Logo
Logo

Janowiec barwierski (Carthamus tinctorius)

Janowiec barwierski (Carthamus tinctorius) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: kwiatostany
  • Gleba: uboga, przepuszczalna
  • Kolor kwiatów: żółte
  • Kwiatostan: grono
  • Kwiaty: pachnące, wargowe, drobne
  • Odczyn gleby: kwaśna, lekko kwaśna
  • Owoce: strąki
  • Pokrój: wzniesiony, rozłożysty
  • Wysokość: 50-100 cm
  • Okres kwitnienia: VI, VII, VIII
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie sucha
  • Stanowisko: słońce
  • Spis treści
    Opis rośliny Wymagania i uprawa Zastosowanie Wybrane odmiany Ciekawostki

    Janowiec barwierski (Genista tinctoria) to niewysoki krzew z rodziny bobowatych (Fabaceae). Na stanowiskach naturalnych można go spotkać w Azji i Europie, w tym także w Polsce, gdzie uznawany jest za gatunek rodzimy. Bywa też uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna.

    Janowiec barwierski dorasta do ok. 40-60/100 cm wys. i tworzy cienkie, rozgałęzione, sztywne, rózgowate, wzniesione lub lekko pokładające się pędy, gęsto pokryte drobnymi, zielonymi, wąskolancetowatymi, ostro zakończonymi liśćmi, których blaszka od spodu i na brzegach może być jedwabiście owłosiona. Na pędzie liście układają się naprzemianlegle i zamiast ostrych cierni posiadają u podstawy małe przylistki. Starsze pędy są zwykle nagie, a młode delikatnie omszone.

    Janowiec kwitnie w lecie – VI-VIII. Na szczytach młodych pędów rozwijają się bardzo liczne, małe, motylkowate, dwuwargowe, złocistożółte kwiaty, zebrane w gęste grona. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w owocostany, mające postać spłaszczonych, wydłużonych, początkowo zielonych, a po dojrzeniu suchych i brunatnych strąków, zawierających okrągłe nasiona.

    Wymagania i uprawa

    Janowiec barwierski w uprawie oczekuje słonecznego i ciepłego stanowiska oraz niezbyt żyznej, a nawet ubogiej, przepuszczalnej i dość suchej gleby, najlepiej o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie pH. Bardzo źle znosi mokre, ciężkie i zimne podłoża, na których źle się rozwija i słabo kwitnie, a zimą łatwo przemarza.

    Na dobrych stanowiskach jest natomiast dostatecznie mrozoodporny i tylko silniejsze mrozy mogą uszkodzić wierzchołki jego pędów, które wiosną można przyciąć.

    Roślina dobrze znosi ciecie i ładnie zagęszcza się po zabiegu, dlatego warto przyciąć ją także po kwitnieniu, tym bardziej, że z wiekiem jej dolne pędy lubią ogałacać się z liści. Janowic nie lubi przesadzania, dlatego warto dobrze przemyśleć jego miejsce w ogrodzie.

    Janowca można rozmnażać za pomocą zielnych sadzonek pędowych lub przez wysiew nasion.

    Zastosowanie

    Janowiec barwierski w ogrodzie najlepiej prezentuje się na słonecznych rabatach w towarzystwie ozdobnych krzewów iglastych i bylin (np. czyściec wełnisty, krwawnik). Dobrze wygląda też na wrzosowiskach i w widnych ogrodach leśnych. Może być również sadzony na murkach i skarpach.

    Wybrane odmiany

    • 'Royal Gold' – kwiatostany duże, intensywnie żółte, wys. ok. 0,5-0,7 m.

    Ciekawostki

    Żółty barwnik, obecny w kwiatach janowca, był dawniej wykorzystywany do barwienia tkanin, co wyjaśnia nazwę gatunkową rośliny.

    Janowiec barwierski jest też rośliną zarówno trującą (w większych dawkach) jak i leczniczą, gdyż w dawkach terapeutycznych jego ziele posiada właściwości moczopędne i przeczyszczające, a także wspomaga pracę serca i reguluje ciśnienie krwi. Ze względu na właściwości trujące, preparatów z rośliny lepiej jednak nie przygotowywać we własnym zakresie.


    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde

     
    Powiązane tematy
    Zwiń Pokaż więcej (1)

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl