Polecane drzewa kwitnące na różowo

Wśród ozdobnych drzew ogrodowych możemy znaleźć bardzo wiele ciekawych gatunków i odmian. Wiele z nich wydaje kwiaty, ale należy pamiętać, że w klimacie umiarkowanym drzewa kwitną niemal wyłącznie wiosną (tylko naprawdę nieliczne gatunki zakwitają już na przedwiośniu albo wydają kwiaty jeszcze wczesnym latem).

Te które kwitną na różowo mają szczególny urok i roztaczają w okół siebie niesamowitą aurę. Wśród nich możemy znaleźć różne odmiany jabłoni ozdobnych, wiśni, kasztanowców, egzotycznych judaszowców i inne.

Poniżej przedstawiamy 3 wyjątkowe rośliny, które "różowym urokiem" będą się wyróżniać w każdym ogrodzie.

Wiśnia różowa 'Fukubana' (Prunus xsubhirtella) to nieduże drzewo, szczepione na pniu, o gęstej koronie. Osiąga 7-10 m wysokości. Młode gałązki są brązowozielone, liście piłkowane – jak u wszystkich wiśni o jajowatym kształcie. Jest najbardziej atrakcyjne w kwietniu i w maju, kiedy zakwita wyjątkowo obficie na różowy kolor, zanim rozwiną się liście. Kwiaty są półpełne o karbowanych płatkach koloru ciemnoróżowego.

Odmiana jest dość wytrzymała na mrozy, ale lepiej sadzić drzewo w osłoniętym i dobrze nasłonecznionym miejscu. Wiśnia ta jest dekoracyjna też jesienią, gdy liście przybierają szkarłatnoczerwony kolor. Nie ma szczególnych wymagań glebowych, podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne.

Wiśnia piłkowana 'Kiku Shidare' (Prunus serrulata) jest małym drzewem o nieregularnej koronie i przewieszających się gałęziach. Wysokość rośliny zależy od miejsca szczepienia – zazwyczaj osiąga 5 m. Liście tego gatunku błyszczące i jasnozielone, a jesienią przebarwiają się na żółto-pomarańczowo. Różowe kwiaty pojawiają się w kwietniu i w maju, są pełne, duże i zebrane po kilka w pęczkach. Kwitnie bardzo obficie.

Wymaga słonecznych stanowisk, osłoniętych od wiatru oraz żyznych i przepuszczalnej gleby. Podczas ostrych zim pąki kwiatowe mogą przemarzać.

Judaszowiec kanadyjski (Cercis canadensis) jest również niewielkim drzewem o rozłożystej i wzniesionej koronie, osiągającym 6-8 m wysokości. Ma piękne sercowate liście, które jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Przyciąga uwagę w kwietniu podczas kwitnienia, które jest niezwykle intensywne (jeszcze przed rozwojem liści). Kwiaty są drobne, intensywnie różowe i zebrane po kilka sztuk w pęczkach. Wyrastają na pędach zeszłorocznych i starszych, a nawet bezpośrednio na pniu.

Drzewo jest w całości obsypane kwiatami do trzech tygodni. Są one miododajne i przyciągają pszczoły. Po ich zapyleniu pojawiają się strąki (5–10 cm długości), które dojrzewają do października i mogą utrzymywać się na roślinach do wiosny.

Judaszowce preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste na żyznych i przepuszczalnych glebach. Wytrzymują krótkotrwałe susze. Młode drzewka mogą przemarzać, dlatego na zimę warto je okrywać.

Źródło: Magazyn Budujemy Dom 3/2016 tekst: Małgorzata Szymańska zdjęcie tytułowe:  Arno Smit/Unsplash