Zawilec mieszańcowy lub ogrodowy (Anemone x hybrida) to gatunek z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Gatunek należy do zawilców jesiennych. Powstał przez skrzyżowanie zawilca japońskiego i Anemone vitifolia.
Roślina dorasta do 1,5 m wysokości. Liście są sezonowe, trójdzielne, lekko owłosione, nieregularnie klapowane lub złożone z 3 listków. Zawilce jesienne tworzą przyziemne rozety liściowe.
Kwitną w sierpniu i wrześniu. Zawilec mieszańcowy charakteryzuje się zawiązywaniem dużej ilości kwiatów. Kwiaty są zebrane w wiechowate kwiatostany wyrastające na końcach łodyg lub z kątów liści. Kwiaty są duże (6-7 cm średnicy) i mają od 8 do nawet 30 listków/płatków okwiatu! Występują w kolorach białym, różowym, purpurowym.
Zawilce mają pionowo rosnące, zdrewniałe kłącza.
Wymagania i uprawa
Zawilce mieszańcowe rosną najlepiej na stanowiskach półcienistych i osłoniętych. Preferują podłoża wilgotne, żyzne, przepuszczalne, próchnicze. Są tolerancyjne jeśli chodzi o pH podłoża. Zawilce należy podlewać w czasie suszy i bardzo dobrze reagują na nawożenie podczas kwitnienia (nawozy dla roślin kwitnących).
Przekwitłe kwiatostany systematycznie ścinamy.
Z wiekiem odporność na mróz rośnie, ale młode rośliny warto zabezpieczać przed mrozem usypując kopczyki. Nie jest to może najbardziej estetyczne, ale gdy zostawimy roślinę nie przyciętą na zimę, rolę kopczyków przejmą liście, które obumrą wraz z zimniejszymi temperaturami.
Zastosowanie
Najczęściej są sadzone przy domach razem z tawułkami, paprociami bądź funkiami. Wysokie gatunki zawilców można też wykorzystać jako wyższe piętro rabat bylinowych, szczególnie w połączeniu z roślinami okrywającymi (dąbrówka, barwinek czy runianka japońska).
Są idealne do ogrodów japońskich i naturalistycznych oraz świetnie nadają się do obsadzania zbiorników wodnych. Są też wykorzystywane na kwiat cięty.
Polecane odmiany
- 'Konigin Charlotte' (zdj. 2)
- 'Honorine Jobert' (zdj. 3)
Zdjęcia: Sonja Kalee, Hans Koetter/Pixabay, iVerde