Pelargonia pachnąca (Pelargonium graveolens) znana pod wieloma innymi nazwami, z których najpopularniejsze są geranium i anginka. Należy do rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae). Pochodzi z Afryki północnej. Obecnie w uprawie możemy spotkać niemal wyłącznie jej odmiany, które nie występują w naturze.
Wygląd pelargonii pachnącej
W pojemnikach roślina ta zwykle dorasta do 100 cm wysokości. Liście są głęboko powcinane, pofałdowane i wydzielają intensywny zapach. Są jasno-zielone i gęsto pokryte włoskami.
Pelargonia pachnąca kwitnie w różnym czasie, który często jest zależny od tego, czy roślina uprawiana jest w pomieszczeniu, na balkonie czy w ogrodzie. Kwiaty są małe, pojedyncze i zebrane w luźne baldachy. Występują w barwach od białej do purpurowej, rzadko fioletowej.
Wymagania i uprawa pelargonii pachnącej
Pelargonia pachnąca jest łatwa w uprawie i mało wymagająca. Optymalne są stanowiska jasne, dobrze oświetlone i choć może rosnąć również w półcieniu ma wtedy mniej pędów, a liście słabiej pachną. Dobrze rośnie w standardowej, uniwersalnej glebie – ważne, aby podłoże było przepuszczalne.
Roślinę można łatwo rozmnażać przez robienie sadzonek pędowych.
Pielęgnacja pelargonii pachnącej
W porównaniu do innych gatunków pelargonii ma mniejsze wymagania wodne – bardziej szkodzi jej nadmiar niż krótkotrwały brak wody, dlatego roślinę podlewamy umiarkowanie.
Od wiosny do jesieni pelargonię warto nawozić, najlepiej nawozami dla roślin o ozdobnych liściach, choć dobrze się też sprawdzą specjalne nawozy dla pelargonii ozdobnych z kwiatów.
Zastosowanie pelargonii pachnącej
Pelargonia pachnąca z powodzeniem nadaje się jako letnia dekoracja na balkon i taras. Jest dobrym towarzystwem dla wielu roślin i może z nimi rosnąć w jednej donicy. Często jest też uprawiana w domach na parapetach.
Jedną z nazw tej pelargonii pachnącej jest cytrynka – to zasługa jej miłego, cytrynowego zapachu, którego bardzo nie lubią owady takie jak komary i różne muszki., dlatego roślina znajduje zastosowanie w repelentach na owady. Warto jednak wiedzieć, że obecnie znajdziemy wiele odmian pelargonii pachnącej również o innych zapachach (np. pomarańczowym, lilakowym, a nawet czekoladowym!)
Kolejnymi nazwami pelargonii pachnącej są anginka i anginowiec, gdyż roślina była powszechnie wykorzystywana w medycynie ludowej właśnie przy chorobach gardła, takich jak angina. Posiada właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, a nawet antywirusowe. Dodatkowo pozyskiwany z niej olejek geraniowy ma działanie uspakajające i łagodzi odczucia depresyjne.
Zdjęcia: Gerardo Antonio Romero, Anita Lynn / Pixabay; JcorneliusMozambique / Wikimedia Commons