Logo
Logo

Obiedka szerokolistna (Chasmanthium latifolium)

Obiedka szerokolistna (Chasmanthium latifolium) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: kwiatostany, ulistnienie
  • Gleba: każda ogrodowa, żyzna, próchniczna, przepuszczalna
  • Kolor kwiatów: zielonkawe
  • Odczyn gleby: obojętna
  • Pokrój: kępy
  • Wysokość: 1,2 m
  • Okres kwitnienia: VIII, IX
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce, półcień
  • Zastosowanie: ogrody wiejskie, rabaty, obwódki rabat, brzegi zbiorników wodnych, nasadzenia naturalistyczne, w grupie, ogrody przydomowe, bukiety
  • Obiedka szerokolistna (Chasmanthium latifolium) to średniej wysokości, kłączowa trawa bylinowa z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Roślina pochodzi z Ameryki Północnej, ale jest też uprawiana w wielu innych krajach świata. Naturalnie zasiedla łąki, leśne polany i brzegi zbiorników wodnych.

    Może dorastać do wys. ok. 1-1,2 m, a w porze kwitnienia do 2 m. Roślina tworzy jasnozielone, płaskie, gładkie, szerokolnacetowate liście, łukowato przewieszające się na zewnątrz i zebrane w luźne, okazałe kępy (przypominają liście bambusa). Jesienią liście przebarwiają się na żółto.

    Obiedka szerokolistna zakwita późnym latem (VIII-IX), wydając dość duże, początkowo zielone, później czerwono nabiegłe kwiaty, zebrane na szczycie cienkiego, przewieszającego się pędu w luźne, zwisające, kłosowe kwiatostany. Kłoski wyglądają bardzo oryginalnie, gdyż są jajowate, mocno spłaszczone, szerokie i grubo ząbkowane na brzegach (przypominają kwiatostany owsa, dlatego w kraju pochodzenia roślina bywa nazywana owsem północnym lub rzecznym).

    Wymagania i uprawa

    Obiedka nie jest rośliną szczególnie wymagającą. Najlepiej rośnie na osłoniętych, ciepłych, słonecznych stanowiskach i żyznych, próchniczych, przepuszczalnych, lekko wilgotnych podłożach, ale poradzi sobie też w niewielkim półcieniu i na każdej typowej glebie ogrodowej. W naszym klimacie trawa jest zwykle dostatecznie mrozoodporna, ale w chłodniejszych rejonach kraju i w czasie surowej zimy warto osłonić ją np. gałązkami stroiszu. Nie należy też przycinać jej liści jesienią, tylko dopiero wiosną w kolejnym sezonie.

    Obiedkę najlepiej rozmnażać wiosną przez podział dorosłych egzemplarzy (metoda polecana do rozmnażania odmian ozdobnych), ale na dobrych stanowiskach może dawać też niewielki samosiew.

    Zastosowanie

    W ogrodzie obiedka może być wykorzystywana do tworzenia kompozycji rabatowych, gdyż ładnie prezentuje się w towarzystwie floksów wiechowatych, jeżówek, rudbekii, liliowców, przetaczników kłosowych, pysznogłówek. Bardzo atrakcyjnie wygląda też w jednogatunkowych grupach oraz na rabatach z innymi trawami ozdobnymi.

    Ładnie prezentuje się też nad brzegami zbiorników wodnych i wzdłuż ścieżek lub chodników (jaj kwiatostany ładnie przewieszają się nad ścieżkami). Może być też ozdoba ogrodów naturalistycznych, ale ze względu na bambusopodobne liście, sprawdzi się również w ogrodach japońskich.

    Oryginalne kwiatostany obiedki nadają się do ciecia i suszenia.

    Wybrane odmiany

    • 'River Mist' – odm. o jasnozielonych liściach ozdobionych podłużnymi, kremowobiałymi pasami różnej grubości, niektóre liście mogą być kremowo-białe


    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: "Chasmanthium latifolium"/hannawacker/CC0 1.0., YAYImages, herreid, [email protected]/Depositphotos

     
    Powiązane tematy

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl