Trzcinnik ostrokwiatowy (Calamagrostis acutiflora) to trawa z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Gatunek jest mieszańcem, powstałym ze skrzyżowania dwóch innych traw (trzcinnika leśnego i trzcinnika piaskowego), naturalnie występujących na terenie Azji i Europy, w tym też Polski.
Trzcinnik ostrokwiatowy uprawiany jest wyłącznie w postaci odmian, różniących się wysokością, pokrojem oraz barwą liści i kwiatów. Rośliny tworzą ładne, gęste kępy.
Trawa zakwita późną wiosną (VI), wydając liczne, drobne kwiaty, zebrane na szycie sztywnego, nagiego, wzniesionego pędu w wiechowate, duże, wzniesione kwiatostany. Po przekwitnieniu płowieją i pozostają na roślinie przez całą zimę.
Wymagania i uprawa
Trzcinnik ostrokwiatowy preferuje słoneczne stanowiska i żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne gleby, ale jest dość tolerancyjny i urośnie też w półcieniu i na słabszej, przeciętnej glebie ogrodowej.
Roślina jest dostatecznie mrozoodporna i zwykle nie wymaga zimowego okrycia. Podobnie jak w przypadku wielu innych traw ozdobnych, jej liście powinny pozostać na zimę jako dodatkowa ochrona przed chłodem. Dopiero wiosną należy je całkowicie ściąć tuż nad ziemią. Co kilka lat roślina wymaga odmładzania przez podział kęp.
Trzcinnika ostrokwiatowego jako hybrydę rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie przez podział kęp wiosną.
Zastosowanie
Trzcinnik ostrokwiatowy w ogrodzie może mieć wiele zastosowań. Dobrze prezentuje się w ogrodach żwirowych i japońskich, ale może też tworzyć ciekawe kompozycje z roślinami jak np. jeżówki, rudbekie, berberysy, astry bylinowe, róże, sadźce, rozchodniki okazałe czy hortensje bukietowe. Doskonale nadaje się także do tworzenia zestawień z innymi trawami ozdobnymi.
Z wysokich odmian można również tworzyć atrakcyjne szpalery lub żywopłoty wzdłuż ogrodzeń lub chodników. Trzcinnik sprawdza się też jako roślina soliterowa na tle trawnika, jasnej ściany domu lub ogrodzenia. Jego kwiatostany nadają się do ciecia i suszenia.
Wybrane odmiany
Do grona najpopularniejszych odmian trzcinnika ostrokwiatowego należą min.:
- 'Karl Foerster' – (zdj. 1) osiąga ok. 90 cm wys., a w okresie kwitnienia ok. 1,8 m wys. Tworzy wąskie, ciemnozielone, przewieszające na zewnątrz liście. Kwiatostany są zwarte, smukłe, początkowo czerwonawe, później beżowo-żółtawe.
- 'Avalanche' – osiąga ok. 1,2 m wys., a w okresie kwitnienia ok. 1,5 m wys. Tworzy wąskie, przewieszające na zewnątrz, ciemnozielone liście z szerokim, kremowym pasem, biegnącym przez ich środek. Kwiatostany są początkowo luźne, pierzaste i różowo-brązowe, później bardziej zwarte i beżowo-żółtawe.
- 'Overdam' – (zdj. 3) osiąga ok. 0,6-0,9 m wys., a w okresie kwitnienia ok. 1,2 m wys. Tworzy wąskie, przewieszające na zewnątrz, ciemnozielone liście z szerokim, kremowobiałym marginesem po bokach. Kwiatostany są początkowo luźne, ażurowe, czerwono-brązowe, później bardziej zwarte i beżowe.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: AndreyZharkikh/CC BY 2.0/Flickr, nahhan/Depositphotos