Pelargonia pachnąca (Pelargonium graveolens) należy do rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae). Roślina jest bardzo znana pod nazwą geranium lub anginką i oryginalnie pochodzi z Afryki północnej. Obecnie w naszych doniczkach możemy spotkać prawie wyłącznie jej mieszańce, które nie występują w naturze.

W pojemnikach roślina ta zwykle dorasta do 100 cm wysokości. Liście są głęboko powcinane, pofałdowane i wydzielają intensywny zapach. Są jasno-zielone i gęsto pokryte włoskami.

Pelargonia pachnąca kwitnie nieregularnie zarówno w pomieszczeniach, na balkonie jak i w ogrodzie. W czasie kwitnienia wytwarza baldachy o barwie kwiatów od białej do purpurowej, rzadko fioletowej.

Wymagania i uprawa

Pelargonia jest mało wymagająca i łatwa w uprawie. Dobrze rośnie w standardowej, uniwersalnej glebie – ważne, aby podłoże było przepuszczalne. Optymalne są stanowiska jasne, dobrze oświetlone i choć może rosnąć również w półcieniu ma wtedy mniej pędów, a liście słabiej pachną.

W porównaniu do innych gatunków pelargonii ma mniejsze wymagania wodne – bardziej szkodzi jej nadmiar niż krótkotrwały brak wody. Od wiosny do jesieni roślinę warto dokarmiać nawozami dla roślin o ozdobnych liściach.

Zastosowanie

Gatunek ten z powodzeniem nadaje się jako letnia dekoracja na balkon i taras. Jest w tych miejscach niezwykle przydatny ponieważ odstrasza owady, m.in. komary i muszki. Pelargonia pachnąca to również roślina lecznicza, stosowana w medycynie ludowej. Ma m.in. właściwości uspakajające i antywirusowe.

Zdjęcia tytułowe: Gerardo Antonio Romero, Anita Lynn/Pixabay; Jcornelius‎|Mozambique/Wikimedia Commons