Jeżówki (Echinacea) to niewysokie byliny, które najlepiej rosną na słonecznych stanowiskach. Są więc idealnymi roślinami do sadzenia blisko tarasu od południowej strony domu, przy kąciku wypoczynkowym, obok altany albo wzdłuż ścieżki prowadzącej przez ogród.
Kompozycja rabaty z jeżówkami
Ta długa rabata o szerokości ok. 1,2 metra założona została w słonecznym miejscu pod ścianką domu przy krawędzi trawnika w sąsiedztwie kącika wypoczynkowego. Ma układ piętrowy – z tyłu posadzone zostały wyższe rośliny, a z przodu niższe. W trzech miejscach (po bokach i po środku) znajdują się wyższe rośliny, które urozmaicają cały układ. Na tle ciemnego żywopłotu z cisów, który widać przy granicy działki ciekawie rysuje się kształt juki karolińskiej o dużych, białych dzwonkowatych kwiatach, a z drugiej strony kompozycję zamyka różany krzew.
Nasiona jeżówki
Wszystkie kompozycje i rabaty z jeżówkami najatrakcyjniej wyglądają latem i wczesną jesienią. Dlatego warto je wzbogacać sadząc między bylinami kępy roślin cebulowych kwitnących wczesną wiosną – gdy byliny jeszcze nie zaczną w pełni się rozwijać i kwitnąć. Z tyłu można posadzić różowe i białe tulipany, w środkowej części czosnki ozdobne o dużych kulistych kwiatostanach, a z przodu wytyczyć obwódkę z niebieskich i białych szafirków.
Rośliny na rabacie
- Kocimiętka Faassena (Nepeta x faassenii) – kępiasta bylina osiągająca średnio ok. 50 cm wysokości. Ma miękkie, przyjemnie pachnące, srebrzystozielone liście i drobne niebieskofioletowe kwiaty. Przycięta po przekwitnięciu powtarza kwitnienie do jesieni. Lubi słoneczne stanowiska i przepuszczalne, żyzne podłoże.
- Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) – dorasta do 80-100 cm wysokości i kwitnie od lipca do października. Ma różowe płatki i lancetowate liście. Wabi do siebie mnóstwo owadów. Najlepiej kwitnie w miejscu ciepłym i słonecznym, na żyznym, piaszczysto-gliniastym lub gliniastym podłożu, stale lekko wilgotnym. Znosi lekkie zacienienie.
- Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) 'White Swan' – osiąga 50-100 cm wysokości, ma białe pojedyncze kwiaty, które rozwijają się od lipca do października. Świetnie prezentuje się na tle roślin o ciemnym ulistnieniu i różowych czy fioletowych kwiatach.
- Juka karolińska (Yucca filamentosa) – tworzy rozetę sztywnych, szarozielonych liści (długości ok. 70 cm) pomiędzy którymi wyrasta w środku lata okazały kwiatostan składający się z dzwonkowatych białych kwiatów. Pęd kwiatostanowy potrafi dorosnąć nawet 1,5 m wysokości. Juka pochodzi z ciepłych regionów Ameryki Północnej, więc najlepiej czuje się na ciepłych, mocno nasłonecznionych miejscach. Lubi przepuszczalne podłoża, umiarkowanie zasobne w składniki pokarmowe i o zasadowym odczynie.
- Roża (Rosa) 'Bonica' – łatwa w uprawie, mrozoodporna i powtarzająca kwitnienie aż do jesieni odmiana o różowych, podwójnych, lekko pachnących kwiatach. W sprzyjających warunkach może mieć ponad 1 m wysokości. Podobnie jak wszystkie inne róże wymaga żyznego, przepuszczalnego podłoża o zasadowym odczynie. Warto nawozić ją regularnie do połowy sierpnia.
- Kostrzewa sina (Festuca glauca) – niska trawa ozdobna tworząca zwarte kępy z cienkich, stalowoszarych źdźbeł. Dorasta do 20 cm wysokości. Uwielbia słońce i doskonale znosi suszę. Świetnie wygląda sadzona pojedynczo na brzegach rabat lub w grupach po kilka sztuk pomiędzy niskimi bylinami.
- Szałwia omszona (Salvia nemorosa) – bylina dorastająca do ok. 80 cm wysokości. Tworzy liczne, długie kwiatostany o drobnych fioletowoniebieskich kwiatach. Lubi słoneczne miejsca i może rosnąć na przeciętnym podłożu. Najlepiej wygląda sadzona w grupach po kilka lub kilkanaście sztuk. Jest świetną rośliną do sadzenia obok gatunków o większych kwiatach (takich jak jeżówki, róże, pysznogłówki, aksamitki czy liliowce).
Tekst, projekt i wizualizacja: Małgorzata Wójcik