Śniedek wiechowaty (Ornithogalum thyrsoides)

Śniedek wiechowaty (Ornithogalum thyrsoides) to gatunek rośliny cebulowej należącej do rodziny szparagowatych (Asparagaceae) pochodzący z Afryki. Jest rośliną, która w Polsce nie zimuje w gruncie i w przeciwieństwie do większości śniedków, zdobi nasze ogrody w lecie.

Roślina osiąga wysokość 40-60 cm. Wytwarza lancetowate, soczyście zielone liście i do 4 łodyg. Charakterystyczne białe kwiaty w kształcie gwiazdek zebrane są w piramidalne grona. Mogą mieć cieniowany, ciemniejszy środek (zielony lub brązowawy). Śniedek wiechowaty kwitnie od czerwca do sierpnia.

W Afryce śniedki wiechowate nazywane są

Wymagania i uprawa

Roślin wymagają stanowisk słonecznych. Ziemia powinna być żyzna, przepuszczalna, najlepiej o odczynie obojętnym. Wymagają dość regularnego podlewania. Śniedki można nawozić i bardzo lubią ściółkowanie kompostem. 

Śniedki wiechowate nie zimują w gruncie. Wykopujemy ich cebule w październiku i przechowujemy zadołowane w chłodnym pomieszczeniu (podobnie jak mieczyki). Wysadzamy je w maju. Mogą być też sadzone w do donic w kwietniu, ale musimy je przetrzymać w pomieszczeniu aż do minięcia ostatnich przymrozków.

Zastosowanie

Śniedki są kwiatami na rabaty jak i do uprawy w donicach. Coraz częściej możemy spotkać bukiety ze śniedków, ponieważ jako kwiat cięty długo zachowują świeżość. To rośliny trujące dlatego należy uważać, aby nie zjadły ich zwierzęta zagrodowe.

Ciekawostki

Śniedki wiechowate można znaleźć pod angielską nazwą chincherinchee. To dziwne, ciężkie do wymówienia słowo wzięło się od dźwięku, który wydają te rośliny, gdy pocierają się o siebie rosnąc w naturze, w dużych łanach.

Ciekawe odmiany

• 'White Giant' – wyjątkowo duże, wydłużone kwiatostany
• 'Mount Fuji' – kwiatostany o mocno zarysowanym, trójkątnym kształcie; kwiaty z zielonym środkiem

Zdjęcia: iBulb