Scewola (Scaevola aemula) należy do rodziny godeniowatych (Goodeniaceae). W środowisku naturalnym występuje w Australii i rejonie Polinezji. 

W ojczyźnie pochodzenia jest byliną, w Polsce natomiast uprawia się ją jako roślinę jednoroczną. Roślina posiada płożący pokrój. Jej mocno rozkrzewiające się pędy osiągają do 60 cm długości. Liście są łopatkowate, ciemnozielone, ostro ząbkowane.

Kwiaty są drobne, wachlarzykowate, pięciopłatkowe. Mają fioletową, niebieską lub białą barwę. Scewola może kwitnąć od czerwca aż do jesieni. 

Wymagania i uprawa

Scewolę powinno się uprawiać na stanowisku słonecznym, ciepłym, osłoniętym od wiatru. Optymalne są dobrze przepuszczalne, próchnicze podłoża o kwaśnym odczynie (np.: torf wymieszany z piaskiem). Roślinę można przenieść na zewnątrz po ostatnich przymrozkach. W początkowym okresie warto ją uszczykiwać - zabieg przyśpiesza krzewienie.

Scewolę należy regularnie podlewać, latem nawet codziennie. Jest to gatunek mało odporny na niedobór wody - szybko więdnie. Od wiosny do końca lata zaleca się stosować nawozy wieloskładnikowe (co 1-2 tygodnie). Ważnym pierwiastkiem zapewniającym prawidłowy rozwój jest żelazo. Roślina może być atakowana przez mszyce.

Zastosowanie

Scewola to gatunek często spotykany na balkonach i tarasach. Uprawia się go w wiszących koszach, ozdobnych pojemnikach i skrzyniach montowanych przy poręczach. Roślinę można ponadto wykorzystać to tworzenia barwnych, wielogatunkowych kwietników oraz dekoracji altan.

Zdjęcia: Nemracc/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons