Logo
Logo

Nikandra miechunkowa (Nicandra physalodes)

Nikandra miechunkowa (Nicandra physalodes) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: owocostany, owoce
  • Gleba: żyzna, próchniczna, przepuszczalna
  • Kolor kwiatów: białe, fioletowe, liliowe, wielobarwne
  • Kwiaty: dzwonkowate, pojedyncze
  • Odczyn gleby: lekko kwaśna, obojętna
  • Owoce: jagody
  • Pokrój: wzniesiony, rozłożysty
  • Wysokość: do 1,5 m
  • Okres kwitnienia: VI, VII, VIII, IX
  • Kolor owoców: ciemnoniebieske
  • Wilgotność: gleba wilgotna
  • Stanowisko: słońce, półcień
  • Zastosowanie: rabaty, w grupie, ogrody przydomowe, pojemniki, bukiety
  • Nikandra miechunkowa (Nicandra physalodes) lub po prostu nikandra, to roślina jednoroczna należąca do rodziny psiankowatych (Solanaceae). W wielu tropikalnych krajach jest rośliną ruderalną uważaną za chwast. Na terenach strefy umiarkowanej uprawiana jest w celach ozdobnych.

    Nikandra może dorastać do 1,5 m wysokości i 1,7 szerokości. Ma pokrój rozłożysty lub parasolowaty. Liście są spore, ząbkowane i ułożone na łodydze skrętolegle. Czarne kropki na blaszkach liściowych to "kępki" włosków. Zielone łodygi z czasem ciemnieją przybierając ciemno-fioletową barwę.

    Kwiaty rośliny zawiązują się pojedynczo w kątach liści. Mają charakterystyczne, spore, kielichy o 5-ciu, wyraźnie sercowatych, ostrych u góry, często fioletowawych na końcach działkach. Sam kwiat jest dzwonkowaty, otwierający się za dnia i jasno-fioletowy (liliowy) z wyraźnie oddzielonym białym środkiem. Osiąga do ok. 4-5 cm średnicy. Kwitnie od czerwca do października, przy czym żywotność pojedynczego kwiatu to ok. 3 dni.

    Owocami nikandry miechunkowej są fioletowe jagody ukryte w ozdobnie wyglądających, zrośniętych działkach kielicha (tzw. mieszkach). Każda działka ma dużą ciemno-fioletową, prawie czarną plamę. Z czasem kielich usycha, traci kolor i pęka.

    Roślina ma właściwości lekko trujące i odstraszające owady – komary i muchy (nazwa ang. rośliny to shoo-fly plant) bardzo nie lubią zapachu roztartego ziela.

    Wymagania i uprawa

    Nie jest ciężka w uprawie. Aby jak najładniej kwitnąć potrzebuje stanowiska słonecznego i przepuszczalnej, żyznej oraz stale umiarkowanie wilgotnej gleby. Roślina bardzo źle znosi suszę (szczególnie wtedy, gdy rośnie na pełnym słońcu).

    Tak jak inne rośliny z psiankowatych, nikandra jest ciepłolubna i nie przeżywa mrozów.

    Rozmnażamy ją poprzez wysiew nasion pod osłonami w kwietniu. Najlepiej ją pikować, gdy wytworzy 2 pary liści, a wysadzać do gruntu pod koniec maja (po wiosennych przymrozkach).

    Roślinę lubią ślimaki i pomimo swoich mechanizmów obronnych przed szkodnikami mogą dość ucierpieć z ich powodu.

    Zastosowanie

    Roślina pasuje na kwietne rabaty z niskimi roślinami. Sprawdza się też w uprawie w pojemnikach na tarasie czy balkonie, a ze względu na swoje odstraszające owady właściwości w ostatnich latach cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Nikandra jest wykorzystywana w suchych bukietach.

    Jest to roślina znana w medycynie ludowej krajów takich jak Brazylia, Tasmania, Madagaskar czy Nepal.


    Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Małgorzata Wójcik, Radfotosonn/Pixabay

     
    Powiązane tematy

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl