Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) należy do rodziny bukowatych (Fagaceae). W środowisku naturalnym występuje głównie w Europie. W Polsce jest rzadziej spotykany od dębu szypułkowego.
Drzewo posiada szeroką, jajowatą koronę i osiąga do 40m wysokości. Kora jest głęboko bruzdowana, szorstka. Liście są skórzaste, klapowane z drobnymi wcięciami. Podłużne żołędzie osadzone na pędach w sposób siedzący. Gatunek zaczyna owocowanie w wieku 40-50lat.
Dąb bezszypułkowy - wymagania i uprawa:
Dąb bezszypułkowy ma mniejsze wymagania od szypułkowego - dobrze znosi zacienienie. Preferuje gleby żyzne, gliniasto-piaszczyste, umiarkowanie wilgotne o odczynie obojętnym lub zbliżonym do zasadowego.
Jest wystarczająco odporny na mróz, chociaż lepiej wybrać mu stanowisko wolne od mroźnych, zimowych wschodnich wiatrów. Sadzonki można sadzić jesienią lub wiosną. W początkowym okresie uprawy wymaga podlewania. Warto dokarmiać go nawozami organicznymi. Dobrze reaguje na ściółkowanie - zabieg ogranicza wyparowywanie wody z gleby.
Zastosowanie dębu szypułkowego:
Drzewo warto sadzić w dużych ogrodach oraz w parkach. Efektownie wygląda jako soliter. Sadzi się go także w grupach - na szpalery lub aleje. Jego drewno jest szeroko wykorzystywane w przemyśle, m.in. do budowy okrętów.
Zdjęcie: Sten, CC BY-SA 3.0, wikimedia.org
