Kalina bodnantska (Viburnum ×bodnantense) to duży krzew z rodziny piżmaczkowatych (Adoxaceae). Roślina powstała ze skrzyżowania dwóch innych gatunków: kaliny wonnej i wielkokwiatowej.
Roślina dorasta do ok. 2,5-3 m wys. i rozwija wzniesione, mocne, sztywne pędy, które w górnej części malowniczo rozkładają się na boki, tworząc ładną, gęstą, rozłożystą koronę (do ok. 2-3 m szer.).
Kalina bodnantska kwitnie od lutego do początków kwietnia (II-IV), ale w ciepłe zimy, roślina może zacząć kwitnąć jeszcze wcześniej! Na bezlistnych pędach jako pierwsze pojawiają się liczne, rurkowate, różowe, silnie pachnące kwiaty, zebrane w gęste, główkowate, lekko zwisające, wiechowate kwiatostany. Kwiaty w pąku są ciemnoróżowe, a po rozwinięciu jasnoróżowe, dlatego kwiatostan wydaje się być wielobarwny. Wydzielają przyjemny, słodkawy zapach.
Pod koniec kwitnienia na pędach zaczynają pojawiać się liście. Początkowo są małe i brązowozielone, ale w miarę rozwoju stają się duże, matowe, szrokolancetowate, ciemnozielone, piłkowane na brzegach, z głęboko zaznaczonym na blaszce unerwieniem. Jesienią liście ponownie zmieniają barwę i przed opadnięciem stają się bordowe lub bordowo-fioletowe.
Krzew wytwarza delikatne, dość cienkie rozłogi.
Wymagania i uprawa
Kalina bodnantska oczekuje w uprawie słonecznego, ciepłego, osłoniętego od wiatru stanowiska i żyznej, próchniczej, lekko wilgotnej gleby.
Ponieważ nie jest w pełni mrozoodporna (ok. -18°C), najlepiej uprawiać ją w najcieplejszych rejonach kraju, w pierwszych latach wzrostu okrywając na zimę np. włókniną. Kalina bodnantska należy do roślin odpornych na zanieczyszczenia.
Roślina dla zachowania ładnego, gęstego pokroju co jakiś czas wymaga też cięcia prześwietlającego, przeprowadzanego wiosną po kwitnieniu (usuwanie pędów chorych, połamanych, nadmiernie zagęszczających krzew, uszkodzonych i zdeformowanych).
Krzew można rozmnażać przez sadzonki pędowe (półzdrewniałe) lub odkłady poziome.
Zastosowanie
Kalina bodnantska to ciekawy, niezwykle wcześnie kwitnący krzew ozdobny o pięknym, rozłożystym pokroju. Ładnie wygląda w zestawieniu z innymi wcześnie kwitnącymi krzewami jak np. kaliną wonną, forsycją, wawrzynkiem wilczełyko, magnolią gwieździstą, oczarami oraz krzewami o barwnych pędach np. derenie. Może być też zestawiana z bylinami (np. wcześnie kwitnącymi ciemiernikami).
Ze względu na atrakcyjne, silnie pachnące kwiaty, krzew powinien być sadzony w pobliżu miejsc, gdzie częściej przebywamy – koło altany, tarasu, ścieżki, ogrodowej ławki czy okien domu. Nadaje się do uprawy na osiedlach i w parkach.
Wybrane odmiany
W uprawie najpopularniejsze są dwie odmiany ozdobne:
- 'Charles Lamont – wąski pokrój, kwiaty nieco ciemniejsze niż u gatunku, wiechy kwiatostanowe nieco wydłużone
- 'Dawn' – pąki ciemnoróżowe, kwiaty jasnoróżowe, a pąki kwiatów o kolorze landrynkowym
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: cadama/Depositphotos, NickyPe/Pixabay, CristiCroitoru/Depositphotos