Uprawa dzikiej róży w ogrodzie | Jaką wybrać? Gdzie sadzić? Jak dbać?

Dzika róża w ogrodzie

Najczęściej spotykanymi różami ogrodowymi są piękne, szlachetne mieszańce, o niezwykle atrakcyjnych, wielokolorowych kwiatach. Krzewy są jednak trudne w uprawie, gdyż mają wysokie wymagania, a ich odporność na mróz i choroby jest niewystarczająca. Z tego względu warto pomyśleć o posadzeniu w ogrodzie bardziej wytrzymałej i mniej kapryśnej róży dzikiej. Nie należy do najefektowniej kwitnących róż ogrodowych, ale ceniona jest przez szkółkarzy podkładka dla róż szlachetnych. Ma także wiele innych, cennych właściwości.

Piękna i pożyteczna: zastosowanie dzikiej róży

Dzika róża (Rosa canina) to krzew wyjątkowo uniwersalny, który może mieć wiele różnych zastosowań. Jego owoce są niezwykle bogatym źródłem witamin (głównie ogromne ilości wit. C, a także witaminy A, E, K, B1, B2) i wielu wartościowych substancji odżywczych (min. garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, pektyny, cukry, kartenoidy w tym likopen, polifenole, sole mineralne, olejki eteryczne), dlatego wykorzystuje się je do przyrządzania dżemów, konfitur, soków, syropów, nalewek, win oraz suszu, przeznaczonego do przygotowywania herbat owocowych.

Płatki z kwiatów dzikiej róży, to doskonały surowiec do sporządzenia ucieranych konfitur różanych oraz aromatyzowanych olejków. Suszone płatki są też składnikiem kompozycji zapachowych typu potpourri.

Gdzie posadzić dziką różę w ogrodzie?

Dzika róża to również wartościowy, ozdobny krzew ogrodowy, który można wykorzystać do tworzenia luźnych, ochronnych żywopłotów lub grup krzewów ozdobnych. Rośliny idealnie nadają się do ogrodów w stylu naturalistycznym, ale pasują też do ogrodów romantycznych, angielskich, wiejskich i tradycyjnych, a nawet do ogrodów nowoczesnych.

Czerwone owoce dzikiej róży są ciekawym, barwnym akcentem jesiennego ogrodu, a ich dekoracyjność jest jeszcze większa zimą, gdyż pozostają na pędach jeszcze długo po opadnięciu liści. Owoce mogą być także doskonałym pokarmem zimowym dla ptaków, które znajdą też schronienie w pokrytej cierniami, gęstwinie pędów.

Fot. Krzysztof Jaracz/Pixabay

Dzika róża: czyli jaka?

Poszukując do uprawy dzikiej róży, powinniśmy wiedzieć, jak rozpoznać ten gatunek, gdyż często określa się potocznie tym mianem zarówno prawdziwą dziką różę jak i różę pomarszczoną, choć oba gatunki bardzo się od siebie różnią.

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) to gęsty, dorastający do ok. 2 m. krzew o dużych, intensywnie zielonych, wyraźnie pomarszczonych liściach oraz pojedynczych, ciemnoróżowych, dużych kwiatach. Kwitnie od czerwca do lipca. Owoce tego gatunku są dość duże, mają intensywną, czerwoną barwę i pękaty, okrągławy kształt. Krzewy rosną bardzo silnie i są niezwykle ekspansywne.

Róża dzika (Rosa canina) to rozłożysty, duży krzew o luźnym pokroju i szeroko rozkładających się, przewieszających na zewnątrz pędach i drobnych białych lub różowych kwiatach. Kwitnie od czerwca do lipca. Jego liście są dość małe i zielone lub sinozielone. Owoce dzikiej róży są niewielkie, pomarańczowe lub pomarańczowo-czerwone i mają wydłużony, wrzecionowaty kształt. Krzewy również rosną silnie, ale nie są tak ekspansywne, jak krzewy róży pomarszczonej.

Wymagania i pielęgnacja

Uprawa dzikiej róży w ogrodzie nie jest zadaniem trudnym, gdyż roślina jest mało wymagająca. Preferuje wprawdzie gleby żyzne, próchnicze, bogate w wapń, dobrze uprawione i wilgotne, ale poradzi sobie także na słabszych i bardziej suchych podłożach. Dzika róża jest też odporna na przejściową suszę i niskie temperatury (nie wymaga zimowego okrycia).

Nie jest też szczególnie wrażliwa na ataki chorób i szkodników, dlatego nie wymaga częstej ochrony chemicznej. Jedynym warunkiem jej prawidłowego rozwoju i bujnego kwitnienia, jest słoneczne stanowisko, które powinno być delikatnie osłonięte np. przez ażurowe korony dużych drzew lub krzewów. W cieniu krzewy źle rosną i słabo kwitną, w pełnym słońcu szybko przekwitają.

Dzika róża nie oczekuje żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych ani systematycznego cięcia, tym bardziej, że pąki kwiatowe zawiązuje na pędach ubiegłorocznych i starszych. Przycinanie krzewów powinno być wiec ograniczone jedynie do cięcia pielęgnacyjnego, polegającego na usuwaniu wiosną wszystkich pędów słabych, chorych, uszkodzonych lub nadmiernie zagęszczających krzew.

Rozrost krzewów trzeba jednak systematycznie kontrolować, gdyż dzika róża ma tendencję do silnego rozkrzewiania się i pozostawiona sama sobie może stać się ekspansywna. Należy też pamiętać, że roślina osiąga znaczne rozmiary i jest dość rozłożysta (nawet do 2-3 m wys. i podobną szerokość), dlatego nadaje się do uprawy jedynie w większych ogrodach.

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: Andrew Butko/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons