Kalanchoe Daigremonta (Kalanchoe daigremontiana)
Spis treści
Kalanchoe Daigremonta (Kalanchoe daigremontiana), nazywane też żyworódką, to roślina zielna z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Pochodzi z Madagaskaru, jednak jest też powszechnie uprawiana w wielu innych rejonach świata jako roślina ozdobna.
Jak wygląda kalanchoe Daigremonta?
Kalanchoe Daigremonta rozwija sztywny, walcowaty, mięsisty, dość gruby, drewniejący u podstawy, nierozgałęziony pęd, osiągający do ok. 1-1,5 m wys, na którym naprzemiennie wyrastają naprzeciwległe pary dużych, szerokich, mięsistych liści. Są one skórzaste, sztywne, lancetowate lub trójkątne, z ząbkowanym obrzeżem i widocznym na spodniej stronie blaszki ciemniejszym, fioletowo-brunatnym, marmurkowym lub paskowanym wzorem. Liście osadzone są na krótkich, gładkich, sztywnych ogonkach.
U starszych roślin wzdłuż brzegów liści tworzą się miniaturowe rozmnóżki, mające postać kępki liści z małymi korzonkami. Po dojrzeniu, rozmnóżki odpadają z liścia i po zetknięciu z podłożem, rozpoczynają dalszy rozwój.
Kalanchoe Daigremonta kwitnie rzadko, ale efektownie, wydając nieduże, dzwonkowate, wydłużone, pomarańczowe lub koralowe kwiaty, zebrane na szycie wzniesionego, rozgałęzionego w górnej części pędu w wiechowaty, gęsty kwiatostan.
W przeciwieństwie do spokrewnionej z nią żyworódki pierzastej, żyworódka Daigremonta uznawana jest za rośliną trującą (zawiera substancje silnie toksyczne dla układu sercowo-naczyniowego), szczególnie niebezpieczną dla bydła i zwierząt domowych. Jej spożycie może prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia.
Jakie są wymagania uprawowe kalanchoe Daigremonta?
Kalanchoe Daigremonta preferuje ciepłe, słoneczne stanowiska i przepuszczalne, lekkie podłoża (najlepiej specjalne podłoże dla kaktusów i sukulentów). Dobrze znosi suszę i nie lubi zalewania. Roślina przez cały rok oczekuje dość wysokiej temperatury, która latem powinna wynosić ok. 22-26°C, natomiast zimą ok. 15-18°C. W okresie spoczynku musi mieć też zapewnione dostatecznie widne stanowisko, gdyż w słabym oświetleniu jej pędy się wyciągają, a liście karleją.
Kalanchoe Daigremonta najłatwiej rozmnożyć przez pobranie z liści rozmnóżek, które układa się bezpośrednio na ziemi.
Pielęgnacja kalanchoe Daigremonta
Podlewanie i nawożenie tego sukulenta nie różni się od innych. Podłoże w doniczce powinno zdążyć przeschnąć przed kolejnym podlewaniem, a samej wody podajemy umiarkowaną ilość. To samo z nawożeniem – stosujmy nawozy przeznaczone dla sukulentów tak, jak jest podane przez producenta.
Kalanchoe Daigremonta nie wymaga regularnego cięcia, z czasem jednak traci ładny pokrój i ogałaca się z liści od dołu, dlatego starsze egzemplarze warto odmłodzić, ścinając ulistniony wierzchołek i ukorzeniając go w wodzie.
Choroby i szkodniki kalanchoe Daigremonta
Kalanchoe Daigremonta rzadko sprawia problemy uprawowe, jednak jest wrażliwe na błędy pielęgnacyjne, a w szczególności na nadmierną wilgotność podłoża, która prowadzi do zagniwania systemu korzeniowego lub rozwoju chorób grzybowych (np. szara pleśń, mączniak prawdziwy). Czasami może być też atakowane przez wełnowce.
Zastosowanie kalanchoe Daigremonta
Kalanchoe Daigremonta to bardzo ciekawa i nietypowa roślina ozdobna, która zachwyca swoim niezwykłym sposobem rozmnażania (rozmnóżki na liściach wyglądają jak rząd zielonych koralików), dlatego może być oryginalną ozdobą każdego widnego wnętrza lub okiennego parapetu. W doniczce najlepiej prezentuje się jako soliter.
Roślina wykazuje też pewne właściwości lecznicze, ale ze względu na kontrowersje związane z jej toksycznością, poleca się stosować ją jedynie zewnętrznie. Żyworódka Daigremonta ma właściwości przeciwzapalne i gojące, stosowana zewnętrznie może przyspieszać leczenie ran, oparzeń i infekcji skórnych.
Wybrane odmiany kalanchoe Daigremonta
- 'Pink Butterflies' – odmiana mieszańcowa (krzyżówka z gatunkiem Kalanchoe delagoensis), posiada węższe liście niż gatunek oraz różowe rozmnóżki na końcach liści
Zdjęcia: nickkurzenko, chirawan_nt, Laura Primo, gunawan / AdobeStock
Nie przegap 
Komentarze