Magnolia pośrednia, nazywana też magnolią Soulange'a (Magnolia ×soulangeana) to krzew z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). Gatunek jest mieszańcem, wyprowadzonym przez francuskiego botanika Soulange’a-Bodina z magnolii nagiej i purpurowej.
Magnolia pośrednia jest dużym krzewem lub małym, wielopniowym drzewem o luźnym, rozłożystym pokroju. Dorasta do ok. 3-6 (10) m wys. i tworzy liczne, rozgałęzione i powyginane gałęzie. Pokrywające pędy liście są sezonowe, ciemnozielone, duże, z wierzchu błyszczące, a od spodu lekko owłosione wzdłuż nerwów. Ich kształt bywa zmienny, szeroko-lancetowaty lub odwrotnie jajowaty, z widocznym na blaszce unerwieniem. Liście pojawiają się na pędach dopiero po kwietniu lub w czasie kwitnienia rośliny.
Magnolia pośrednia kwitnie wiosną (IV-V), ale krzewy mogą powtórzyć skąpe kwitnienie także pod koniec lata (VIII-IX). Duże, pękate, szpiczasto zakończone i miękko, srebrzyście owłosione pąki kwiatowe pojawiają się na szczytach nagich pędów wczesną wiosną (k. III/IV). Rozwijające się z nich wzniesione kwiaty są bardzo duże, kielichowate lub miseczkowate, złożone z dużych, szeroko-lancetowatych, mięsistych, zachodzących na siebie barwnych płatków (zwykle 9), które po rozwinięciu są białe wewnątrz i różowobiałe z ciemnoróżowym przebarwieniem u podstawy na zewnątrz.
Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w szyszkowate, wydłużone, złożone z wielu mieszków owocostany, zawierające spłaszczone nasiona, okryte błyszczącą, czerwoną osnówką i połączone z owocem cienką nitką.
Magnolia pośrednia posiada wiele odmian mieszańcowych, różniących się głównie kwiatami i wysokością. Pierwsze jej odmiany zakwitały późno, bo dopiero po 7 latach uprawy, ale "młodsze", obecne magnolie mogą kwitnąć już w 2-3 roku po posadzeniu.
Wymagania i uprawa
Magnolia pośrednia w uprawie oczekuje ciepłego, osłoniętego, słonecznego stanowiska i próchniczej, żyznej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby, najlepiej o lekko kwaśnym odczynie pH. Nie toleruje suszy, zalania, ciężkiej gleby i zasadowego podłoża.
Źle znosi też przycinanie i jest wrażliwa na mechaniczne uszkodzenia korzeni. Jej mrozoodporność jest umiarkowana (do ok. -18/-20°C), a pąki kwiatowe wrażliwe na wiosenne przymrozki. Młode egzemplarze warto okrywać na zimę np. włókniną. Ważną rolę ochronną pełni również gruba warstwa ściółki, która nie tylko ochroni korzenie przed chłodem, ale też zapobiega wysychaniu podłoża.
Magnolię pośrednią rozmnaża się przez szczepienie, ale można też rozmnożyć ją przez sadzonki pędowe lub nasiona (rośliny uzyskane z nasion, mogą zakwitnąć dopiero po 8-10 latach lub później).
Zastosowanie
Magnolia Soulange’a w ogrodzie najładniej prezentuje się jako soliter na otwartej przestrzeni, na tle trawnika, ogrodzenia lub ściany domu. Wiosną jej nagie, obsypane mnóstwem wielkich kwiatów pędy, stanowią wspaniałą ozdobę ogrodu, ale rozłożysty pokrój rośliny jest też dekoracyjny przez pozostałą część sezonu.
Wybrane odmiany
- 'Superba' – (zdj. 1) kwiaty duże, różowe, wys. 4-6 m
- 'Alexandrina' – kwiaty pudrowo-różowe wys. ok. 6-8 m
- 'Black Tulip' – kwiaty ciemnoróżowe, pękate, w kształcie tulipana, nie otwierają się do końca wys. ok. 4 m
- 'Lennei' – (zdj. 4) kwiaty "czarkowate", purpurowo-różowe, pękate wys. ok. 6-10 m
- 'Picture' – kwiaty bladoróżowe z ciemnoróżową podstawą zewnętrznych płatków wys. ok. 6-10 m
- 'Rustica Rubra' – kwiaty czerwono-różowe na zewnątrz i białoróżowe wewnątrz wys. ok. 5-7 m
- 'Satisfaction' – kwiaty kielichowate, na zewnątrz ciemnoróżowe, wewnątrz białe wys. ok. 2-3 m
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde