Magnolia drzewiasta (Magnolia acuminata) to okazałe, pięknie kwitnące drzewo z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). Jego ojczyzną jest Ameryka Północna, ale w postaci odmian jest też uprawiane w innych rejonach świata jako roślina ozdobna.
Jak wygląda i czym wyróżnia się magnolia drzewiasta od innych?
Magnolia drzewiasta w naturze może osiągać ponad 30 m wys, jednak w naszym klimacie rzadko przekracza 20 m. Gatunek tworzy okazałą, szeroko-stożkową koronę i rozwija bardzo duże, osadzone na sztywnych ogonkach, owalne liście z zaostrzonym wierzchołkiem. Liście z wierzchu są ciemnozielone, nagie i pokryte wyraźnie widoczną siateczką nerwów, natomiast od spodu są jaśniejsze i omszone. Jesienią przebarwiają się na żółto lub brązowo.
Magnolia drzewiasta kwitnie później od innych magnolii (k. V-VI), dlatego jej okazałe kwiaty pojawiają się pojedynczo na szczytach ulistnionych już pędów, przez co nie są tak dobrze widoczne jak u wcześniejszych magnolii. Kwiaty są średniej wielkości i nie mają wyraźnego podziału na płatki korony i działki kielicha, tylko złożone są z 6-9 (u odmian może być więcej) żółtozielonych płatków (tepali), otaczających znajdujące się miedzy nimi i osadzone na wypukłym dnie kwiatowym skupisko pręcików oraz słupków.
Kwiaty zamykają się na noc i podczas pochmurnej pogody, a na pędach utrzymują zaledwie kilka dni, po czym przekwitają, zrzucając płatki. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w walcowate, koralowo-czerwone owocostany złożone z licznych, skórzastych, układających się dachówkowo mieszków.
Jakie są wymagania uprawowe magnolii drzewiastej?
Magnolia drzewiasta preferuje słoneczne lub lekko półcieniste stanowiska i żyzne, próchnicze, przepuszczalne, lekko wilgotne gleby, najlepiej o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie pH. Gatunek uznany jest za najbardziej wytrzymały na niskie temperatury ze wszystkich gatunków magnolii (do ok. -25°/-30°C, jednak niektóre odmiany są delikatniejsze i znoszą mróz do ok. -18/-20°C), mimo to roślinę lepiej uprawiać w cieplejszych rejonach kraju na ciepłych i osłoniętych stanowiskach.
Magnolia drzewiasta jako gatunek może być rozmnażana z nasion (trudne), jednak odmiany lepiej rozmnażać z sadzonek pędowych lub przez szczepienie.
Jak pielęgnować, by była jak najładniejsza?
Magnolia drzewiasta wymaga regularnego i obfitego podlewania, szczególnie w okresie wzrostu i w cieplejszych miesiącach, aby woda mogła dotrzeć głęboko do korzeni. Nawożenie przeprowadza się wczesną wiosną oraz wczesnym latem, stosując nawozy bogate w fosfor, które wspomagają kwitnienie, unikając jednocześnie nadmiaru azotu.
Przycinanie magnolii, najlepiej wykonywać w późnej zimie lub na początku wiosny, ma na celu usunięcie uszkodzonych, chorych lub martwych gałęzi oraz formowanie korony drzewa.
Jakie szkodniki i choroby mogą atakować magnolię drzewiastą?
Magnolia drzewiasta uprawiana w odpowiednich warunkach zwykle nie sprawia problemów, jednak czasami może być porażana przez choroby grzybowe (np. antraknoza magnolii, mączniak prawdziwy, szara pleśń) lub bakteryjne (bakteryjna plamistość liści magnolii) oraz atakowana przez szkodniki (np. przędziorki, wciornastki, mszyce). Po zauważeniu problemu należy zastosować jeden z aktualnie polecanych preparatów ochrony roślin.
Zastosowanie magnolii drzewiastej w ogrodzie
Ze względu na okazałe rozmiary, magnolię drzewiastą jako gatunek w ogrodach uprawia się bardzo rzadko, ma on natomiast zastosowanie jako drzewo parkowe lub alejowe. W uprawie znacznie częściej spotykane są natomiast odmiany (w tym głównie kwitnące na żółto odmiany mieszańcowe) magnolii drzewiastej o mniejszych rozmiarach i bardziej kompaktowym pokroju, które mogą być sadzone jako soliter na trawniku lub element kompozycji z innymi drzewami i krzewami ozdobnymi. Znakomicie prezentują się również w ogrodach japońskich i orientalnych.
Wybrane odmiany magnolii drzewiastej
- 'Blue Opal' – o jasnoniebieskich pąkach kwiatowych i żółtozielonych kwiatach, wys ok. 10-15 m
- 'Elizabeth' – odmiana mieszańcowa o kremowo-żółtych kwiatach, wys ok. 10 m
Zdjęcia: iVerde