Klon japoński (Acer japonicum) to krzew należący do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). W środowisku naturalnym występuje w Japonii (stąd nazwa). W Polsce rośnie wolno i zwykle nie przekracza 5m wysokości.
Posiada ozdobny, krzewiasty pokrój przywodzący na myśl widoki z ogrodów orientalnych. Kwitnie w maju. Kwiaty są drobne, purpurowe i nie mają szczególnej wartości dekoracyjnej (podobnie jak owoce - skrzydlaki). Największą ozdobą klonu są głęboko powcinane liście. Jesienią przebarwiają się na pomarańczowo-czerwono lub intensywnie czerwono.
Wymagania i uprawa
Klon powinno się sadzić w miejscach słonecznych, osłoniętych, wolnych od silnych wiatrów. Lubi podłoże średnio żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym odczynie. Nie toleruje gleb wapiennych. Gatunek jest wystarczająco mrozoodporny (bardziej od popularniejszego kuzyna - klonu palmowego). Można go sadzić jesienią lub wiosną. W pierwszych latach uprawy zaleca się go podlewać - w okresie susz.
Roślinę warto dokarmiać nawozami organicznymi. Wytwarza dość płytki system korzeniowy, dlatego zaleca się stosować ściółkowanie wokół pnia. Cięcie wykonuje się sporadycznie - raz na kilka lat. Zabieg sprowadza się do korygowania pokroju oraz usuwania uszkodzonych pędów. Krzew można profilaktycznie chronić przed chorobami grzybowymi stosując gnojówki z roślin.
Zastosowanie
Klon japoński ze względu na swój efektowny wygląd najlepiej wygląda jako soliter. Można go sadzić na trawniku, skalniaku, wśród niższych roślin rabatowych lub jako dekorację oczka wodnego. Nadaje się do ogrodów różnego typu, w szczególności orientalnych.
W ojczyźnie pochodzenia często wykorzystuje się go do tworzenia bonsai. Do najbardziej znanych odmian należy: 'Aconitifolium Rubrum' wytwarzająca intensywnie czerwone liście, 'Aurerum' wytwarzająca złociste liście oraz 'Vitifolium' - wytwarzająca liście o większych rozmiarach w porównaniu z gatunkiem.
Zdjęcia: Jean-Pol GRANDMONT/CC BY-SA 3.0, GFDL or CC BY 3.0/Wikimedia Commons