Bluszcz kolchidzki (Hedera colchica) to okazałe pnącze z rodziny araliowatych (Araliaceae). Naturalnie występuje w lasach Kaukazu, gdzie często porasta pnie wysokich drzew. W uprawie spotykany jest zwykle w postaci odmian o ozdobnych liściach.
Jak wygląda i czym się wyróżnia bluszcz kolchidzki?
Bluszcz kolchidzki w naturze może dorastać do ok. 10-12 m. Tworzy elastyczne, mocne, z czasem drewniejące pędy z wyrastającymi w węzłach korzonkami przybyszowymi (organ czepny rośliny, służący jej do wspinania się po podporach), pokryte bardzo dużymi, zimozielonymi, całobrzegimi, skórzastymi, zielonymi, owalnymi lub sercowatymi liśćmi z lekko wywiniętym do dołu brzegiem blaszki liściowej, która na spodniej stronie pokryta jest włoskami.
Starsze egzemplarze jesienią mogą kwitnąć (X-XI) rozwijając drobne, żółtozielonkawe kwiaty, zebrane w kątach liści w główkowate kwiatostany, osadzone na długich szypułkach. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w owocostany mające postać ciemnogranatowych, kulistych, mięsistych jagód.
Wymagania i uprawa bluszczu kolchidzkiego
Bluszcz kolchidzki w uprawie preferuje osłonięte, cieniste lub półcieniste stanowiska (odmiany o barwnych liściach wymagają nieco więcej światła) oraz żyzne, wilgotne, przepuszczalne gleby z dodatkiem wapnia, najlepiej o obojętnym lub zasadowym odczynie pH. Poradzi sobie też jednak na słabszym podłożu i dobrze zniesie przejściową suszę.
Jego wadą jest natomiast słaba mrozoodporność, gdyż pnącze może przemarzać już przy temperaturze -12/-15°C, dlatego nadaje się do uprawy głównie w najcieplejszych rejonach kraju.
Bluszcz najlepiej rozmnaża się przez sadzonki pędowe.
Pielęgnacja bluszczu kolchidzkiego
Bluszcz kochidzki podlewa się umiarkowanie, ponieważ o ile lubi podłoża wilgotnie nie toleruje stale mokrej gleby. Szczególnie systematycznie trzeba go podlewać, gdy jest młody oraz w trakcie przedłużających się susz.
Polecane jest by na zimę okrywać i osłaniać przed mrozem nasady pnącza np. kopczykiem kory.
Choroby i szkodniki bluszczu kolchidzkiego
Rośliny uprawiane w niewłaściwych warunkach lub pozyskane z niesprawdzonego źródła, mogą być czasami porażane przez choroby grzybowe, z których najgroźniejsza jest fytoftoroza, mogąca prowadzić do całkowitego zniszczenia pnącza. Inne choroby zarażające bluszczowi to min. antraknoza, pierścieniowa plamistość liści i bakteryjna plamistość liści. Czasami rośliny mogą być też atakowane przez przędziorki.
Zastosowanie bluszczu kolchidzkiego
Bluszcz kolchidzki zwykle uprawiany jest w ogrodach, gdzie może piąć się po pniach starych drzew, altanach, murach, ogrodzeniach i pergolach. Z racji tego, że należy do roślin, które wolą cień, może być też uprawiany jako roślina okrywowa na stanowiskach pod koronami drzew lub na zboczach.
Ze względu na wysokie walory ozdobne i słabą mrozoodporność, pnącze może być również uprawiane w mieszkaniu jako ciekawa roślina doniczkowa.
Wybrane odmiany
- 'Sulphur Heart' – liście zielone z jasnożółtą plamą na środku blaszki
- 'Dentata Variegata' – liście zielone z kremowym lub żółtym, nieregularnym obrzeżem
- 'Dentata' – liście duże, zielone, z sercowatą nasadą
Gdzie kupić sadzonki bluszczu kolchidzkiego?
Poszukując sadzonek bluszczu kolchidzkiego do uprawy w ogrodzie warto rozglądać się w większych szkółkach roślin ozdobnych i centrach ogrodniczych.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Vit-Vit, Roger Hagelstein1_Wirestock, Marc / AdobeStock