Perełkowiec japoński Styphnolobium japonicum

Perełkowiec japoński (Styphnolobium japonicum), nazywany też szupinem chińskim lub soforą japońską, to okazałe drzewo liściaste z rodziny bobowatych (motylkowych). Naturalnie występuje w Chinach i Korei, ale jest też uprawiane w innych rejonach świata jako drzewo ozdobne.

Jak wygląda perełkowiec japoński?

Perełkowiec japoński posiada gęstą, rozłożystą, zaokrągloną koronę i może dorastać do ok. 25 m wys (zwykle jednak nie przekracza 15 m wys). Drzewo tworzy mocny, szeroki pień (średnica ponad 1 m), pokryty szarobrunatną, spękaną korą i liczne, nieregularnie powyginane gałęzie. Młode pędy pokryte gładką, zieloną skórką z widocznymi na powierzchni białymi przetchlinkami. Liście drzewa są nieparzystopierzaste i składają się z kilku par ułożonych wzdłuż ogonka miękkich listków. Na pędach układają się skrętolegle. Wiosną liście rozwijają się dość późno, ale jesienią opadają z drzewa jako jedne z ostatnich. Przed opadnięciem zwykle nie zmieniają koloru i pozostają zielone.

Perełkowiec japoński kwitnie latem (VII-VIII), rozwijając drobne, motylkowe, kremowobiałe, pachnące kwiaty, zebrane na szczytach pędów po zewnętrznej stronie korony w okazałe, gęste, wzniesione, wiechowate kwiatostany (podobne do kwiatów robinii akacjowej). Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w mięsiste, wydłużone owocostany, charakterystyczne strąki z przewężeniami, pomiędzy którymi znajdują się nasiona (strąki wyglądają jak sznury zielonych pereł, stąd nazwa gatunkowa drzewa)

Drzewo tworzy rozgałęziony, rozbudowany i rozległy system korzeniowy.

Jakie wymagania ma perełkowiec i jak go uprawiać?

Perełkowiec japoński w uprawie preferuje otwarte przestrzenie, słoneczne, cieple stanowiska i żyzne, głębokie, świeże, próchnicze, umiarkowanie wilgotne gleby, najlepiej o lekko zasadowym odczynie pH. Dobrze znosi suszę, zanieczyszczone powietrze i zasoloną glebę. Ponieważ jednak posiada umiarkowaną mrozoodporność (znosi mróz do ok. -20°C / -18°C) i jest wrażliwy na wiosenne przymrozki, poleca się sadzić go jedynie w najcieplejszych rejonach kraju na ciepłych, osłoniętych od wiatru stanowiskach.

Promocje

0

Emulpar 940 EC tuja i iglaki – 250 ml | Target

1

Osłonka doniczka Ø300 mm Frida – biała – Lamela

2

Maść Ogrodnicza, do ochrony roślin po cięciu – 350 g

3

Mospilan 20 SP – Środek zwalczający mszyce, szkodniki owoców i warzyw – 10 g | Target

Perełkowiec japoński jako gatunek może być rozmnażany przez wysiew nasion, natomiast jego odmiany przez sadzonki pędowe lub szczepienie.

Pielęgnacja perełkowca japońskiego

Drzewo należy podlewać umiarkowanie, zwłaszcza w okresach suszy, gdy gleba wyraźnie przesycha. Nawożenie zaleca się przeprowadzać raz w roku wiosną, stosując nawozy organiczne lub mineralne przeznaczone do drzew ozdobnych.

Perełkowiec japoński nie wymaga regularnego przycinania, ale ponieważ rośnie silnie i osiąga spore rozmiary, w razie potrzeby można korygować jego pokrój przez przycięcie części pędów (najlepiej wiosną).

Młode egzemplarze warto się też okrywać na zimę np. włókniną.

Szkodniki i choroby perełkowca japońskiego

Perełkowiec japoński uważany jest za roślinę stosunkowo odporną na choroby i szkodniki.

Jakie zastosowanie może mieć perełkowiec japoński?

Perełkowiec japoński w cieplejszych rejonach kraju może być uprawiany jako ozdobne drzewo parkowe lub sadzony w dużych ogrodach jako soliter (ze względu na masę opadających z drzewa po kwitnieniu kwiatów, lepiej nie zakładać pod jego koroną rabat ozdobnych). Jego kwiaty są bardzo miododajne i stanowią wartościowy pożytek dla pszczół, dlatego w pobliżu rośliny warto lokalizować ule. Perełkowiec nadaje się też do tworzenia doniczkowych form typu bonsai.

Roślina ze względu na bogaty skład chemiczny i zawartą w jej tkankach rutynę ma też zastosowanie w medycynie naturalnej. W celach leczniczych wykorzystuje się różne części drzewa (kwiaty, strąki, korzenie), które maja zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń.

Popularne odmiany perełkowca japońskiego

• 'Pendula' – odm. o zwisających pędach i płaczącym pokroju, wys ok. 3-5 m
• 'Golden Standard' – liście żółto-zielone, młode pędy złocistożółte lub pomarańczowożółte

Zdjęcia: Jianyi Liu, Linda, Peter / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!