Do budowy tarasów najlepiej nadaje się drewno egzotyczne, takie jak:
- tali,
- tatajuba,
- badi,
- massaranduba,
- bankirai,
- ipe,
- teak,
- jatoba,
- sucupira,
- iroco,
- merbau.
Gatunki te nie tylko mają piękny, oryginalny kolor, ale zawierają naturalne olejki i garbniki, dzięki czemu są bardziej odporne na działanie wilgoci (nie paczą się) i korozji biologicznej niż drewna krajowe. Oczywiście sosnę, świerk, jesion czy dąb również możemy wykorzystać do budowy tarasu (wielu producentów ma je w swojej ofercie), ale należy mieć świadomość, że są one mniej trwałe, źle reagują na wodę, szybciej butwieją, pękają, tracą kolor, są podatniejsze na działanie grzybów i szkodników.
Drewniane deski tarasowe przykręca się nierdzewnymi wkrętami do legarów. |
Alternatywą dla rodzimych gatunków drewna, ale także dla drewna egzotycznego, może być termo drewno (ang. thermowood). Powstaje ono w wyniku modyfikacji zwykłego drewna (np. jesionu, dębu, ale także świerku, jodły, sosny) przy zastosowaniu wysokiej temperatury (170 - 220°C) i pary wodnej. Proces "wygrzewania" odbywa się w specjalnej komorze.
Ta całkowicie naturalna technologia po raz pierwszy została zastosowana w Finlandii, a teraz korzysta z niej wielu producentów także w Polsce. W wyniku zmian struktury cząsteczkowej drewna, wyparowują z niego woda, żywice i ekstrakty, a także zmniejsza się ilość hemicelulozy, stanowiącej pożywkę dla grzybów.
Drewno po obróbce termicznej ma nieco ciemniejszy odcień, ale jest bardziej trwałe, odporniejsze na niekorzystne działanie wody i czynników biologicznych.
Zdjęcie tytułowe: analogicus/Pixabay