Ogród przytulony do drzew | Reportaż ogrodowy

Z góry było wiadomo, że posesja musi mieć drzewa. Bez nich właściciele nie wyobrażali sobie ogrodu z duszą! Plan był taki – najpierw kupią nastrojową zadrzewioną działkę, postawią budynek z zadaszonym tarasem, potem wspólnie z architektką krajobrazu (mają takiego fachowca w rodzinie) zadbają o to, żeby z domowych pomieszczeń i tarasu roztaczały się piękne widoki, a ogrodowa przestrzeń została zgrabnie podzielona na kilka stref użytkowych (zgodnie z zasadą, że w dużym założeniu należy najpierw zdefiniować funkcje jego części).

Po dwudziestu latach od pierwszego etapu tworzenia przydomowej przestrzeni – widać, że ściśle trzymali się tego planu. Zagajnik, zastany na posesji, już nie przechodzi bezładnie w dzikie zarośla i zachwaszczoną łąkę. Zastąpiły je zadbane zakątki z przypisanymi im konkretnymi zadaniami. Dom harmonijnie przycupnął pod koronami starych drzew, a główna oś widokowa biegnie od niego do lasku złożonego z brzóz, dębów i olch.

Właściciele szczególnie zadowoleni są z funkcjonalnego, zadaszonego na stałe, tarasu. Urządzili go starannie i traktują jak zewnętrzny pokój. Od czasu do czasu rodzina chciała wypoczywać na słońcu, pod gołym niebem, dlatego nieopodal zbudowali placyk z nawierzchnią wykończoną kostką granitową, który nazwali zewnętrznym tarasem. Wyposażyli go w różnorodne oświetlenie i wygodne kanapy z wytrzymałego technorattanu.

ZAGAJNIK I CHATA DO GRILLOWANIA W OGRODZIE HANI I ANDRZEJA

Myli się ten, kto myśli, że właściciele całkowicie pozbyli się z działki naturalnej łąki. Pozostawili ją w obrębie zagajnika, co roku pozwalając trawie i leśnym roślinom rosnąć bez koszenia przez kilka miesięcy. Wszak w najlepszych ogrodach maksymalnie wykorzystuje się rodzime warunki środowiskowe!

"Postanowiliśmy nie ruszać zadrzewionej części ogrodu. – mówi Hania. – Przeprowadziliśmy jedynie nieinwazyjny lifting. Od początku między drzewami biegł stary rów melioracyjny, w którym rzadko pokazywała się woda. Architektka krajobrazu zachowała go, a nawet celowo podkreśliła roślinnością leśną. Na brzegach posadziła fiołki, niezapominajki, paprocie, parzydła leśne itp., oraz przerzuciła nad korytem drewniany mostek w rustykalnym stylu.

Ponieważ koniecznie chciałam wprowadzić do ogrodu okazałe kamienie – bardzo je lubię – położyła kilka na dnie i brzegach rowu. Dzięki prostym zabiegom brzydkie zagłębienie wygląda teraz jak suchy strumień. Na skraju zadrzewionego obszaru ustawiłam potem kilka starych uli i figurę pszczelarza, wyciosaną z drewna. Kupiłam je od górala artysty, którego spotkałam w... Gdańsku na Jarmarku Dominikańskim.

Obiekty z drewna pasują do najbardziej naturalistycznej strefy, podobnie jak wiata – przypominająca góralski szałas, którą już na początku tworzenia ogrodu wznieśliśmy na polance pod lasem, żeby mieć miejsce do grillowania. Drewniana budowla o pow. 25 m2 powstała na podstawie zdjęcia wyszukanego przez projektantkę ogrodu. Mój mąż i mama uwielbiają spotkania przy ognisku, dlatego plenerowe palenisko urządziliśmy przed wiatą i zazwyczaj siadamy właśnie wokół ognia, a nie pod dachem. Tam chronimy się jedynie wtedy, kiedy podczas przyjęcia dopada nas deszcz."

Hani brakowało w ogrodzie elementu wodnego. Jednak nie potrzebuje widzieć lustra wody, wystarcza jej sam dźwięk. Wylicytowała zatem na aukcji Orkiestry Świątecznej Pomocy starą pompę abisynkę i kazała ją przerobić na źródełko. Zgromadzoną w podziemnym zbiorniku wodę podaje - przez żeliwny korpus -pompa. Woda spływa do naczynia z granitu, potem do zbiornika pod nim.

Malowniczy element tworzy kręta droga długości 120 m, zakończona przed domem rondem. Wije się kilkoma zakolami między łagodnymi, sztucznie usypanymi pagórkami. Jej kształt Andrzej pomysłowo podkreślił lampami najazdowymi, które dekorują podjazd w nocy i podświetlają od dołu korony drzew.

ZAKĄTEK FRANCUSKI W OGRODZIE HANI I ANDRZEJA

Żeby domownicy i goście mieli ochotę do odwiedzenia ogrodu za budynkiem, w najodleglejszym punkcie działki, architektka krajobrazu założyła tam zakątek francuski. Właścicielom spodobał się pomysł, ponieważ tę strefę widzą z okien salonu i własnej sypialni, a jego styl pasuje do wystroju domowych pomieszczeń.

Sercem niedużego ogrodowego wnętrza, otoczonego strzyżonymi żywopłotami z bukszpanu i cisu, jest zegar słoneczny. Wszelkiego rodzaju zegary to specjalność Hani, więc chętnie go zastosowała. Postument z zegarem stanął na wyżwirowanej nawierzchni, którą otacza niski kamienny murek oporowy. Murek z dużej łamanej kostki granitowej podpiera sztucznie usypany pagórek na krańcowej rabacie, a jednocześnie służy jako ława. Między zimozielonymi roślinami zawsze jest zacisznie, wiatr tu nie dociera, można odetchnąć w całkowitym spokoju. Jest jeszcze inny powód do korzystania z tylnej części posesji – za zakątkiem francuskim znajduje się plac zabaw dla wnuków oraz jagodnik.

Odkąd powstał ten regularny fragment, właścicielka zaczęła ozdabiać inne części ogrodu stylowymi rzeźbami i dekoracjami z piaskowca. Dwa posągi kobiet umieściła przy ścieżce prowadzącej do strefy za domem – stojącą postać ulokowała na rabacie pod ogrodzeniem, siedzącą natomiast – przy zachodniej ścianie budynku i otoczyła krzewami róż pnących, wspinających się po stalowym treliażu. Formalny charakter założenia podkreśliła grupą strzyżonych w kule berberysów i sosen. Wiadomo, w stylowym ogrodzie liczy się detal, dopieszczenie!

Andrzej lubi relaks przy ognisku, dlatego od początku było wiadomo, że miejsce z ogniskiem powstanie. Architektka krajobrazu wskazała na nie lokalizację na polance przy lesie. Zaproponowała również zbudowanie tu wiaty grillowej w stylu góralskim. Wiata, owszem, przydaje się, ale rodzina zdecydowanie preferuje spotkania przy otwartym ogniu.

W zastanym lesie ma być tak, jak natura chciała - zdecydowali właściciele. Jego magia polega na tym, że nagle coś pojawia się na jego dnie, potem równie raptownie znika. Najpierw jest to łan zawilców, później niezapominajek, jaskrów itd. Nawet jeśli chwilowo nic nie kwitnie, leśna roślinność układa mozaikę z różnych odcieni zieleni. Istniejący rów melioracyjny po kosmetycznym liftingu przeobraził się w suchy strumień.

NA NOWYM ZEWNĘTRZNYM TARASIE

Bezdyskusyjnie najważniejszym miejscem codziennego rodzinnego wypoczynku jest zadaszony taras. Jego przestrzeń jest spora, ma pow. 20 m2 i mieści komplet mebli z naturalnego rattanu. Po powrocie z pracy właściciele kierują tu pierwsze kroki i relaksują się, chłonąc przyjemne promienie zachodzącego słońca. Podobnie robią w weekendy, po przyjeździe z długich i wyczerpujących przejażdżek rowerowych. Wprost uwielbiają najpierw zażyć intensywnego wysiłku, później – spokojnego odpoczynku w ogrodzie.

Ponadstandardowa funkcjonalność tarasu to zasługa właścicielki. Do jego zaplanowania podeszła starannie i perspektywicznie. Już na wstępnym etapie projektowania domu poprosiła architekta o objęcie całej tarasowej przestrzeni stałym dachem. Jednocześnie przewidując, że w zewnętrznej strefie wypoczynkowej oraz w przylegających do niej pomieszczeniach może brakować światła dziennego, wspomniała o konieczności zaplanowania w połaci nad tarasem okien dachowych. Rzeczywiście, przeszklenia są tu niezbędne – o każdej porze roku wpuszczają odpowiednią dawkę dziennego światła.

Stałe zadaszenie fantastycznie się sprawdza, lecz bywają takie momenty, kiedy domownicy i przyjezdna rodzina wolą jednak wypoczywać pod gołym niebem, na słońcu. Przez wiele lat zarządzano wtedy przenosiny na nasłonecznione miejsce na trawniku i tarasowe meble po kolei wędrowały tam i z powrotem. Było z tym niemało zachodu!

"W końcu znudziło się nam taszczenie mebli i rok temu naprzeciwko tarasu urządziłam odkryty, wybrukowany kostką granitową, placyk – opowiada Hania. – Wyszło całkiem praktyczne nowe miejsce wypoczynkowe. W letnie ciepłe wieczory oglądamy tu filmy, albo słuchamy muzyki. Wyposażyłam go w komplet mebli wypoczynkowych wykonanych z technorattanu, czyli materiału odpornego na wszelkie zmienne warunki atmosferyczne. Tym razem, zamiast krzeseł, wybrałam kanapy, na których możemy się wygodnie położyć.

Aby zakątek stał się superfunkcjonalny, doprowadziliśmy tu elektryczność. Prąd przydaje się m.in. do wieczornego oświetlenia oraz zasilania pompy w elemencie wodnym. Od dawna marzyłam o docierającym do głównych stref wypoczynku szmerze wody i spełniłam marzenie. Wylicytowałam na aukcji Orkiestry Świątecznej Pomocy starą żeliwną pompę abisynkę i kazałam ją przerobić na źródełko. Pomyślałam, że skoro nie potrzebuję widzieć lustra wody, bo wystarcza mi sam jej dźwięk, abisynka będzie w sam raz."

W każdym stylowym fragmencie ogrodu liczy się detal, dopieszczenie. Sercem regularnego zakątka, otoczonego strzyżonymi żywopłotami z bukszpanu i cisu, jest zegar słoneczny. Murek z dużej łamanej kostki granitowej podpiera sztucznie usypany pagórek na krańcowej rabacie, jednocześnie służy jako ława.

W nawiązaniu do fragmentu francuskiego, przy zachodniej ścianie budynku Hania postawiła kamienną rzeźbę i na podniesionej rabacie - donicy zaaranżowała grupę strzyżonych roślin, która jest tak samo dekoracyjna o każdej porze roku. Kształt donicy powtarza stalowy treliaż z pnącymi różami.

DODATKOWE ZDJĘCIA Z OGRODU HANI I ANDRZEJA

	Źródło: magazyn Budujemy Dom 10/2018, tekst i zdjęcia: Lilianna Jampolska