Jakie opryski na iglaki? Co na choroby i szkodniki? Objawy i zwalczanie
Iglaste drzewa i krzewy ozdobne stanowią często znacząca część ogrodowych nasadzeń lub całoroczną ozdobę w donicach na balkonach i tarasach. Trzeba pamiętać, iż ich atrakcyjny wygląd i dobra kondycja w dużej mierze zależy od właściwych warunków uprawy, a także odpowiedniej pielęgnacji, w tym zabezpieczenia przed chorobami i szkodnikami. Co zagraża iglakom i jak chronić je w ciągu sezonu?
Spis treści
Rozsądne zakupy i właściwe warunki uprawy iglaków
Zdrowe sadzonki, właściwy ich dobór i posadzenie oraz pielęgnacja, to połowa sukcesu w uprawie i mniej problemów. Dlatego, przy zakupie roślin lepiej wybierać tylko zdrowo wyglądające, ładnie wybarwione okazy oraz bez oznak żerowania szkodników czy infekcji grzybowych (np. zbrązowiałe lub uschnięte fragmenty pędów). Najbezpieczniej jest kupować rośliny ukorzenione w doniczkach (lub z zabezpieczoną bryłą ziemi) i sadzić wiosną lub po 15 sierpnia. Łatwiej i szybciej przyjmie się zwykle mniejsza sadzonka, co nie znaczy, że nie można sadzić większych (starszych) iglaków, ale ich pielęgnacja jest z reguły trudniejsza.
Warto też sprawdzić, jakie wymagania mają wybrane rośliny, gdzie najlepiej je posadzić i jakiej pielęgnacji potrzebują. Trzeba pamiętać, że iglaki (w większości) preferują raczej gleby lekko kwaśne lub kwaśne, umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne. Niektóre gatunki (np. sosny, jałowce, kosodrzewiny) znoszą nawet trudniejsze warunki i radzą sobie w glebie piaszczystej. Zbyt wilgotna lub stale podmokła gleba, głęboki cień i nadmierne zgęszczenie roślin nie są zalecane do uprawy iglaków, ponieważ w takich warunkach częściej zdarzają się różne infekcje grzybowe i ataki szkodników, co może prowadzić do zamierania roślin.
Ważne jest także stanowisko dla iglaków, ponieważ spora ich część (a szczególnie odmiany o srebrnych lub złocistych igłach) potrzebują nasłonecznionego stanowiska. Jednak niektóre gatunki (np. cis, choina kanadyjska, żywotnikowiec japoński) dobrze rosną w półcieniu lub nawet w cieniu. Pamiętajmy też o odporności poszczególnych gatunków na mróz, ponieważ najbardziej wrażliwe (np. cyprysowiec, cyprysik, cedry) mogą gorzej znosić nasze zimy. Pamiętajmy też o usunięciu wszystkich chorych, uschniętych fragmentów (lub całych) pędów, które mogą być źródłem infekcji w nowym sezonie.
Zabezpieczenie i wzmocnienie iglaków przed sezonem
Najlepszym sposobem na uniknięcie najczęstszych szkodników iglaków (np. przędziorek, mszyce, czerwce) jest odpowiednia profilaktyka, czyli ograniczenie ich rozwoju w danym sezonie. Warto więc już pod koniec (cieplejszej) zimy lub na początku wiosny wykonać opryski profilaktyczne, z użyciem roztworów preparatów olejowych (np. Promanal, Emulpar). Pokrywając cienką warstwą pędy, pnie i gałązki roślin uniemożliwiają one wykluwanie się szkodników z jaj, ich rozwój i dalsze żerowanie.
Opryski wykonujemy na przedwiośniu (nawet 1-2 razy) przy temperaturze minimum 8-10 °C, dokładnie spryskując całe rośliny. Nie można zapomnieć też o wiosennym zasileniu iglaków, czyli startowej dawce odpowiednich nawozów, które dostarczą roślinom niezbędnych składników pokarmowych i energii, co wpływa te z na ich ogólną odporność. Można zastosować też preparaty polepszające kondycje i odporność iglaków (np. Biosept Active).
Choroby iglaków i ich zwalczanie w trakcie uprawy
Mimo zapewnienia iglakom optymalnych warunków, mogą pojawić się (np. w wyniku długotrwałych opadów) choroby grzybowe, które często obniżają wartość dekoracyjną roślin lub nawet powodują ich zamieranie. Niepokojące objawy mogą pojawić się już od początku wiosny (marzec/kwiecień), dlatego należy monitorować rośliny i w razie potrzeby od razu reagować. Jak rozpoznać i zwalczać najczęstsze choroby iglaków?
• Zamieranie pędów (brązowienie i zamieranie końcówek, a później całych pędów, które pokryte są też ciemnymi plamkami) zwalczamy wycinając chore pędy i opryskując (2-3 razy) już od kwietnia profilaktycznie (środkiem Biosept Active) lub później po zauważeniu objawów preparatami Scorpion lub Score.
• Fytoftoroza – ciężka odglebowa choroba grzybowa (sprzyja jej nadmiar wilgoci), powodująca żółknięcie i zamieranie pojedynczych gałęzi, a późnej zamieranie całych roślin (np. żywotników, sosen, jodeł). Najlepiej unikać choroby przez zapewnienie roślinom optymalnych warunków i umiarkowane podlewanie. Wiosną można profilaktyczne podlać rośliny roztworem preparatów Proplant, Magnicur lub Scorpion (można też w formie oprysku). Zabiegi można powtarzać kilkakrotnie w sezonie (np. po opadach deszczu lub po zauważeniu niepokojących objawów).
• Osutka sosny (żółknięcie i stopniowe brązowienie igieł sosen wiosną). W zwalczaniu osutki sosny można stosować fungicydy chemiczne, takie jak Scorpion lub naturalne preparaty, jak Biosept Active. Opadłe igły są źródłem infekcji, dlatego należy je regularnie grabić i usuwać z ogrodu.
• Rdza (na pędach jałowców powstają pomarańczowe, gąbczaste kolonie zarodników grzyba). Osutkę i rdzę można zwalczać zaraz po zauważeniu objawów (zwykle w kwietniu/maju) poprzez opryskiwanie odpowiednim preparatem o szerokim spektrum działania, np. Scorpion .
• Szara pleśń (zainfekowane pędy i igły pokrywają się ciemnymi plamami, a później szarym nalotem) – należy unikać zagęszczenia roślin i polewania ich w czasie podlewania, a po dłuższych opadach deszczu lub zauważeniu objawów opryskiwać środkiem Switch lub Signum.
Jak i kiedy zwalczać szkodniki żerujące na iglakach?
W sezonie ogrodniczym na iglakach mogą występować różne szkodniki, ale do najczęstszych i najbardziej uciążliwych należą:
• Mszyca świerkowa zielona (powoduje brązowienie i opadanie starszych igieł wewnątrz korony drzew). Zwalczanie: Wczesną wiosną (marzec/kwiecień) należy opryskać rośliny preparatami olejowymi Emulpar lub Promanal, albo środkiem Karate Gold w trakcie dalszej części sezonu
• Miodownica żywotnikowa (mszyca żerująca na dolnej stronie pędów lub na pniach tui i jałowców; powoduje zahamowanie wzrostu lub zasychanie krzewów). Zwalczanie: Wiosną, najlepiej w maju lub po zauważeniu owadów oprysk preparatem Karate Gold lub Polysect.
• Ochojnik świerkowo-modrzewiowy (zielone, ananasowate wyrośla na pędach, a później białe, drobne mszyce na igłach - podobne do kłaczków wełny, które ograniczają rozwój lub powodują zamieranie pędów). Zwalczanie: profilaktyczny oprysk (świerki i modrzewie) preparatem Emulpar lub Promanal na początku kwietnia
• Przędziorek sosnowiec - drobne „pajączki” żerujące na spodniej stronie igieł i powodujące ich brązowienie, zamieranie i masowe opadanie; na roślinach można zauważyć też delikatne pajęczynki. Zwalczanie: opryski wiosną (marzec/kwiecień) preparatem olejowym Emulpar lub później (maj/czerwic) jednym ze środków Limocide, Floramite, Polysect, Nissorun, Ortus, a także preparatami na bazie pokrzywy.
• Czerwce (tarczniki i miseczniki) – szkodniki żerują na pędach i mają zwykle kształt drobnych tarczek lub odwróconych do góry dnem miseczek. Zwalczanie: preparaty olejowe wiosną (Promanal, Emulpar) lub środki owadobójcze w okresie wylęgania się larw w lecie (od lipca) – np. Karate Gold lub Polysect.
Zdjęcie tytułowe: 7monarda / Adobe Stock
Komentarze