Suchodrzew tatarski (Lonicera tatarica), nazywany też wiciokrzewem tatarskim to krzew z rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Naturalnie występuje na terenie Europy i Azji wschodniej, ale jest też uprawiany w wielu innych rejonach świata jako roślina ozdobna.
Jak wygląda suchodrzew tatarski?
Suchodrzew tatarski może dorastać do 3-4 m wys i osiągać podobną szerokość. Roślina posiada gęsty, krzaczasty, rozłożysty pokrój i rozwija liczne, rozgałęzione, szare, cienkie, puste w środku, z czasem drewniejące pędy, które pod ciężarem liści i kwiatów łukowato przewieszają się na zewnątrz. Liście suchodrzewu są krótkoogonkowe, szeroko lancetowate lub eliptyczne, ostro zakończone, zielone, miękkie, gładkie, matowe i całobrzegie. Na pędach układają się naprzemianległymi parami. Jesienią, przed opadnięciem przebarwiają się na żółto.
Suchodrzew tatarski kwitnie wiosną (V), rozwijając bardzo liczne, miododajne, nieduże, ciemnoróżowe, w miarę przekwitania jaśniejące, dwuwargowe kwiaty z wystającymi pręcikami i słupkiem. Kwiaty osadzone są na krótkich szypułkach i wyrastają parami w kątach liści wzdłuż pędu.
Po przekwitnieniu przekształcają się w czerwone, błyszczące owocostany (mięsiste jagody), zawierające nasiona. Owoce są atrakcyjne i chętnie zjadane przez ptaki, mają jednak cierpko-gorzki smak i dla ludzi są niejadalne, a nawet trujące.
Suchodrzew tatarski rośnie bardzo szybko i mocno się rozrasta, tworząc z czasem gęste, nieprzebyte zarośla, dlatego w ogrodzie może być ekspansywny, a w środowisku naturalnym inwazyjny (wypiera rodzime gatunki roślin).
Jakie są wymagania i uprawa suchodrzewu tatarskiego?
Suchodrzew tatarski w uprawie preferuje słoneczne lub półcieniste stanowiska i średnio żyzne, umiarkowanie wilgotne podłoża, jednak urośnie też w większym cieniu i na każdej typowej glebie ogrodowej.
Krzew jest mało wrażliwy na zanieczyszczone powietrze, odporny na przejściowa suszę i w pełni mrozoodporny.
Suchodrzew tatarski może być rozmnażany przez wysiew nasion (daje tez samosiew), natomiast odmiany przez sadzonki pędowe, odrosty korzeniowe i odkłady.
O czym pamiętać w pielęgnacji rośliny?
Suchodrzew nie wymaga specjalnego podlewania, gdyż jest odporny na okresowe susze. Nie wymaga nawożenia.
Aby utrzymać jego zwarty pokrój i obfite kwitnienie, warto przycinać suchodrzew zaraz po kwitnieniu, skracając pędy o około jedną trzecią ich długości. Regularne cięcie pozwoli ograniczyć jego ekspansywność, co jest szczególnie istotne w mniejszych ogrodach.
Na jakie choroby i szkodniki uważać?
Suchodrzew tatarski jest stosunkowo odporny na choroby i szkodniki, czasami jednak może być porażany przez mączniaka prawdziwego, a jego młode pędy atakowane przez mszyce.
Jakie jest zastosowanie suchodrzewu w ogrodzie?
Suchodrzew tatarski nadaje się do uprawy głównie w dużych ogrodach. Może być wykorzystywany do tworzenia szerokich, luźnych lub formowanych żywopłotów oraz szpalerów. Doskonale wygląda jako soliter na trawniku, ale może być też sadzony w dużych grupach z innymi krzewami ozdobnymi. Idealnie sprawdza się też w ogrodach leśnych.
Wybrane odmiany suchodrzewu tatarskiego
- 'Arnold Red' – kwiaty i owoce ciemnoczerwone, wys ok. 4 m
- 'Rosea' – kwiaty początkowo czerwono-różowe, potem różowe, wys ok. 4 m
- 'Zabelii' – kwiaty różowe, wys ok. 3 m
- 'Lutea' – kwiaty różowe, owoce żółte
- 'Alba' – kwiaty białe, wys ok. 2-3 m
Zdjęcia: buharina, pixs:sell, Nick Taurus / AdobeStock