Abelia wielkokwiatowa (Linnaea × grandiflora)

Abelia wielkokwiatowa (Linnaea × grandiflora syn. Abelia × grandiflora) to krzew z rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Jest krzyżówką innych gatunków abelii (chinensis i uniflora), powstałą we Włoszech.

Abelia wielkokwiatowa to gęsty, rozłożysty, częściowo zimozielony krzew dorastający do ok. 1-1,8 m wys. Tworzy liczne, rozgałęzione, elastyczne, łukowato przewieszające się na zewnątrz pędy, pokryte ciemnozielonymi, jajowatymi, błyszczącymi, zaostrzonymi na wierzchołku liśćmi, które u odmian mogą być barwne lub pstre.

Abelia zaczyna kwitnienie w czerwcu, późną wiosną. Na roślinie pojawiają się lekko pachnące, trąbkowate kwiaty z szeroko rozłożonymi płatkami (przypominają kwiaty krzewuszek). Kwiaty w pąku są różowe, a po rozwinięciu różowobiałe. Zwykle zebrane są na szczytach pędów w niewielkie grona, ale mogą też pojawiać się pojedynczo w kątach liści. Kwiaty rozwijają się sukcesywnie aż do jesieni (IX).

Wymagania i uprawa

Uprawa abelii nie jest trudna, gdyż roślina nie ma wysokich wymagań. Oczekuje wprawdzie zacisznego, ciepłego, słonecznego stanowiska i średnio żyznej, próchniczej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby, ale poradzi sobie też w lekkim półcieniu i na każdej, przeciętnej glebie ogrodowej. Nie toleruje tylko gleb ciężkich, zimnych i mokrych.

Dobrze znosi przejściową suszę, zanieczyszczenia miejskie i cięcie. Niestety, nie jest zbyt mrozoodporna (znosi mróz do ok. -18°C), dlatego najlepiej uprawiać ją w cieplejszych rejonach kraju lub w dużych donicach, chowanych na zimę do chłodnego, jasnego pomieszczenia.

Abelia nie wymaga systematycznego cięcia, ale jeśli chcemy nadać jej bardziej zwarty, gęsty pokrój i skłonić ją do obfitszego kwitnienia, wczesną wiosną (III-IV) możemy skrócić jej pędy, ale nie więcej, niż o 1/3 ich długości. Kwitnie na tegorocznych przyrostach.

Abelię wielkokwiatową można rozmnażać przez odkłady poziome lub sadzonki zielne, pobierane latem.

Zastosowanie

Abelia to atrakcyjna i bardzo dekoracyjna roślina, która może być uprawiana w ogrodach jako soliter lub tworzyć z innymi roślinami piękne kompozycje rabatowe. Dobrze prezentuje się w towarzystwie niewysokich, ozdobnych krzewów takich jak np. tawuła japońska, żylistek wysmukły, berberysy, niskie krzewuszki czy róże. Krzew nadaje się też na niskie żywopłoty i wysokie obwódki. Może być również uprawiany w donicach na balkonach i tarasach.

Wybrane odmiany

• 'Francis Mason' - kwiaty biało-różowe, wys. ok 1 m
• 'Kaleidoscope' - liście wielobarwne, kolory zmienne, zielono-żółto-czerwono-pomarańczowe, kwiaty białe, wys. ok 50 cm (zdj. 2, 3)
• 'Dwarf Purple' - kwiaty liliowo-różowe, wys. ok 1 m
• 'Sherwood' - kwiaty białe i bladoróżowe, wys. ok. 1,2 m
• 'Hopleys' - liście zielone z kremowo-żółtym obrzeżem, kwiaty jasnoróżowe, wys. ok. 1,2 m

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Jan Haerer, JackieLou DL/Pixabay