Podstawowa praca w szklarni i tunelu
Przystępując do prac w pierwszej kolejności powinniśmy dokładnie uprzątnąć pomieszczenia, wynosząc na kompost resztki roślinne oraz zdejmując, odkażając i umieszczając w suchym miejscu sznurki, podpory, pojemniki oraz narzędzia i włókniny wykorzystywane podczas uprawy roślin. Jeśli osłony nie są zbyt duże, warto też usunąć z nich zużyte podłoże, umieszczając je na kompostowniku. W dużej szklarni podłoże wymieniamy co kilka lat.
Zewnętrzne ściany szklarni dobrze jest też dokładnie umyć wodą z detergentem, co pozwoli usunąć z nich zabrudzenia, pozostałości preparatów cieniujących oraz mchy.
Jeśli w szklarni lub tunelu znajduje się system automatycznego nawadniania, należy zamknąć zawór doprowadzający do niego wodę i usunąć za pomocą kompresora ze wszystkich elementów wodę (rur, zraszaczy, linii kroplującej). Pamiętajmy o zdemontowaniu przed zimą elementów znajdujących się na zewnątrz budynku – sterownika, reduktora ciśnienia oraz filtrów.
|
Przygotowanie stanowiska dla przyszłych upraw
Jeśli pod osłonami pozostawiamy ziemię na kolejny sezon, dobrze jest ją odkazić, przekopać i wzbogacić nawozami organicznymi lub mineralnymi z przewagą potasu i fosforu.
Szklarnie i tunele dobrze jest też odkazić za pomocą specjalnie przeznaczonych do tego preparatów (np. Hortisept T 430). Niektóre preparaty służą do odkażania pustych pomieszczeń, innymi można odkażać też podłoże i uprawy przeznaczone do likwidacji, zachowując przy tym wszelkie środki ostrożności. Zabieg należy przeprowadzić zgodnie z zaleceniami producenta środka!
Do prac należy również przystąpić w odpowiednim ubraniu ochronnym (m.in. kombinezon, maseczka, okulary, rękawice, obuwie), gdyż większość preparatów służących do odkażania pomieszczeń ma działanie toksyczne i może powodować podrażnienia skóry i błon śluzowych oraz inne kłopoty zdrowotne.
Najlepszy czas na konserwację szklarni i tunelu
Po oczyszczeniu i uprzątnięciu wnętrza szklarni, tunelu lub inspektu należy przystąpić do ich konserwacji. Osłony trzeba dokładnie sprawdzić; w razie konieczności metalowe elementy ich konstrukcji odrdzewić i pomalować odpowiednią, białą farbą (przy konstrukcjach aluminiowych nie ma takiej konieczności).
Warto też przyjrzeć się mocowaniu szyb szklarni i w razie potrzeby uzupełnić ubytki, np. kitem lub pianką montażową. Jeśli konstrukcja umocowana jest w gruncie za pomocą betonowych fundamentów, warto zabezpieczyć je przed pękaniem podczas mrozów, obkładając słomianymi matami lub styropianem.
Jak porządkować plastikowe osłony?
Trochę problemów może przysporzyć konserwacja tuneli foliowych. Z niskich konstrukcji po zakończeniu sezonu folię najlepiej zdjąć i przechować do wiosny w suchym, ciemnym miejscu. Nie jest to zadanie zbyt pracochłonne, a znacznie przedłuża trwałość i żywotność materiału.
Gorzej jest natomiast z tunelami wysokimi. Wprawdzie z nich także zaleca się zdejmowanie folii na okres zimy, gdyż pozostawiona na zewnątrz narażona jest na szereg zagrożeń (np. porwanie przez wiatr, uszkodzenia mrozowe, zarwanie pod ciężarem śniegu), ale nie jest to już takie proste, jak w przypadku niskich tuneli – dlatego czasami decydujemy się na pozostawienie folii na konstrukcji.
Możemy to jednak zrobić tylko wtedy, gdy folia jest solidna i mocna (np. całoroczna lub ogrodnicza zbrojona, trwałość może wahać się od 2 do 6 sezonów) oraz dobrze naciągnięta na konstrukcję, co zmniejsza ryzyko zarwania jej pod ciężarem śniegu lub naderwania przez wiatr. Jeśli wybierzemy takie rozwiązanie, newralgiczne elementy konstrukcji powinniśmy podeprzeć od środka tunelu pętami, aby nie zdeformowały się pod naciskiem śniegu.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: bassoon12345/Pixabay