Ślaz dziki Malva sylvestris

Ślaz dziki (Malva sylvestris)
Ślaz dziki (Malva sylvestris) | To roślina, która nie tylko pięknie zdobi ogród fioletowo-różowymi kwiatami, ale także przyciąga pszczoły i wspiera bioróżnorodność. Łatwa w uprawie, odporna na suszę i samodzielnie się rozsiewająca, doskonale sprawdza się na łąkach kwietnych i rabatach naturalistycznych. Ślaz dziki można siać co roku jak jednoroczną, ale warto pamiętać, że w sprzyjających warunkach będzie zdobić nawet przez kilka sezonów.
Posłuchaj
00:00
5
Dekoracyjność: kwiaty
Gleba: przepuszczalna, piaszczysta, żyzna, próchniczna
Kolor kwiatów: różowe, purpurowe
Kwiaty: pojedyncze
Odczyn gleby: obojętna, lekko zasadowa
Pokrój: rozłożysty, zwarty, krzaczkowaty
Wysokość: 40-120 cm
Okres kwitnienia: VI, VII, VIII, IX
Trwałość liści: sezonowe
Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
Stanowisko: słońce
Zastosowanie: sadzona przy ogrodzeniach, nasadzenia naturalistyczne, ogrody przydomowe, parki, roślina lecznicza, ogrody wiejskie, rabaty
Spis treści
Opis rośliny Wymagania i uprawa Pielęgnacja Szkodniki i choroby Zastosowanie Wybrane odmiany

Ślaz dziki (Malva sylvestris) znany również jako malwa dzika, to roślina z rodziny ślazowatych (Malvaceae). Naturalnie występuje w Europie, Azji i Afryce Północnej. W Polsce rośnie dziko, ale coraz częściej jest świadomie sadzony w ogrodach. Roślina ta cieszy się popularnością nie tylko z powodu urody, ale również dzięki swoim właściwościom leczniczym i znaczeniu dla zapylaczy.

Jak wygląda ślaz dziki?

W naturze ślaz dziki jest byliną, lecz w naszych ogrodach, z uwagi na klimat, zazwyczaj traktuje się go jako roślinę jednoroczną lub dwuletnią. Osiąga wysokość od 60 do 120 cm. Ma pokrój rośliny jest krzaczasty, gęsty, a pędy są sztywne, wzniesione, lekko owłosione i rozgałęziające się u podstawy. Liście są duże, intensywnie zielone, pięcioklapowe i ząbkowane, osadzone na długich ogonkach.

Ślaz dziki kwitnie od czerwca do września. Jego kwiaty mają średnicę 3-5 cm i pojawiają się w kątach liści. Są purpurowo-różowe z ciemnymi żyłkami – to właśnie ciemne prążki na płatkach są charakterystyczne dla tego gatunku i sprawiają, że ślaz dziki przyciąga wzrok i owady zapylające – szczególnie pszczoły i motyle.

Wymagania uprawowe ślazu dzikiego

Ślaz dziki lubi pełne słońce. W półcieniu też sobie poradzi, ale mniej intensywnie kwitnie. Najlepiej rośnie w glebie żyznej, przepuszczalnej, lekko zasadowej lub obojętnej. Nie toleruje ziemi kwaśnej i podmokłej.

Roślina jest dość odporna na mróz, ale w chłodniejszych rejonach Polski może przemarzać. Z tego powodu często traktuje się ją jak roślinę sezonową.

Najłatwiej rozmnożyć ją z nasion. Wysiewa się je wprost do gruntu wiosną lub późnym latem. Roślina może się też samoistnie rozsiewać.

Jak pielęgnować ślaz dziki?

  • Roślina nie lubi zalewania, ale podczas suszy wymaga regularnego podlewania. Na glebach lekkich warto dbać o umiarkowaną wilgotność.
  • Nie wymaga intensywnego nawożenia. Wystarczy co kilka tygodni zasilić ją kompostem lub naturalnym nawozem. Nadmiar azotu może zmniejszyć jej odporność.
  • Usuwanie przekwitłych kwiatów wydłuża okres kwitnienia. Jeśli roślina się pokłada lub rozrasta nadmiernie, można przyciąć część pędów.

Na jakie choroby i szkodniki uważać?

Choć ślaz dziki jest dość odporny, może zostać porażony przez mączniaka prawdziwego – objawia się on białym nalotem na liściach. Roślinie mogą też zaszkodzić ślimaki, zwłaszcza podczas wilgotnej pogody.

Zastosowanie w ogrodzie, czyli gdzie sadzić ślaz dziki?

Ślaz dziki idealnie nadaje się do ogrodów wiejskich i naturalistycznych, jest częstym gatunkiem w mieszankach nasion na łąki kwietne, dobrze wygląda sadzony wzdłuż ogrodzeń, altan, ścian.

W ziołolecznictwie wykorzystuje się kwiaty i liście, które zawierają śluz roślinny – łagodzący podrażnienia gardła i przewodu pokarmowego.

Popularne odmiany ślazu dzikiego

  • 'Zebrina' – (zdj. 3) kwiaty o bardzo ciemnym i intensywnie purpurowym żyłkowaniem na niemal białym tle
  • Malva sylvestris var. mauritiana – (zdj. 4 i 5) to ozdobna odmiana ślazu dzikiego nazywana ślazem mauretańskim, o wyjątkowo intensywnie purpurowych, dużych kwiatach z wyraźnym żyłkowaniem. Roślina ta dorasta nawet do 150 cm wysokości i jest chętnie uprawiana w ogrodach ze względu na efektowny wygląd i miododajność

Zdjęcia: Katarzyna, elenakirey, garmashevanatali, Andrii / AdobeStock

Autor
Redakcja portalu Redakcja portalu

Redakcja ZielonyOgrodek.pl to zespół ogrodników i projektantów, który dzieli się z wami swoją praktyczną wiedzą i pomysłami na ogród. 

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Tematy
Nowe treści z tej kategorii
Nowe trendy ogrodowe na 2026 rok ogłoszone! Te odmiany wygrały Konkurs Roślinnych Nowości 2025
Komentarze

Darmowy program
Projektowanie Ogrodu
wypróbuj online
Projektowanie ogrodu
Tagi
Sprawdź, co dziś czytają inni
Bestsellery