Janowiec barwierski Carthamus tinctorius

Janowiec barwierski, fot. iVerde
Janowiec barwierski (Carthamus tinctorius) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
Posłuchaj
00:00
43
Dekoracyjność: kwiatostany
Gleba: przepuszczalna, uboga
Kolor kwiatów: żółte
Kwiatostan: grono
Kwiaty: drobne, pachnące, wargowe
Odczyn gleby: kwaśna, lekko kwaśna
Owoce: strąki
Pokrój: wzniesiony, rozłożysty
Wysokość: 50-100 cm
Okres kwitnienia: VI, VII, VIII
Wilgotność: gleba umiarkowanie sucha
Stanowisko: słońce
Spis treści
Opis rośliny Wymagania i uprawa Zastosowanie Wybrane odmiany Ciekawostki

Janowiec barwierski (Genista tinctoria) to niewysoki krzew z rodziny bobowatych (Fabaceae). Na stanowiskach naturalnych można go spotkać w Azji i Europie, w tym także w Polsce, gdzie uznawany jest za gatunek rodzimy. Bywa też uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna.

Janowiec barwierski dorasta do ok. 40-60/100 cm wys. i tworzy cienkie, rozgałęzione, sztywne, rózgowate, wzniesione lub lekko pokładające się pędy, gęsto pokryte drobnymi, zielonymi, wąskolancetowatymi, ostro zakończonymi liśćmi, których blaszka od spodu i na brzegach może być jedwabiście owłosiona. Na pędzie liście układają się naprzemianlegle i zamiast ostrych cierni posiadają u podstawy małe przylistki. Starsze pędy są zwykle nagie, a młode delikatnie omszone.

Janowiec kwitnie w lecie – VI-VIII. Na szczytach młodych pędów rozwijają się bardzo liczne, małe, motylkowate, dwuwargowe, złocistożółte kwiaty, zebrane w gęste grona. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w owocostany, mające postać spłaszczonych, wydłużonych, początkowo zielonych, a po dojrzeniu suchych i brunatnych strąków, zawierających okrągłe nasiona.

Wymagania i uprawa

Janowiec barwierski w uprawie oczekuje słonecznego i ciepłego stanowiska oraz niezbyt żyznej, a nawet ubogiej, przepuszczalnej i dość suchej gleby, najlepiej o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie pH. Bardzo źle znosi mokre, ciężkie i zimne podłoża, na których źle się rozwija i słabo kwitnie, a zimą łatwo przemarza.

Na dobrych stanowiskach jest natomiast dostatecznie mrozoodporny i tylko silniejsze mrozy mogą uszkodzić wierzchołki jego pędów, które wiosną można przyciąć.

Roślina dobrze znosi ciecie i ładnie zagęszcza się po zabiegu, dlatego warto przyciąć ją także po kwitnieniu, tym bardziej, że z wiekiem jej dolne pędy lubią ogałacać się z liści. Janowic nie lubi przesadzania, dlatego warto dobrze przemyśleć jego miejsce w ogrodzie.

Janowca można rozmnażać za pomocą zielnych sadzonek pędowych lub przez wysiew nasion.

Zastosowanie

Janowiec barwierski w ogrodzie najlepiej prezentuje się na słonecznych rabatach w towarzystwie ozdobnych krzewów iglastych i bylin (np. czyściec wełnisty, krwawnik). Dobrze wygląda też na wrzosowiskach i w widnych ogrodach leśnych. Może być również sadzony na murkach i skarpach.

Wybrane odmiany

  • 'Royal Gold' – kwiatostany duże, intensywnie żółte, wys. ok. 0,5-0,7 m.

Ciekawostki

Żółty barwnik, obecny w kwiatach janowca, był dawniej wykorzystywany do barwienia tkanin, co wyjaśnia nazwę gatunkową rośliny.

Janowiec barwierski jest też rośliną zarówno trującą (w większych dawkach) jak i leczniczą, gdyż w dawkach terapeutycznych jego ziele posiada właściwości moczopędne i przeczyszczające, a także wspomaga pracę serca i reguluje ciśnienie krwi. Ze względu na właściwości trujące, preparatów z rośliny lepiej jednak nie przygotowywać we własnym zakresie.


Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde

Obserwuj
Więcej na ten temat
Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
Komentarze

Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści