Logo
Logo

Tawuła Douglasa (Spiraea douglasii)

Tawuła Douglasa (Spiraea douglasii) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: kwiatostany
  • Gleba: małe wymagania glebowe, żyzna, próchniczna, przepuszczalna
  • Kolor kwiatów: różowe
  • Kwiatostan: wiechowaty
  • Kwiaty: drobne
  • Odczyn gleby: lekko kwaśna, obojętna, lekko zasadowa
  • Pokrój: wzniesiony, zwarty
  • Wysokość: 1,5-2 m
  • Okres kwitnienia: VI, VII
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce
  • Zastosowanie: rabaty, żywopłoty, szpalery, nasadzenia naturalistyczne, ogrody przydomowe, parki, zieleń miejska
  • Tawuła Douglasa (Spiraea douglasii) to okazały krzew z rodziny różowatych (Rosaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej, ale jest też uprawiany w wielu innych rejonach świata.

    Tawuła Douglasa może dorastać do ok. 1,5 -2 m wys. Posiada gęsty, wzniesiony pokrój i mocno rozrasta się za pomocą podziemnych rozłogów. Rozwija rozłożyste, sztywne pędy, gęsto pokryte układającymi się naprzemianlegle sezonowymi, jajowatymi lub szerokolancetowatymi, ząbkowanymi na brzegach liśćmi z wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem. Zewnętrzna strona blaszki jest zielona, natomiast spód pokryty niemal białym, meszkowatym kutnerem. Młode pędy początkowo są miękkie i gęsto owłosione, z wiekiem sztywnieją, tracą owłosienie i pokrywają się brązowo-czerwoną korą.

    Tawuła Douglasa kwitnie latem (VI-VII), wydając drobne, ciemnoróżowe kwiaty z wystającymi pręcikami, zebrane na szczytach pędów w dość długie, smukłe, gęste, wiechowate kwiatostany, sprawiające wrażenie „puszystych”. Kwiatostany po przekwitnieniu brązowieją i długo utrzymują się na pędach.

    Wymagania i uprawa

    Tawuła Douglasa to krzew łatwy w uprawie i mało wymagający. Preferuje słoneczne stanowiska i żyzne, próchnicze, przepuszczalne, stale lekko wilgotne gleby, ale urośnie też na słabszym podłożu. Nie lubi jedynie zacienienia, gdyż wtedy bardzo słabo kwitnie lub nie kwitnie wcale.

    Roślina jest dostatecznie mrozoodporna, dlatego nie wymaga zimowego okrycia i może być uprawiana na terenie całego kraju.

    Tawuła Douglasa nie jest szczególnie kłopotliwa, ale aby dobrze się prezentowała i długo kwitła, wymaga systematycznego usuwania przekwitłych kwiatostanów. Wczesną wiosną warto ją też mocno przycinać (kwitnie na pędach tegorocznych), dzięki czemu lepiej się rozkrzewia i przybiera bardziej zwarty pokrój.

    Krzew doskonale rozmnaża się przez odrosty korzeniowe lub sadzonki pędowe.

    Zastosowanie

    Tawuła Douglasa jest krzewem atrakcyjnym, ale dość szczególnym, dlatego jego wykorzystanie w ogrodzie powinno być przemyślane. Wprawdzie roślina doskonale nadaje się na żywopłoty oraz szpalery i dobrze prezentuje się w pobliżu zbiornika wodnego, ale sadzona na rabatach z czasem może stać się kłopotliwa, gdyż rozrastają się przez podziemne rozłogi, z czasem może zagłuszać inne rośliny.

    Z krzewu chętnie korzysta się też w parkach i zieleni miejskiej, gdyż jest niekłopotliwy i odporny na zanieczyszczone powietrze.

    Wybrane odmiany

    • 'Menziesa' – kwiaty intensywnie wybarwione, ciemnoróżowe, wys. ok. 1,5 m

    Ciekawostki

    Na dogodnych stanowiskach, tawuła Douglasa może przenikać do środowiska naturalnego, gdzie dziczeje i kolonizuje wilgotne lub podmokłe tereny, mocno się rozrastając i wypierając rodzimą roślinność, dlatego czasami bywa inwazyjna.


    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: "Spiraea douglasii (Douglas spirea)"/born1945/CC BY 2.0., Johnny Harvester/Pixabay

     
    Powiązane tematy
    Powiązane rośliny

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl