, guzowate narośla. Uszkodzone pędy słabo rozwijają się, słabo plonują, są podatne na suszę i wysychanie. Gąsienice schodzą na zimę do karpy korzeniowej, wiosną wznawiają żer, w maju przepoczwarczają się. Motyle pojawiają się w czerwcu lub na początku lipca, a lot trwa do początku września.
    Zwalczanie – w przypadku wzmożonego problemu ze szkodnikiem zaleca się wykonanie zabiegu chemicznego bezpośrednio po zbiorze owoców. Pędy malin zasiedlone przez przeziernika należy systematycznie wycinać i palić. 

  5. Pryszczarki (namalinek i malinowy) to drobne muchówki o długości ciała nie przekraczającej 2 mm. Larwy są beznogie, początkowo przezroczyste, później pomarańczowe. Larwy żerują pod skórką łodyg powodując jej brunatnienie i łuszczenie. Kora pęka i odstaje. Owad wydziela substancję determinującą nadmierne rozrastanie się tkanek. Uszkodzone miejsca często są porażane przez choroby grzybowe. Pędy są osłabione, słabo owocują i często wysychają. W miejscu uszkodzenia łatwo wyłamują się. Pryszczarek jest jednym z najgroźniejszych szkodników żerujących u malin owocujących na pędach jednorocznych. Zimują larwy w kokonach, glebie.
    Zwalczanie – najlepszy sposób to systematyczne usuwanie i palenie uszkodzonych pędów. Chemiczne metody nie są opracowane. Część populacji likwiduje się wiosną – przy okazji wykonywania oprysków przeciw innym szkodnikom. 

  6. Galasówka maliniak – to błonkówka o długości ciała do 3 mm. Ma czarno-żółte ciało, larwy są białe. W wyniku jej żerowania na pędach malin występują okrągłe zgrubienia – galasy. Mogą mieć długość do kilku centymetrów. Bardziej wyróżniają się i są okrąglejsze w porównaniu z uszkodzeniami powodowanymi przez przeziernika.
    Zwalczanie – najskuteczniejszy sposób to usuwanie i palenie uszkodzonych pędów.

  7. Mszyce – na malinie żerują różne gatunki, szkody są podobne. Wysysają sok powodując skręcanie i zasychanie liści. W czasie żerowania wydziela lepką spadź, która jest pożywką dla grzybów sadzakowych (takie miejsca pokrywają się brunatnym nalotem). Niektóre gatunki są wektorami chorób wirusowych malin, przenoszą m.in. RLSV, BRNV i RYNV.
    Zwalczanie – stosuje się insektycydy po zauważeniu nawet niewielkiej grupy mszyc (oczywiście zwracając uwagę na okres karencji preparatu). Zazwyczaj pierwsze zabiegi ochronne przeprowadza się wczesną wiosną.
Szkodniki malin
Fot. Thongchai, Tomasz, Sandra Standbridge / AdobeStock

Choroby malin – rozpoznawanie i zwalczanie

  1. Zamieranie pędów malin – uchodzi za najgroźniejszą chorobę. Początkowe symptomy to fioletowo-brunatne plamy na pędach (nabierające jesienią srebrzystego odcieniu). Na powierzchni widoczne są drobne, ciemne punkciki (zarodniki grzyba). Kora łuszczy się, pęka i odpada. W kolejnym roku porażone pędy zamierają. Choroba może doprowadzić do zamierania całych krzewów. Do infekcji najczęściej dochodzi w miejscach, w których zgromadziła się woda, np. w kątach liści.
    Zwalczanie – porażone pędy należy usunąć. Profilaktycznie w okresie wiosennym wykonuje się opryski fungicydem, np. Switch 62,5 WG.

  2. Szara pleśń – to jedna z najpowszechniejszych chorób w przydomowych ogrodach i na plantacjach profesjonalnych. Dotkliwe straty powoduje w latach deszczowych i wilgotnych. Wiosną na młodych pędach pojawiają się jasnobrązowe plamy. Porażone pąki i kwiaty brązowieją, a następnie zamierają. Na owocach objawy są widoczne dopiero w okresie dojrzewania. Występuje wtedy gruby, siny nalot. Owoce gniją.
    Zwalczanie – opryski wykonuje się przed i w czasie kwitnienia malin. Stosuje się te same preparaty, które są używane do walki z zamieraniem pędów malin.

  3. Antraknoza malin – choroba osłabia wzrost malin i powoduje zamieranie wierzchołków pędów. Pierwsze objawy to szare plamy z brunatną obwódką występujące na liściach i ogonkach liściowych. Porażone liście zwijają się, żółkną i opadają. Czasem podobne symptomy występują na działkach kielicha i szypułkach. Porażone owoce są drobne, zniekształcone, twarde i suche. Na zainfekowanych pędach występują białawe plamki, zlewające się w duże skupiska.
    Zwalczanie – porażone pędy należy wycinać. Na antraknozę stosuje się podobne środki ochrony roślin – jak na powyżej opisane choroby.

  4. Wertycylioza – choroba powoduje przedwczesne żółknięcie i opadanie liści. Pierwszym symptomem są żółtawe plamki o nieregularnych brzegach pomiędzy nerwami liści (w tym stadium wertycylioza może rozwijać się przez kilka lat). Charakterystycznym objawem jest niebieskawa, z czasem ciemniejąca pręga występująca od nasady do końca pędu. Silna infekcja prowadzi do zamierania całych krzewów.
    Zwalczanie – duże znaczenie ma profilaktyka. Porażone pędy powinno się wycinać.

Choroby malin
Fot. 7monarda, Amelia / AdobeStock

Zdjęcie tytułowe: yanadjan / AdobeStock

Autor
Choroby i szkodniki malin | Najczęstsze i najgroźniejsze problemy oraz metody ochrony
Choroby i szkodniki malin | Najczęstsze i najgroźniejsze problemy oraz metody ochrony
Michał Mazik

Piszący ogrodnik, autor artykułów, kalendarzy i poradników ogrodniczych. Dawniej zakładał ogrody i produkował zieleń, dziś pisze o...ogrodach i produkcji zieleni. Tata na (prawie) cały etat. W ogrodzie uwielbia naturalność i dzikość. Popularyzuje ekologiczne metody pielęgnacji wszędzie tam, gdzie jest to możliwe. Zwolennik Zero Waste w domu i w ogrodzie.

Tagi
 
Powiązane tematy

Komentarze

Dodaj komentarz
Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl