Cięcie w dwóch terminach – klucz do sukcesu
Glicynia (łac. Wisteria) to silnie rosnące pnącze, którego pędy mogą osiągać nawet 8 m! W Polsce najczęściej kwitnie na przełomie maja i czerwca. Jej charakterystyczne, fioletowe kwiaty są zebrane w duże grona osiągające 50 cm długości.
Aby kwitnienie było obfite, należy regularnie przeprowadzać cięcie rośliny. Ważny jest jego termin i technika, ponieważ błędy pielęgnacyjne mogą spowodować przemarzanie, słabe kwitnienie, a w skrajnych przypadkach także jego zupełny brak!
Aby pnącze prawidłowo się rozrastało i obficie kwitło, należy je corocznie przycinać. Cięcie wykonuje się w dwóch terminach:
1. Zabieg wczesnowiosenny
Nie powinien być szczególnie intensywny. Polega głównie na usuwaniu pędów słabych, porażonych przez choroby, przemarzniętych i uszkodzonych. Boczne rozgałęzienie przycięte poprzedniego roku można dodatkowo skrócić do 2-3 pąka. Wszystkie pędy wyrastające u nasady pnia powinno się usuwać.
2. Cięcie letnie
Dużo ważniejsze dla rośliny jest ciecie przeprowadzane po wiosennym kwitnieniu, najczęściej w lipcu. Należy wtedy skracać wybujałe, tegoroczne pędy do długości 15-20 cm (4-5 pąk). W spokoju trzeba pozostawić te pędy, które będą wyznaczały kierunek wzrostu, np.: pięły się na altanę lub mur. Pędy zaleca się przywiązywać do podpórek.
Cięcie korzeni – sposób na kwitnienie
Zdarza się, że glicynia pomimo prawidłowo przeprowadzonych zabiegów cięcia wciąż nie chce kwitnąć. W takim wypadku trzeba zdecydować się na nietypowe działanie i przyciąć jej... korzenie! W marcu należy wbijać szpadel w otoczeniu pędu (możliwie jak najgłębiej). U roślin młodych, do 5 lat, promień powinien wynosić 40-50 cm, u starszych systematycznie zwiększa się. Roślinom 10-letnim i starszym podcina się korzenie w odległości 100 cm od pędu. Zabieg nie zapewni tegorocznego kwitnienia – można się go spodziewać dopiero w przyszłym roku.
Tekst: Michał Mazik, zdjęcie: Fotolia