Przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides) należy do rodziny hortensjowatych (Hydrangeaceae). W środowisku naturalnym występuje na górzystych terenach Japonii.
To stosunkowo wolno rosnące pnącze osiągające wysokość do 6 m. Liście są owalne i ząbkowane. Kwitnienie przypada na okres czerwiec-lipiec. Kwiaty są drobne, baldachogroniaste, zwisające. Mają kremową barwę i przyjemny, miodowy zapach. Największą ozdobę są działki kwiatów płonnych o barwie białej, zebrane wokół kwiatostanu.
Jej zdrewniałe pędy wytwarzają korzenie przybyszowe.
Wymagania i uprawa
Pnącze wymaga stanowisk osłoniętych – półcienistych lub cienistych, gdyż źle reaguje na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Lubi próchnicze, żyzne, umiarkowanie wilgotne gleby. Nie można dopuszczać do przesuszenia bryły korzeniowej.
Roślina uznana jest za mrozoodporną, ale w chłodniejszych regionach Polski w ostre zimy może podmarzać. Warto więc okrywać ją na zimę. Z reguły przywarka japońska nie wymaga cięcia, ale można je wykonać wiosną dla lepszego efektu wizualnego i uzyskania pożądanego wzrostu.
Zastosowanie
W ogrodzie przywarka japońska nadaje się jako ozdoba altan, tarasów i ścian. Może jednak z powodzeniem rosnąć bez podpór jako roślina okrywowa.
Interesujące odmiany
- 'Moonlight'
- 'Rosaeum'
- 'Rubra'
Zdjęcia: Peganum, Wallygrom; źródło flickr.com