Głogownik (Photinia) to rodzaj drzew lub krzewów z rodziny różowatych (Rosaceae). Należy do niego ponad 40 gatunków, z których kilka uprawianych jest w ogrodach jako rośliny ozdobne.
Jak wyglądają głogowniki?
Głogowniki w zależności od gatunku mogą dorastać od ok. 2 m do nawet 10-15 metrów. Rośliny tworzą na ogół wzniesione, rozgałęzione pędy i posiadają gęsty pokrój. Ich szerokolancetowate, błyszczące z wierzchu i piłkowane na brzegach liście mogą być zimozielone lub sezonowe. U odmian młode liście często mają jaskrawe, czerwone zabarwienie.
Głogowniki kwitną zwykle wiosną, rozwijając drobne, białe, pięciopłatkowe kwiaty, zebrane na szczytach pędów w gęste, okazałe, wiechowate lub baldachowate kwiatostany. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w okrągłe, czerwone lub czarne owoce (nibyowocnia).
Wymagania i uprawa głogowników
Głogowniki preferują ciepłe, osłonięte od wiatru, słoneczne lub lekko półcieniste stanowiska i żyzne, próchnicze, przepuszczalne, lekko wilgotne gleby, najlepiej o lekko zasadowym (krzewy zimozielone) lub lekko kwaśnym odczynie pH (gatunki o liściach sezonowych). Rośliny nie tolerują gleb zimnych, ciężkich i mokrych.
Nie są też w pełni mrozoodporne (najpopularniejszy gatunek znosi mróz do ok. -12°C / -18° C), dlatego poleca się uprawiać je w najcieplejszych rejonach kraju.
Głogowniki najczęściej rozmnaża się przez sadzonki pędowe, okłady lub szczepienie.
Pielęgnacja głogowników
Głogowniki podczas suchych okresów wymagają regularnego podlewania. Ważne jest, aby robić to umiarkowanie, unikając zarówno przesuszenia, jak i nadmiernego nawilżenia. Idealnym rozwiązaniem jest sprawdzanie wilgotności gleby przed kolejnym podlaniem – gleba powinna lekko przeschnąć.
Co do nawożenia, głogowniki odpłacą się bujnym wzrostem i intensywnym kwitnieniem, jeśli zostaną nawiezione wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego (zaleca się zastosowanie nawozu wieloskładnikowego). Takie nawożenie powinno być powtórzone w połowie lata, aby wspomóc roślinę w okresie intensywnego wzrostu.
Rośliny nie wymagają systematycznego ciecia, ale w razie potrzeby można skorygować ich pokrój przez przycięcie pędów tuż po kwietniu.
Młode egzemplarze zaleca się też okrywać na zimę włókniną, gdyż są szczególnie wrażliwe na niskie temperatury.
Choroby i szkodniki pojawiające się na głogownikach
Głogowniki nie są szczególnie wrażliwe na choroby i szkodniki, ale uprawiane na nieodpowiednich stanowiskach mogą być porażane przez choroby grzybowe (np. szara pleśń, mączniak, zaraza ogniowa). Po zauważeniu problemu, należy zastosować jeden z aktualnie polecanych środków ochrony roślin.
Zastosowanie głogowników w ogrodzie
Głogowniki, szczególnie odmiany głogownika Frasera, pięknie prezentują się w ogrodzie jako solitery posadzone na trawniku w pobliżu jasnej ściany domu lub ogrodzenia. Można z nich też jednak tworzyć grupy i kompozycje z innymi krzewami ozdobnymi (np. jaśminowce, kaliny, tawuły, laurowiśnie). Roślina efektownie wygląda też w formie piennej.
Głogownik Frasera doskonale nadaje się również na niskie żywopłoty, ale jedynie w najcieplejszych rejonach kraju, bo w mroźne zimy przemarza. Krzew można też uprawiać w pojemniku i chować go na zimę do jasnego, chłodnego, ale zabezpieczonego przed mrozem pomieszczenia.
Wybrane gatunki i odmiany głogowników
- Głogownik Frasera – Rozłożysty, okazały, dorastający do ok. 2-3 m krzew o gęstym pokroju i zimozielonych, błyszczących, zielonych liściach. Młode przyrosty mają intensywnie czerwone zabarwienie, a następnie zielenieją. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono. Krzew zakwita wiosną (V-VI), rozwijając drobne, białe, miododajne kwiaty, zebrane na szczytach pędów w wiechowate kwiatostany. Popularne odmiany to: 'Little Red Robin' (ok. 1,5-2 m wys) i 'Red Robin' (ok. 2-3 m wys; na zdjęciach) oraz PINK MARBLE 'Cassini' (wys. ok. 2 m, liście pstre, białozielone), 'Pink Crispy' (liście pstre, biało centkowane, wys ok. 1,5 m) i 'Chico' (młode przyrosty miedziano-brązowe, wys. ok. 30-50 cm).
- Głogownik kosmaty – Duży, dorastający do ok. 2-4 m wys krzew o rozłożystym pokroju. Liście pokrywające pędy są sezonowe, szerokolancetowate lub jajowate, zielone, ząbkowane na brzegach i lekko owłosione. Jesienią przebarwiają się na pomarańczowoczerwony kolor. Roślina tworzy liczne, czerwone, kuliste owoce, które pozostają na pędach długo po opadnięciu liści.
Zdjęcia: Konstantinos, saratm, MarinoDenisenko / AdobeStock